Fasa
Fasa z początku XIX wieku
Fasa (niem. das Fass) – drewniane naczynie, najczęściej wykonane z klepek dębowych, bukowych bądź sosnowych spiętych obręczami z bednarki stalowej, a w starszych fasach z leszczyny. Swoim kształtem przypominało beczkę, posiadało jednak tylko jedno dno w szerszym końcu, na którym stało pionowo. Od góry fasa miała dopasowaną pokrywę. Dwie wystające klepki tworzyły uszy z kwadratowymi otworami, przez które przekładano drewnianą zasuwę posiadającą na jednym końcu łeb, a na drugim otwór do zamknięcia kłódką.
Fas używano do przechowywania artykułów spożywczych, m.in. rozlewania wina. W mniejszych fasach, zwanych faskami, przechowywano masło, stąd w języku polskim pojawił się czasownik fasować lub zafasować.