Fangowie

Maska ceremonialna Fangów z Gabonu. XIX w., Luwr

Fangowie (także: Fang, Fan, Pahuin, Pangwe) – grupa etniczna z grupy językowej Bantu rozpowszechniona w trzech krajach Afryki Centralnej: Gwinei Równikowej (80% ludności), Gabonie (32%) i w Kamerunie (15% mieszkańców). Fangowie porozumiewają się w językach okak, ntoumou, mvai, nzaman, betsi, zaliczanych do grupy języków bantu. Grupą pokrewną do Fangów są Beti, porozuumiewający się w językach ewondo, eton, bulu, manguissa, bene, fong.

Prawdopodobnie wywodzą się z obszarów sawanny, w legendach wskazują na praojczyznę daleko na północnym wschodzie, gdzie mieli mieć kontakt z białoskórymi znającymi wytop żelaza i hodowlę koni[1].

Obecnie większość ludności grupy jest chrześcijanami, gdyż na tych terenach w początkach XX wieku pojawili się chrześcijańscy misjonarze. Pomimo tego istnieją mocne powiązania z wierzeniami Mitsogo. Wśród Fangów są również muzułmanie.

Fangowie znani są ze swoich wyrobów rzeźbiarskich. Podczas kolonizacji jako środka płatniczego używali miedzi i żelaza. Dziś żyją głównie z uprawy kakao i rybołówstwa.

Najsłynniejszym przedstawicielem grupy jest były prezydent Gabonu Léon M'ba.

Muzyka

Szczególnie ważny dla kultury Fangów jest styl muzyczny mvett, którego nazwa pochodzi od nazwy instrumentu. Inne charakterystyczne style muzyczne to elone, ebolaza i gaulle. Artyści Fang tworzą zouk i hip-hop. Bardzo popularnym stylem muzycznym jest także bikutsi, jednak jest to styl ze stolicy Kamerunu, a więc związany bardziej z ludem Ewondo niż Fang, mimo że jest znany także wśród nich.

Do najbardziej popularnych artystów Fang należą Alexis Abessolo, Pierre Claver Zeng, Vibration, Kalvino, Maele Ndong.

Ślub u Fang

Ślub u ludu Fang jest złożoną i długa procedurą, która dzieli się ogólnie na trzy etapy. Pierwszym są zaręczyny (dzang), kolejnym złożenie posagu (nsoua biki) – posagiem nazywa się to, co mężczyzna daje rodzinie panny młodej w celu poślubienia jej. Ta część rytuału jest bardzo istotna, wielu mężczyzn oddaje duże powierzchnie ziemi, czasem buduje domy rodzicom panny młodej, by przekonać ich, że jest się godnym poświęcenia z miłości do ich córki. W ostatnim etapie rodzina panny młodej odprowadza ją do jej nowej rodziny (Be Yale). Każdy z tych etapów może trwać miesiące lub lata.

Przypisy

  1. Wstęp. W: Zofia Sokolewicz: Mitlogia Czarnej Afryki. Warszawa: WAiF, 1986, s. 15. ISBN 83-221-0278-X.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Fang mask Louvre MH65-104-1.jpg
Fang mask used for the ngil ceremony, an inquisitorial search for sorcerers.