Fazliddin Gaibnazarov
| |||||||||||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Fazliddin Xasanbayevich Gaibnazarov | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 16 czerwca 1991 Bekobod | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 169 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Bilans walk zawodowych[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Liczba walk | 9 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Zwycięstwa | 8 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Przez nokauty | 5 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Porażki | 1 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Fazliddin Xasanbayevich Gaibnazarov (ur. 16 czerwca 1991 w Bekobodzie[1]) – uzbecki bokser, mistrz olimpijski z Rio de Janeiro (2016).
Wystąpił w kategorii lekkiej (do 60 kg) na mistrzostwach świata w 2011 w Baku, gdzie po wygraniu trzech walk przegrał w ćwierćfinale z późniejszym mistrzem Wasylem Łomaczenko[2].
Na igrzyskach olimpijskich w 2012 w Londynie również wystąpił w wadze lekkiej. Po pokonaniu Yhyacinthe Abdona z Kamerunu i Jose Ramireza ze Stanów Zjednoczonych przegrał w ćwierćfinale z późniejszym wicemistrzem olimpijskim Han Soon-chulem z Korei Południowej[1]. Zajął 2. miejsce w tej kategorii wagowej na letniej uniwersjadzie w 2013 w Kazaniu[3]. Na mistrzostwach świata w 2013 w Ałmaty przegrał drugą walkę z późniejszym zwycięzcą turnieju Lázaro Álvarezem z Kuby[4].
Zdobył srebrny medal w wadze lekkopółśredniej (do 64 kg) na mistrzostwach Azji w 2015 w Bangkoku po porażce w finale z Wuttichai Masukiem z Tajlandii[5], a następnie taki sam krążek na mistrzostwach świata w 2015 w Doha po wygraniu trzech walk (w tym w półfinale z Wuttichai Masukiem) i porażce w finale z Witalijem Dunajcewem z Rosji[6].
Zwyciężył w tej kategorii wagowej na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro w 2016, po pokonaniu w półfinale Witalija Dunajcewa i w finale Lorenzo Sotomayora reprezentującego Azerbejdżan[1].
Jest wielokrotnym mistrzem Uzbekistanu[3].
W 2016 przeszedł na zawodowstwo. Do sierpnia 2020 stoczył 9 walk zawodowych, z których 8 wygrał, a 1 przegrał[7].
Przypisy
- ↑ a b c Fazliddin Gaybnazarov, olympedia.org [dostęp 2020-08-05] (ang.).
- ↑ 16.AIBA World Championships – Baku, Azerbaijan – September 26 – October 8 2011, amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2015-10-19] (ang.).
- ↑ a b FAZLIDDIN GAIBNAZAROV – 64KG, AIBA [dostęp 2015-10-19] (ang.).
- ↑ 17.World Championships – Baluan Sholak Sports Palace, Almaty, Kazakhstan – October 14-26, 2013, amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2015-10-19] (ang.).
- ↑ 28.Asian Championships – Thammasat Iniversity, Bangkok, Thailand – August 26 – September 5, 2015, amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2015-10-20] (ang.).
- ↑ 18.World Championships – Ali Bin Hamad Al-Attiyah Arena, Doha, Qatar – October 6-15, 2015, amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2015-10-19] (ang.).
- ↑ Fazliddin Gaibnazarov, boxrec.com [dostęp 2020-08-05] (ang.).
Linki zewnętrzne
- FAZLIDDIN GAIBNAZAROV – 64KG, AIBA [dostęp 2015-10-19] (ang.).
1952–2000: 60–63,5 kg, 2004–2012: 60–64 kg
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
The flag of the Dominican Republic has a centered white cross that extends to the edges. This emblem is similar to the flag design and shows a bible, a cross of gold and 6 Dominican flags. There are branches of olive and palm around the shield and above on the ribbon is the motto "Dios,Patria!, Libertad" ("God, Country, Freedom") and to amiable freedom. The blue is said to stand for liberty, red for the fire and blood of the independence struggle and the white cross symbolized that God has not forgotten his people. "Republica Dominicana". The Dominican flag was designed by Juan Pablo Duarte, father of the national Independence of Dominican Republic. The first dominican flag was sewn by a young lady named Concepción Bona, who lived across the street of El Baluarte, monument where the patriots gathered to fight for the independence, the night of February 27th, 1844. Concepción Bona was helped by her first cousin María de Jesús Pina.
Autor: MiPorto, Licencja: CC BY-SA 4.0
Boxe 64kg India vs Uzbequistão