Faroald I
| ||
| książę Spoleto | ||
| Okres | od 570 do 591 lub 592 | |
| Dane biograficzne | ||
| Data śmierci | 591 lub 592 | |
| Dzieci | Teodelap | |
Faroald I (również Faruald, Farwald) (ur. ? – zm. 591 lub 592) – pierwszy książę Spoleto, które sam ustanowił w czasie dekady interregnum, jaka nastąpiła po śmierci następcy Alboina (574 lub 575). Poprowadził Longobardów do środkowych Włoch, podczas gdy Zotto skierował ich na południe półwyspu.
W 575 zdobył Classis przystań Rawenny w czasie wojny longobardzko-bizantyńskiej [1][2][3]. Między 584 a 588 Classis zostało odbite przez Droktulfta, który przeszedł na stronę bizantyńską[4][5].
Jego synowie walczyli między sobą o księstwo w 602 i zwycięzcą został Teodelap.
Przypisy
- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 54, 187.
- ↑ Paweł Diakon ↓, Historia Longobardów III, 13.
- ↑ Hodgkin 1916 ↓, s. 90–91.
- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 54.
- ↑ Hodgkin 1916 ↓, s. 91.
Bibliografia
- Źródła
- Paweł Diakon: Historia rzymska. Historia Longobardów. tłum. Ignacy Lewandowski. Warszawa: Wydawnictwo Pax, 1995. ISBN 83-211-1452-0.
- Opracowania
- Thomas Hodgkin: Italy and her Invaders 553–600. T. V: Book VI. The Lombard invasion. Oxford: Clarendon Press, 1916. (ang.)
- Jerzy Strzelczyk: Longobardowie. Ostatni z wielkiej wędrówki ludów. V–VIII wiek. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2014. ISBN 978-83-01-17837-6.
| ||||||||