Felice Anerio
Felice Anerio (ur. 1560, zm. 27 września 1614 w Rzymie) – włoski śpiewak, dyrygent i kompozytor; jeden z czołowych przedstawicieli szkoły rzymskiej w muzyce. Był jednym z reformatorów chorału gregoriańskiego zgodnie z założeniami soboru trydenckiego. Wraz z Francescem Soriano dokonał redakcji graduału medycejskiego[1].
W latach 1568-1574 pobierał nauki u Giovanniego Marii Nanina oraz śpiewał w chórze chłopięcym bazyliki Matki Bożej Większej w Rzymie. Od 1575 do 1579 śpiewał w Cappella Giulia, a w latach 1579-1580 w chórze rzymskiego kościoła św. Ludwika Króla Francji. Od 1585 udzielał lekcji muzyki w Collegio degli Inglesi. Następnie, od 1589, pełnił funkcję dyrygenta Virtuosa Compagnia dei musici di Roma, a w 1594 zastąpił Giovanniego Pierluigiego da Palestrinę na stanowisku kompozytora papieskiej kapeli (był również kontynuatorem jego stylu)[1].
Felice Anerio tworzył wyłącznie utwory wokalne takie jak msze, hymny, kantyki, motety, czy madrigali spirituali (madrygały z tekstem religijnym). Były one wydawane w Rzymie i Wenecji, ale pojawiały się również w zbiorach, m.in. Tabulaturze peplińskiej. Rękopisy jego kompozycji przechowywane są w bibliotekach w Rzymie, Wiedniu, Monachium i Berlinie[1].
Związany był z dworem kardynała Pietra Aldobrandinieo. Jego ojciec Maurizio oraz brat Giovanni Francesco Anerio również byli muzykami[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Katarzyna Morawska, Anerio, [w:] Elżbieta Dziębowska (red.), Encyklopedia muzyczna PWM: część biograficzna, t. I: AB, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 51, ISBN 83-224-0113-2, OCLC 830226566.
Linki zewnętrzne
- Felice Anerio – nuty tego kompozytora dostępne w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project