Farbauti (księżyc)
| ||
Planeta | Saturn | |
Odkrywca | Scott Sheppard, David Jewitt, Jan Kleyna i Brian Marsden | |
Data odkrycia | 12 grudnia 2004[1] | |
Tymczasowe oznaczenie | S/2004 S 9 | |
Charakterystyka orbity | ||
Półoś wielka | 20 390 000 km[2] | |
Mimośród | 0,2414[2] | |
Okres obiegu | 1086,65 d[2] | |
Nachylenie do ekliptyki | 156,520°[2] | |
Długość węzła wstępującego | 135,109°[2] | |
Argument perycentrum | 342,995°[2] | |
Anomalia średnia | 282,813°[2] | |
Własności fizyczne | ||
Średnica równikowa | 5 km[3] | |
Masa | 1,5×1014 kg | |
Średnia gęstość | 2,3 g/cm³[3] | |
Albedo | 0,04[3] | |
Jasność obserwowana (z Ziemi) | 24,7m[3] |
Farbauti (Saturn XL) – księżyc Saturna odkryty na przełomie 2004 i 2005 roku przez D. Jewitta, S. Shepparda i J. Kleynę za pomocą teleskopu naziemnego. Elementy orbity wyliczył B. Marsden[1].
Farbauti należy do grupy nordyckiej księżyców Saturna, poruszających się ruchem wstecznym[1].
Nazwa księżyca pochodzi z mitologii nordyckiej. Olbrzym Fárbauti był ojcem boga Lokiego[1] oraz mężem Laufeyi.
Zobacz też
- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Księżyce Saturna – zestawienie podstawowych danych
Przypisy
- ↑ a b c d Farbauti (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-28].
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters (ang.). Jet Propulsion Laboratory, 2011-12-14. [dostęp 2012-09-30].
- ↑ a b c d Planetary Satellite Physical Parameters (ang.). Jet Propulsion Laboratory, 2015-02-19. [dostęp 2016-02-10].
Linki zewnętrzne
- Farbauti. W: Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-06)].
- Farbauti (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-28].
Media użyte na tej stronie
Autor: Raulsalvatierra1998, Licencja: CC BY-SA 4.0
Farbauti satélite de Saturno, creado con Celestia
This is a revised version of Solar_System_XXIX.png.
Saturn Cassini-Huygens (NASA)
Instrument: Imaging Science Subsystem - Narrow Angle
Saturn's peaceful beauty invites the Cassini spacecraft for a closer look in this natural color view, taken during the spacecraft's approach to the planet. By this point in the approach sequence, Saturn was large enough that two narrow angle camera images were required to capture an end-to-end view of the planet, its delicate rings and several of its icy moons. The composite is made entire from these two images.
Moons visible in this mosaic: Epimetheus (116 kilometers, 72 miles across), Pandora (84 kilometers, 52 miles across) and Mimas (398 kilometers, 247 miles across) at left of Saturn; Prometheus (102 kilometers, 63 miles across), Janus (181 kilometers, 113 miles across) and Enceladus (499 kilometers, 310 miles across) at right of Saturn.
The images were taken on May 7, 2004 from a distance of 28.2 million kilometers (17.6 million miles) from Saturn. The image scale is 169 kilometers (105 miles) per pixel. Moons in the image have been brightened for visibility.
The Cassini-Huygens mission is a cooperative project of NASA, the European Space Agency and the Italian Space Agency. The Jet Propulsion Laboratory, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the Cassini-Huygens mission for NASA's Office of Space Science, Washington, D.C. The Cassini orbiter and its two onboard cameras, were designed, developed and assembled at JPL. The imaging team is based at the Space Science Institute, Boulder, Colo.
For more information, about the Cassini-Huygens mission visit, http://saturn.jpl.nasa.gov and the Cassini imaging team home page, http://ciclops.org.