Farsalia

Wydanie poematu Lukana z 1592 roku

Farsalia (Pharsalia) – epopeja historyczna rzymskiego poety Lukana w 10 księgach, dotycząca wojny domowej między Pompejuszem a Cezarem, zakończonej klęską pod Farsalos w roku 48 p.n.e. Oprócz tytułu Farsalia manuskrypty przekazują też alternatywny tytuł Bellum civile ("Wojna domowa").

Poemat pisany jest w duchu filozofii stoickiej, przedstawia wojnę domową jako straszliwe doświadczenie zesłane na ludzkość przez Fatum. Nie prezentuje całościowego przebiegu wojny, skupiając się na wybranych epizodach, uzupełnionych licznymi dygresjami, osobistymi uwagami i opisami geograficznymi. Lukan odszedł od klasycznej tradycji epicznej, eliminując wpływ bogów na opisywane wydarzenia, zamiast tego wprowadzając motywy takie jak wywoływanie duchów, czary i zabobony. Ogranicza się także do ogólnikowego opisu bitew, nie przedstawiając znanych np. z Iliady opisów pojedynków. Wprowadza liczne obrazy budzących grozę scen typu pobojowiska, bitwy, śmierć. Sympatia autora leży po stronie Pompejusza, walkę między nim a Cezarem postrzega Lukan jako konflikt wolności z tyranią[1]. Język poematu jest patetyczny, silnie nacechowany retoryką, zawarto w nim sumie 119 mów[2].

Przekłady na język polski

Przypisy

  1. Stanisław Stabryła, Historia literatury starożytnej Grecji i Rzymu, Ossolineum, Wrocław 2002, s. 424-425.
  2. Mała encyklopedia kultury antycznej, red. Zdzisław Piszczek, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1983, s. 430.

Media użyte na tej stronie

Lucanus, De bello civili ed. Pulmann (Plantin 1592), title page.jpg
Title page of Lucan’s De bello civili (alias Pharsalia), edited by Theodor Pulmann (also Pulman or Poelmann), printed by the Officina Plantiniana (Plantin) and Johannes/Jan Moretus in Antwerpia in 1592. On the title page you see the Plantin printer’s emblema. On the title page and on the endpaper at the left side different old and new owner notes. — Lucan’s poem was always especially popular in times of civil wars or other kinds of general conflicts. This little edition is a good example, because it was prepared and published during the French Wars of Religion (1562–98), as Theodor Pulmann mentions in his preface. He explains the special actuality of Lucan by this fact.