Faun
| ||||
 Faun-lampa, ozdoba warszawskich Łazienek | ||||
| Inne imiona | Faunus | |||
|---|---|---|---|---|
| Występowanie | mitologia italików | |||
| Teren kultu | ||||
| Nazwa święta | Faunalia (5 grudnia) | |||
| Odpowiednik | Pan (grecki) | |||
| Rodzina | ||||
| Ojciec | ||||
| Żona | ||||
| Rodzeństwo | ||||
Faun lub Faunus – staroitalski bóg płodności, bóg lasów górskich, opiekun pasterzy, darzący płodnością ich stada, nauczyciel uprawy roli. Często występujący w otoczeniu innych bóstw leśnych, utożsamiany z greckim Panem. Początkowo nie charakteryzował się żadnymi specjalnymi cechami, pod wpływami greckimi przyjął cechy Pana – kozie różki i kopytka.
Według rzymskiej mitologii był królem Latynów, synem Pikusa, wnukiem Saturna, bratem i mężem Fauny.
Odbierał kult w świętych gajach w Tyburze i na Awentynie w Rzymie.
Faun występuje w różnych bajkach i baśniach (Opowieści z Narnii, Labirynt fauna). Wśród najbardziej znanych dzieł związanych z faunem jest poemat Stéphane’a Mallarmégo Popołudnie fauna (fr. L'après-midi d'un faune) (1876) oraz kompozycja Claude'a Debussy'ego Preludium do „Popołudnia fauna” (fr. Prélude à l'après-midi d'un faune) (1894).
Zobacz też
- Faunalia
Bibliografia
- Aleksander Krawczuk, Mitologia starożytnej Italii, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984, ISBN 83-221-0119-8
| Główni bogowie | |
|---|---|
| Inni bogowie | |
| Personifkacje | |
| Legendarni założyciele | |
| Kapłani | |
| Wierzenia i praktyki |
Media użyte na tej stronie
The Capitoline she-wolf with the boys Romulus and Remus. Museo Nuovo in the Palazzo dei Conservatori, Rome.
satyr - lampa z Łazienek