Federica Brignone

Federica Brignone

Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1990 Mediolan
Klub	S.C. Courmayeur
Wzrost	168 cm
Debiut w PŚ	28.12 2007, Lienz (DNQ1 – gigant)
Pierwsze punkty w PŚ	24.10 2009, Sölden (21. miejsce – gigant)
Pierwsze podium w PŚ	28.11 2009, Aspen (3. miejsce – gigant)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie srebro Pekin 2022 Gigant brąz Pjongczang 2018 Gigant brąz Pekin 2022 Superkombinacja Mistrzostwa świata srebro Ga-Pa 2011 Gigant Mistrzostwa świata juniorów złoto Ga-Pa 2009 Kombinacja srebro Mont Blanc 2010 Gigant Puchar Świata Kryształowa Kula 2019/2020 3. miejsce 2021/2022 Puchar Świata (Superkombinacja) Mała Kryształowa Kula 2018/2019 Mała Kryształowa Kula 2019/2020 2. miejsce 2017/2017 3. miejsce 2017/2018 Puchar Świata (Supergigant) Mała Kryształowa Kula 2021/2022 2. miejsce 2019/2020 2. miejsce 2020/2021 Puchar Świata (Zjazd) 3. miejsce 2019/2020 Puchar Świata (PAR) 3. miejsce 2019/2020

Federica Brignone (ur. 14 lipca 1990 w Mediolanie) – włoska narciarka alpejska, srebrna i brązowa medalistka olimpijska, wicemistrzyni świata, a także zdobywczyni Pucharu Świata.

Kariera

Na arenie międzynarodowej Federica Brignone po raz pierwszy pojawiła się 1 grudnia 2005 roku w Alleghe, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła drugiego przejazdu w gigancie. W 2007 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Altenmarkt, gdzie jej najlepszym wynikiem było 19. miejsce w supergigancie. Jeszcze trzykrotnie startowała na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Garmisch-Partenkirchen w 2009 roku, gdzie zwyciężyła w kombinacji. Wywalczyła także srebrny medal w gigancie na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Regionie Mont Blanc.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 28 grudnia 2007 roku w Lienzu, gdzie nie zakwalifikowała się do pierwszego przejazdu giganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 24 października 2009 roku w Sölden, gdzie w tej samej konkurencji zajęła 21. miejsce. Na podium po raz pierwszy stanęła 28 listopada 2009 roku w Aspen, zajmując trzecie miejsce w gigancie. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Niemka Kathrin Hölzl oraz Austriaczka Kathrin Zettel. W kolejnych latach wielokrotnie stawała na podium, w tym 24 października 2015 roku w Sölden odniosła swoje pierwsze zwycięstwo, wygrywając giganta. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2016/2017, kiedy zajęła piąte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji superkombinacji była druga. Ponadto była trzecia w klasyfikacji superkombinacji w sezonie 2017/2018.

W 2010 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie była osiemnasta w gigancie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Soczi jej najlepszym wynikiem było jedenaste miejsce w kombinacji. W międzyczasie wzięła udział w mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen, zdobywając srebrny medal w gigancie. Na podium rozdzieliła tam Tinę Maze ze Słowenii oraz Tessę Worley z Francji. W 2018 roku wywalczyła brązowy medal w gigancie podczas igrzyskach w Pjongczangu. Wyprzedziły ją jedynie Mikaela Shiffrin z USA i Ragnhild Mowinckel z Norwegii. Była tam też szósta w supergigancie i ósma w superkombinacji.

Z mistrzostw świata w Åre w 2019 roku wróciła bez medalu. Była tam piąta w gigancie, szósta w superkombinacji i dziesiąta w supergigancie. W klasyfikacji generalnej sezonu 2018/2019 była szósta, zwyciężając jednocześnie w klasyfikacji superkombinacji. W kolejnym sezonie triumfowała w klasyfikacji generalnej oraz klasyfikacjach giganta i superkombinacji, była druga w supergigancie oraz trzecia w klasyfikacjach zjazdu i PAR. Łącznie jedenaście razy stawała na podium, przy czym pięciokrotnie zwyciężała.

Sezon 2020/2021 zakończyła na siódmej pozycji w klasyfikacji generalnej, pięciokrotne stając na podium i odnosząc jedno zwycięstwo. W klasyfikacji supergiganta zajęła drugie miejsce. Na mistrzostwach świata w Cortina d’Ampezzo w 2021 roku zajęła między innymi szóste miejsce w gigancie równoległym i dziesiąte w supergigancie. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Pekinie wywalczyła dwa medale. Najpierw zdobyła srebrny medal w gigancie, rozdzielając Szwedkę Sarę Hector i Larę Gut-Behrami ze Szwajcarii. Następnie zajęła trzecie miejsce w superkombinacji, ulegając dwóm Szwajcarkom: Michelle Gisin i Wendy Holdener. W klasyfikacji generalnej sezonu 2021/2022 zajęła trzecie, wygrywając jednocześnie klasyfikację supergiganta.

Jest córką Marii Rosy Quario.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
18.	25 lutego	2010	Vancouver	Gigant	2:27,11	+1,57	Viktoria Rebensburg
11.	10 lutego	2014	Soczi	Superkombinacja	2:34,62	+3,00	Maria Höfl-Riesch
DNF1	18 lutego	2014	Soczi	Gigant	2:36,87	-	Tina Maze
DNF2	21 lutego	2014	Soczi	Slalom	1:44,54	-	Mikaela Shiffrin
3.	15 lutego	2018	Pjongczang	Gigant	2:20,48	+0,46	Mikaela Shiffrin
6.	17 lutego	2018	Pjongczang	Supergigant	1:21,11	+0,38	Ester Ledecká
DNF	21 lutego	2018	Pjongczang	Zjazd	1:39,22	-	Sofia Goggia
8.	22 lutego	2018	Pjongczang	Superkombinacja	2:20,90	+2,63	Michelle Gisin
2.	7 lutego	2022	Pekin	Gigant	1:55,69	+0,28	Sara Hector
DNF2	9 lutego	2022	Pekin	Slalom	1:44,98	-	Petra Vlhová
7.	11 lutego	2022	Pekin	Supergigant	1:13,51	+0,66	Lara Gut-Behrami
3.	17 lutego	2022	Pekin	Superkombinacja	2:25,67	+1,85	Michelle Gisin

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
2.	17 lutego	2011	Ga-Pa	Gigant	2:20,54	+0,09	Tina Maze
DNF1	19 lutego	2011	Ga-Pa	Slalom	1:45,79	-	Marlies Schild
DNF1	12 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Gigant	2:19,16	-	Anna Fenninger
19.	14 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Slalom	1:38,48	+3,71	Mikaela Shiffrin
8.	7 lutego	2017	Sankt Moritz	Supergigant	1:32,34	+0,84	Nicole Schmidhofer
7.	10 lutego	2017	Sankt Moritz	Superkombinacja	1:58,88	+1,38	Wendy Holdener
4.	16 lutego	2017	Sankt Moritz	Gigant	2:05,55	+0,92	Tessa Worley
24.	18 lutego	2017	Sankt Moritz	Slalom	1:37,27	+5,06	Mikaela Shiffrin
10.	5 lutego	2019	Åre	Supergigant	1:04,89	+0,54	Mikaela Shiffrin
6.	8 lutego	2019	Åre	Superkombinacja	2:02,13	+1,39	Wendy Holdener
5.	14 lutego	2019	Åre	Gigant	2:01,97	+0,87	Petra Vlhová
10.	11 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Supergigant	1:25,51	+1,09	Lara Gut-Behrami
DNF2	15 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Superkombinacja	2:07,22	-	Mikaela Shiffrin
6.	16 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Gigant równoległy	-	-	Marta Bassino Katharina Liensberger
DNF1	18 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Gigant	2:30,66	-	Lara Gut-Behrami
DNF2	20 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Slalom	2:30,66	-	Katharina Liensberger

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
24.	8 marca	2007	Altenmarkt	Gigant	2:14,90	+3,51	Nicole Schmidhofer
19.	9 marca	2007	Altenmarkt	Supergigant	1:19,34	+2,44	Nicole Schmidhofer
43.	26 lutego	2008	Formigal	Zjazd	1:50,13	+9,79	Ilka Štuhec
DNF1	28 lutego	2008	Formigal	Slalom	1:33,85	-	Bernadette Schild
17.	29 lutego	2008	Formigal	Gigant	1:42,50	+2,09	Anna Fenninger
16.	1 marca	2009	Ga-Pa	Slalom	1:42,07	+3,41	Denise Feierabend
7.	2 marca	2009	Ga-Pa	Gigant	2:45,81	+2,24	Viktoria Rebensburg
5.	4 marca	2009	Ga-Pa	Supergigant	1:19,80	+1,30	Viktoria Rebensburg
10.	6 marca	2009	Ga-Pa	Zjazd	1:19,60	+1,33	Marine Gauthier
1.	6 marca	2009	Ga-Pa	Kombinacja	54,00 pkt	-	-
25.	31 stycznia	2010	Region Mont Blanc	Supergigant	1:32,21	+1,84	Marine Gauthier
15.	1 lutego	2010	Region Mont Blanc	Slalom	1:34.47	+4,27	Christina Geiger
28.	4 lutego	2010	Region Mont Blanc	Zjazd	1:20,89	+2,90	Jéromine Géroudet
2.	5 lutego	2010	Region Mont Blanc	Gigant	1:38,34	+0,37	Mona Løseth
7.	5 lutego	2010	Region Mont Blanc	Kombinacja	38,85 pkt	+38,90 pkt	Mona Løseth

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 2009/2010: 43.
• sezon 2010/2011: 26.
• sezon 2011/2012: 20.
• sezon 2012/2013: 103.
• sezon 2013/2014: 31.
• sezon 2014/2015: 20.
• sezon 2015/2016: 8.
• sezon 2016/2017: 5.
• sezon 2017/2018: 11.
• sezon 2018/2019: 6.
• sezon 2019/2020: 1.
• sezon 2020/2021: 7.
• sezon 2021/2022: 3.

Zwycięstwa w zawodach

1. Sölden – 24 października 2015 (gigant)
2. Soldeu – 27 lutego 2016 (supergigant)
3. Kronplatz – 24 stycznia 2017 (gigant)
4. Crans-Montana – 24 lutego 2017 (superkombinacja)
5. Lienz – 29 grudnia 2017 (gigant)
6. Bad Kleinkirchheim – 13 stycznia 2018 (supergigant)
7. Crans-Montana – 4 marca 2018 (superkombinacja)
8. Killington – 25 listopada 2018 (gigant)
9. Crans Montana – 24 lutego 2019 (superkombinacja)
10. Courchevel – 17 grudnia 2019 (gigant)
11. Altenmarkt – 12 stycznia 2020 (superkombinacja)
12. Sestriere – 18 stycznia 2020 (gigant)
13. Roza Chutor – 2 lutego 2020 (supergigant)
14. Crans-Montana – 23 lutego 2020 (superkombinacja)
15. Val di Fassa – 28 lutego 2021 (supergigant)
16. Sankt Moritz – 12 grudnia 2021 (supergigant)
17. Zauchensee – 16 stycznia 2022 (supergigant)
18. Garmisch-Partenkirchen – 30 stycznia 2022 (supergigant)
19. Méribel – 20 marca 2022 (gigant)

Pozostałe miejsca na podium

1. Aspen – 28 listopada 2009 (gigant) – 3. miejsce
2. Arber-Zwiesel – 6 lutego 2011 (gigant) – 2. miejsce
3. Lienz – 28 grudnia 2011 (gigant) – 2. miejsce
4. Kranjska Gora – 21 stycznia 2012 – 2. miejsce
5. Åre – 9 marca 2012 (gigant) – 2. miejsce
6. Schladming – 18 marca 2012 (gigant) – 3. miejsce
7. Aspen – 29 listopada 2014 (gigant) – 3. miejsce
8. Aspen – 27 listopada 2015 (gigant) – 3. miejsce
9. Are – 12 grudnia 2015 (gigant) – 3. miejsce
10. Flachau – 17 stycznia 2016 (gigant) – 3. miejsce
11. Jasná – 7 marca 2016 (gigant) – 3. miejsce
12. Crans-Montana − 26 lutego 2017 (superkombinacja) – 2. miejsce
13. Squaw Valley − 10 marca 2017 (gigant) – 2. miejsce
14. Aspen – 16 marca 2017 (supergigant) – 3. miejsce
15. Bad Kleinkirchheim – 14 stycznia 2018 (zjazd) – 2. miejsce
16. Kronplatz – 23 stycznia 2018 (gigant) – 3. miejsce
17. Sölden – 27 października 2018 (gigant) – 2. miejsce
18. Soldeu – 14 marca 2019 (supergigant) – 3. miejsce
19. Killington – 30 listopada 2019 (gigant) – 2. miejsce
20. Sankt Moritz – 14 grudnia 2019 (supergigant) – 2. miejsce
21. Bansko – 24 stycznia 2020 (zjazd) – 2. miejsce
22. Bansko – 25 stycznia 2020 (zjazd) – 3. miejsce
23. Garmisch-Partenkirchen – 8 lutego 2020 (zjazd) – 2. miejsce
24. La Thuile – 29 lutego 2020 (supergigant) – 2. miejsce
25. Sölden – 17 października 2020 (gigant) – 2. miejsce
26. Val d’Isère – 20 grudnia 2020 (supergigant) – 3. miejsce
27. Crans-Montana – 24 stycznia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
28. Lenzerheide – 6 marca 2022 (gigant) – 2. miejsce

Bibliografia

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-27)]. (ang.)