Felicjan Lechnicki

Felicjan Kajetan Lechnicki
Ilustracja
Felicjan Lechnicki w 1935 roku
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1885
Serebryszcze

Data i miejsce śmierci

3 listopada 1963
Poznań

Poseł II i III kadencji Sejmu
oraz Senator IV i V kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 1928
do 1939

Przynależność polityczna

BBWR

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Felicjan Kajetan Lechnicki (ur. 7 sierpnia 1885 w Serebryszczach, zm. 3 listopada 1963 w Poznaniu) – polski działacz społeczny i rolniczy, ziemianin, polityk, poseł na Sejm i senator w II RP, członek Rady Związku Powiatów Rzeczypospolitej Polskiej w 1933 roku[1], Prezes Zarządu Centralnego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych do 1935 roku[2], prezes Wojewódzkiego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych w Lublinie[3], członek Rady Związku Gmin Wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej w 1930 roku[4], Przewodniczący Prezydium Okręgu Lubelskiego Obozu Zjednoczenia Narodowego w 1938 roku[5].

Życiorys

Wykształcenie

Z przyczyn politycznych nie mógł ukończyć nauki w gimnazjum w Radomiu (1905). Maturę zdał eksternistycznie w Krakowie, później krótko studiował na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium[6].

Działalność niepodległościowa, społeczna, praca

Za udział w strajku szkolnym został usunięty, z wilczym biletem, z ostatniej klasy gimnazjum w Radomiu[6]. W czasie studiów w Krakowie był członkiem socjalistycznej „Spójni”[6].

Od 1912 roku prowadził gospodarstwo rodzinne w Serebryszczach.

W 1918 roku został członkiem Rady Stanu. Jesienią 1918 roku został wybrany na komisarza rządowego powiatu Chełm. Był równocześnie członkiem Sejmiku i Wydziału Powiatowego w Chełmie (1917–1939). W latach 1919–1929 prezesował Wojewódzkiemu Związkowi Kółek Rolniczych, w latach 1929–1933 był prezesem Wojewódzkiego TOKR (Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych) w Lublinie i członkiem Centralnego TOKR. Ponadto w latach 1933–1940 pełnił funkcję prezesa Lubelskiej Izby Rolniczej oraz pozostawał członkiem Komitetu Izb i Organizacji Rolniczych[7].

Działalność polityczna

Od 1926 roku był członkiem Związku Patriotycznego, a następnie Związku Naprawy Rzeczypospolitej.

W 1928 roku został posłem na Sejm II kadencji (1928–1930) – mandat uzyskał z listy nr 1 (BBWR) z okręgu miasto i powiat Lublin. W tej kadencji pracował w komisjach: administracji i robót publicznych. W 1928 roku został powtórnie wybrany posłem na Sejm III kadencji (1930–1935) – mandat uzyskał również z listy nr 1 (BBWR) w tym samym okręgu. W III kadencji pracował w komisjach budżetowej (zastępca członka) i rolnej[7]. W II i III kadencji należał do klubu parlamentarnego BBWR[7].

W 1935 roku został senatorem IV kadencji (1935–1938) z województwa lubelskiego[8]. W IV kadencji pracował w komisjach: budżetowej (1937–1938 był w niej referentem), gospodarczo-skarbowej, komunikacyjnej (zastępca przewodniczącego) i kontroli długów państwa (zastępca członka). W 1938 roku ponownie został senatorem, V kadencji (1938–1939). Pracował w komisjach budżetowej (zastępca przewodniczącego), regulaminowej (zastępca przewodniczącego) i rolnej. W IV kadencji należał do Parlamentarnej Grupy Lubelskiej, a w V kadencji do klubu Obozu Zjednoczenia Narodowego[7].

Po wybuchu II wojny światowej i po wojnie

W czerwcu 1940 został razem z synem Klemensem aresztowany przez Niemców. Uzyskali zwolnienie dzięki staraniom miejscowej ludności[6].

Współpracował z Komendą Okręgu AK „Lublin”. Po wojnie, w latach 1946–1950, współorganizował Związek Plantatorów Przetwórczych Roślin Okopowych (w którym był później kierownikiem okręgu poznańskiego). Stworzył zespół redakcji miesięcznika „Poradnik Plantatora”. W 1951 zatrudnił się jako pracownik naukowy w Pracowni Paleobotanicznej Kierownictwa Badań nad Początkami Państwa Polskiego. Od 1953 pracował w tejże pracowni w Instytucie Historii Kultury Materialnej PAN[6].

Ordery i odznaczenia

Życie prywatne

Był synem Felicjana (właściciela dóbr Święcica i Serebryszcze) i Marii z Sielskich[11].

Felicjan Lechnicki (ojciec Felicjana Kajetana) był również ojcem (z drugą żoną, Marią z Hempelów):

Felicjan Kajetan ożenił się w 1909 roku z Anną z Bobińskich, koleżanką ze „Spójni”, z którą miał cztery córki (Jadwigę, Zofię, Marię i Teresę) oraz syna Klemensa Felicjana (1918–1944) – poetę, publicystę, lotnika Dywizjonu 300, zestrzelonego 1 sierpnia 1944 roku nad Francją, pochowanego na cmentarzu w Normandii.

Felicjan Kajetan Lechnicki zmarł w Poznaniu. Został pochowany 7 listopada 1963 na cmentarzu na Junikowie w Poznaniu (pole 9 kwatera 2-4-2)[12].

Przypisy

  1. ↑ Leszek Śliwiński, Ogólnopolska reprezentacja powiatowych związków komunalnych w II Rzeczypospolitej, Częstochowa 2013, s. 254.
  2. ↑ Sprawozdanie Centralnego Towarzystwa Organizacyj i Kółek Rolniczych w Warszawie za 1934/5 Rok, Warszawa 1935, s. 16.
  3. ↑ Sprawozdanie Centralnego Towarzystwa Organizacyj i Kółek Rolniczych w Warszawie za 1934/5 Rok, Warszawa 1935, s. 17.
  4. ↑ Głos Gminy Wiejskiej: czasopismo poświęcone sprawom samorządu gminnego: organ Związku Gmin Wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej 1930.02.15 R.6 Nr3, s. 10.
  5. ↑ Emil Horoch, Grupa kierownicza Obozu. Zjednoczenia Narodowego na. Lubelszczyźnie, w: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Sectio F, Historia Vol. 54/55, 1999/2000 s. 433-437 s. 436.
  6. ↑ a b c d e f g Zofia Dłużewska-Kańska: Lechnicki Felicjan. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 16: Kubacz Franciszek – Legatowicz Ignacy Piotr. Wrocław – Warszawa – Kraków: Polska Akademia Nauk – Instytut Historii – Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971, s. 597–598., reprint wydany przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Warszawa, 1989, ISBN 83-04-03291-0
  7. ↑ a b c d e f Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP – Felicjan Lechnicki. [dostęp 2012-05-20].
  8. ↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 380.
  9. ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  10. ↑ M.P. 1928 r. nr 11, poz. 11 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  11. ↑ a b Felicjan Lechnicki w Wielkiej Genealogii Minakowskiego. [dostęp 2012-05-20].
  12. ↑ Plan Poznania - Cmentarze, www.poznan.pl [dostęp 2022-05-14].

Media użyte na tej stronie