Federico Madrazo
Federico de Madrazo, La Ilustración Artística, 1890 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Federico de Madrazo y Kuntz (ur. 9 lutego 1815 Rzymie, zm. 11 czerwca 1894 Madrycie) − hiszpański malarz.
Pochodził z rodziny o tradycjach artystycznych, był synem neoklasycznego malarza José Madrazo i Izabeli Kuntz Valentini, córki polskiego malarza Tadeusza Kuntze. Jego braćmi byli Pedro i Luis Madrazo. Jego synowie Raimundo i Ricardo Madrazo również zostali malarzami, a córka Cecilia była matką malarza Mariano Fortuny.
Uczył się w madryckiej szkole Alberto Lista, a mając 19 lat wstąpił do Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda. Na tę prestiżową uczelnię dostał się dzięki obrazowi Powściągliwość Scypiona[1].
Razem z przyjacielem ojca, francuskim malarzem Dominique Ingresem wyjechał do Paryża, gdzie jego twórczość nabrała romantycznego stylu. Spędził dwa lata w Rzymie po czym powrócił do Hiszpanii. W Madrycie został mianowany nadwornym malarzem królowej Izabeli II. Był dyrektorem muzeum Prado, jednak stracił tę posadę z wybuchem antymonarchistycznej rewolucji w 1868 roku. Był również rektorem Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda. Współpracował z różnymi czasopismami (m.in. El Artista) dostarczając miedzioryty i rysunki, a czasem artykuły na temat malarstwa i sztuki. Malował portrety arystokratów i osobowości kultury oraz obrazy o tematyce historycznej.
Przypisy
- ↑ José Luis Díez (ed.): Federico de Madrazo y Kuntz (1815−1894). Madryt: Muzeum Prado, 1994.
Media użyte na tej stronie
Autorretrato del pintor español Federico de Madrazo y Kuntz (1815-1894).
autograph of the painter Federico de Madrazo y Kuntz
Retrato de Federico Madrazo, en la revista española La Ilustración Artística.