Falenica Letnisko (gmina)
gmina wiejska | |
1925–1951[1] | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | 1925–39: warszawskie |
Powiat | |
Siedziba | |
Portal Polska |
Falenica Letnisko (daw. Letnisko Falenica; od 1951 Józefów) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1925–1951[2] w woj. warszawskim. Siedzibą gminy była Falenica (obecnie część Warszawy).
Gmina Falenica Letnisko powstała 1 stycznia 1925 roku w powiecie warszawskim w woj. warszawskim z części obszaru gmin[3]:
- Zagóźdź (Falenica-Wille, Józefów, Emiljanów, Miedzeszyn-Wille, Zbójna Góra-Radość, Kaczy Dół, Maciorowe Bagno, Laski-Osady i obszary leśne);
- Wiązowna (Michalin i Jarosław);
- Karczew (Wille Świderskie);
- Wawer (Anin).
1 kwietnia 1939 z gminy Letnisko Falenica wyłączono gromady Anin i Międzylesie, które przyłączono do gminy Wawer. Natomiast do gminy Letnisko Falenica przyłączono[4]:
- większą część znoszonej gminy Zagóźdź – Błota, Borków, Dębinka, Julianów, Miedzeszyn, Nowa Wieś, Świdry Małe, Wólka Zerzeńska i Zagóźdź;
- z gminy Wiązowna – gromady Zamlądz, Rycice i częściowo Aleksandrów i Emów.
Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną.
15 maja 1951 z gminy Falenica Letnisko przyłączono do Warszawy gromady Borków, Julianów, Miedzeszyn, Miedzeszyn Nowy, Miedzeszyn Wieś, Radość, Wólka Zerzeńska i Zagóźdź, główne części gromad Błota i Falenica oraz mniejsze części gromad Michalin i Zbójna Góra[5]. Większą (zalesioną) część gromady Zbójna Góra włączono do gminy Sulejówek[6]. Po zmianach tych gmina Falenica Letnisko została zniesiona: siedzibę gminy przeniesiono z Falenicy do Józefowa a jednostkę – składającą się już tylko z 7 gromad: Dębinka, Józefów, Michalin, Nowa Wieś, Rycice, Świder, Świdry Małe i Zamlądz – przemianowano na gminę Józefów[6].
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Od 1 stycznia 1925 do 14 maja 1951
- ↑ Dz.U. z 1924 r. nr 97, poz. 901
- ↑ Dz.U. z 1939 r. nr 28, poz. 188
- ↑ Dz.U. z 1951 r. nr 27, poz. 199
- ↑ a b Dz.U. z 1951 r. nr 27, poz. 201
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).