Fasola adzuki
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | fasola adzuki | ||
Nazwa systematyczna | |||
Vigna angularis (Willd.) Ohwi & H. Ohashi | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Fasola adzuki[5] (Vigna angularis) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny bobowatych. Dawniej zaliczany był do rodzaju fasola (Phaseolus). Strąki i nasiona są jadalne. Gatunek uprawiany w krajach Dalekiego Wschodu: Japonii, Chinach, Korei. Aklimatyzowana i wprowadzona do uprawy w USA[5].
Morfologia
- Pokrój
- Roślina do 30 cm wysokości[5].
- Owoce
- Strąki małe i cylindryczne, z nasionami drobnymi, wydłużonymi lub okrągławymi, w różnych kolorach.
Zastosowanie
Roślina szeroko uprawiana w krajach azjatyckich dla jadalnych nasion i kiełków. Zawiera ok. 25% białka i wszystkie aminokwasy (w tym duże ilości lizyny). Nasiona są wyjątkowo bogate w żelazo, wapń, kobalt. Fasola składa się na dietę Genmai-Saishoku.
Małe czerwone fasolki pochodzą z kuchni wschodniej, znane są przede wszystkim z kuchni japońskiej. W kuchni Zachodu w ciągu ostatnich dekad rozpowszechniły się przede wszystkim wśród wegetarian, jako zastępnik mięsa. W kuchniach Wschodu są natomiast często składnikiem słodyczy: głównie oblewane słodkim syropem (przypominają wtedy drażetki), lub też przetwarzane na słodką pastę[6].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-09-23] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-12].
- ↑ Vigna angularis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ a b c Zbigniew Podbielkowski , Słownik roślin użytkowych, wyd. 6, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1989, ISBN 83-09-00256-4 .
- ↑ John Ayton, An A-Z of Food and Drink, Oxford University Press, 2002.