Farfadet (1901)

Farfadet (Q7)

„Farfadet” na francuskiej pocztówce
Klasa	okręt podwodny
Typ	Farfadet
Historia
Stocznia	Arsenal de Rochefort
Położenie stępki	1900
Wodowanie	17 maja 1901
Marine nationale
Wejście do służby	1902
Wycofanie ze służby	zatonął 5 lipca 1905
Marine nationale
Nazwa	„Follet” (Q7)
Wejście do służby	wrzesień 1909
Wycofanie ze służby	22 listopada 1913
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	185 ton 202 t
Długość	41,3 m
Szerokość	2,9 m
Zanurzenie	2,6 m
Zanurzenie testowe	30 m
Rodzaj kadłuba	jednokadłubowy
Materiał kadłuba	stal
Napęd
1 silnik elektryczny o mocy 183 KM 1 śruba
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	6,1 węzła 4,3 w.
Zasięg	powierzchnia: 115 Mm przy 5,3 w. zanurzenie: 28 Mm przy 4,3 w.
Uzbrojenie
4 torpedy
Wyrzutnie torpedowe	4 x 450 mm (zewnętrzne)
Załoga	16

Farfadet (Q7) – francuski okręt podwodny z początku XX wieku, jednostka prototypowa swojego typu. Została zwodowana 17 maja 1901 roku w stoczni Arsenal de Rochefort i przyjęta w skład Marine nationale w 1902 roku. 5 lipca 1905 roku w Bizercie okręt zatonął tracąc 14 członków załogi. Podniesiony i naprawiony, w 1909 roku powrócił do służby jako „Follet”. Okręt został wycofany ze służby 22 listopada 1913 roku.

Projekt i dane taktyczno–techniczne

„Farfadet” został zaprojektowany przez inż. Gabriela Maugasa, bazował na wcześniejszych konstrukcjach Gastona Romazottiego^[1]. Okręt posiadał wyłącznie napęd elektryczny, przez co miał niewielki zasięg^[2].

„Farfadet” był małym, jednokadłubowym okrętem podwodnym. Długość całkowita wykonanej ze stali jednostki wynosiła 41,3 metra, szerokość 2,9 metra i zanurzenie 2,6 metra^[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 185 ton, a w zanurzeniu 202 tony^[1][3][4]. Okręt napędzany był na powierzchni i pod wodą przez silnik elektryczny Hillairet-Huguet o mocy 183 koni mechanicznych (KM)^[2][5][a]. Jednośrubowy układ napędowy zapewniał prędkość 6,1 węzła na powierzchni i 4,3 węzła w zanurzeniu^[1][2]. Zasięg wynosił 115 Mm przy prędkości 5,3 węzła w położeniu nawodnym oraz 28 Mm przy prędkości 4,3 węzła pod wodą^[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów^[5].

Okręt wyposażony był w cztery zewnętrzne wyrzutnie torped kalibru 450 mm, bez torped zapasowych^[1][3][4]. Załoga okrętu składała się z 16 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1][2].

Budowa i przebieg służby

„Farfadet” po podniesieniu, październik 1905 r.

„Farfadet” zamówiony został 26 września 1899 roku^[2] i zbudowany w Arsenale w Rochefort^[1][2]. Stępkę okrętu położono w 1900 roku^[5], został zwodowany 17 maja 1901 roku^[1][2], a do służby wszedł w 1902 roku^[5]. Okręt otrzymał numer burtowy Q7^[2]. Koszt budowy okrętu wyniósł 32 000 £^[2].

5 lipca 1905 roku w Bizercie okręt zatonął w nieszczęśliwym wypadku, tracąc 14 członków załogi^[1][2]. Jednostkę wkrótce podniesiono i wyremontowano w Tulonie, a we wrześniu 1909 roku ponownie przyjęto do służby pod nazwą „Follet”^[1][2].

Okręt pełnił służbę na Morzu Śródziemnym do 22 listopada 1913 roku, kiedy został skreślony z listy floty^[1][2].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
• Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
• Ivan Gogin: FARFADET submarines (1902 - 1903). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
• Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
• John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).