Fazu Alijewa

Fazu Alijewa Фазу Алиева
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0 Fazu Alijewa w 2002 roku
Data urodzenia	5 grudnia 1932
Data i miejsce śmierci	1 stycznia 2016 Machaczkała
Narodowość	awarska
Dziedzina sztuki	powieść obyczajowa
Odznaczenia

Fazu Alijewa (ros. Фазу Алиева, ur. 5 grudnia 1932, zm. 1 stycznia 2016^[1] w Machaczkale) – dagestańska pisarka narodowości awarskiej, uznana za ludową poetkę Dagestanu (1969). Tworzyła w języku awarskim oraz rosyjskim.

Studiowała w Dagestańskim Żeńskim Instytucie Pedagogicznym, w 1962 ukończyła Moskiewski Instytut Literacki im. Gorkiego i została redaktorem dagestańskiego wydawnictwa literatury naukowo-pedagogicznej. W twórczości Alijewej znajdowało się odzwierciedlenie życia i problemów przeciętnych mieszkańców Dagestanu lat 60.-80. XX w., głównie kobiet. W kontekście bogatych tradycji ludów dagestańskich, czego wyrazem były m.in. częste nawiązania do legend, opowieści i ludowych mądrości, pojawiały się opisy przemian w dotychczasowej, patriarchalnej obyczajowości Dagestańczyków.

W Polsce ukazały się przekłady opowiadań Alijewej, w tomach zatytułowanych Sto pięćdziesiąt warkoczyków panny młodej, Warszawa 1979 oraz Kosz dojrzałych wiśni w przekładzie Grażyny Strumiłło-Miłosz, Warszawa 1979.

Została odznaczona Orderem Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania (2002), Orderem Za Zasługi dla Ojczyzny III klasy (16 lipca 2015)^[2] i IV klasy (1998), dwoma Orderami „Znak Honoru” i Orderem Przyjaźni Narodów.

Przypisy

Bibliografia

• Nowa encyklopedia powszechna PWN t. 1, Warszawa 1998.
• Biografia (ros.)