Fassait

Fassait
	; Fassait z Val di Fassa, Włochy
	Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	Ca(Mg,Fe,Al)(Si,Al)2O6
Twardość w skali Mohsa	6
Przełam	nierówny lub muszlowy
Łupliwość	dobra do doskonałej, dwukierunkowa, krzyżująca się pod kątem 87°
Pokrój kryształu	kryształy o pokroju słupkowym lub krótkosłupkowym, w skupieniach ziarnistych, zbitych, również jako pojedyncze ziarna i impregnacje
Układ krystalograficzny	układ jednoskośny
Gęstość minerału	2,96-3,34 g/cm³
	Właściwości optyczne
Barwa	zielona, zielonoczarna
Rysa	biała, jasnoszara, jasnoszarozielona
Połysk	szklisty

Fassait, Włochy

Fassait (ang. fassaite) – minerał z gromady krzemianów, glinokrzemian wapnia, magnezu, żelaza i glinu o wzorze chemicznym Ca(Mg,Fe,Al)(Si,Al)₂O₆ zaliczany do grupy piroksenów. Fassait jest odmianą augitu^[2]. Nazwa pochodzi od doliny Fassa (Valle di Fassa) koło Trydentu we Włoszech^[3].

Właściwości

Fassait tworzy kryształy o pokroju słupkowym lub krótkosłupkowym. Występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych oraz jako pojedyncze ziarna. Kryształy w układzie jednoskośnym. Barwy zielonej, zielonoczarnej, również brunatnozielony, żółtozielony^[1]. Rysa jest koloru białego, jasnoszarego. Minerał cechuje się łupliwością dobrą do doskonałej, dwukierunkową, która krzyżuje się pod kątem 87°. Przełam minerału jest nierówny, muszlowy.

Występowanie

Stanowi składnik skał metamorficznych, które powstały na skutek przeobrażeń kontaktowych lub kontaktowych-metasomatycznych wapieni dolomitowych, wapieni, skał wapienno-krzemianowych, łupków ilastych, mułowców. Należy do minerałów rzadkich. Występuje we Włoszech (okolice Wezuwiusza, Monte Somma koło Neapolu, Valle di Fassa koło Trydentu, w pobliżu Bresci, Catanzaro, Grosseto, Rzymu, Turynu), Niemczech, Szkocji, Słowacji, Szwecji, USA (Montana), Sri Lance^[1].

W Polsce występuje w formie fenokryształów w bazalcie w Różanej koło Świerzawy, w skarnach na Izerskich Garbach, w Gębczycach^[1].

Zastosowanie

Fassait jest cenionym kamieniem kolekcjonerskim.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Żaba 2003 ↓, s. 131.
↑ Żaba 2003 ↓, s. 130.
↑ mindat.org: Villiaumite. [dostęp 2014-07-06].

Bibliografia

Jerzy Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Katowice: Videograf II, 2003, s. 130-131. ISBN 83-7183-174-9.

Linki zewnętrzne

artykuł o minerale na stronie Mindat.org (ang.)

[CITEREFŻaba2003131-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Żaba 2003 ↓, s. 131.

[CITEREFŻaba2003130-2] Żaba 2003 ↓, s. 130.

[mindat.org-3] t.org: Villiaumite. [dostęp 2014-07-06].

[1]

[2]

[3]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne