Feliks Błaszkiewicz
![]() | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 10 lipca 1893 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 4 lutego 1920 |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska | obserwator |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Feliks Błaszkiewicz (ur. 10 lipca 1893[1] w Samborze, zm. 4 lutego 1920 w Tarnopolu) – podporucznik obserwator Wojska Polskiego[2], kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się jako syn Piotra i Ewy z Czajkowskich[1]. Po ukończeniu gimnazjum w rodzinnym Samborze rozpoczął studia na Politechnice Lwowskiej[3]. 9 czerwca 1915 roku został powołany do cesarskiej i królewskiej armii do 77 pułku piechoty, a w okresie wrzesień–październik ukończył szkołę oficerską. Od 1 stycznia 1916 podczas walk na froncie pod Czerniowcami pełnił obowiązki dowódcy plutonu karabinów maszynowych[1]. Od czerwca 1916 roku służył w c. i k. lotnictwie. W okresie od 1 czerwca 1916 do 1 sierpnia 1917 przebywał w Wiedniu na kursie technicznym lotnictwa. W międzyczasie został mianowany podporucznikiem rezerwy ze starszeństwem z 1 stycznia 1917 w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 77 pp[4]. Po ukończeniu kursu od 1 sierpnia 1917 pełnił służbę w 5 parku lotniczym, a następnie 1 lipca 1918 został przeniesiony do 47 kompanii lotniczej w której wykonywał obowiązki oficera technicznego do 1 października 1918[1]. W 1918 roku został odesłany do szpitala w Samborze skąd przez front ukraiński przedostał się do Wojska Polskiego. Od 24 maja 1919 roku służył w 6 eskadrze wywiadowczej[3]. W 1920 otrzymał awans na stopień porucznika[1].
Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. 4 lutego 1920 roku w czasie lotu wywiadowczego został zestrzelony razem z dowódcą eskadry, porucznikiem pilotem Kazimierzem Swoszowskim[5][6][7].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8132 – pośmiertnie 27 lipca 1922[8]
- Polowa Odznaka Obserwatora – pośmiertnie 11 listopada 1928 roku „za loty bojowe nad nieprzyjacielem w czasie wojny 1918-1920”[9]
Przypisy
- ↑ a b c d e Zieliński i Wójcik 2005 ↓, s. 20.
- ↑ Księga Pamiątkowa 1933 ↓, s. 305 tu podano, że był porucznikiem.
- ↑ a b Księga Pamiątkowa 1933 ↓, s. 305.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 334, 716.
- ↑ Tarkowski 1991 ↓, s. 46.
- ↑ Księga Pamiątkowa 1933 ↓, s. 155, 305 tu podano, że „zginął śmiercią lotnika w Tarnopolu” oraz „podczas lotu bojowego zginął śmiercią lotnika”.
- ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 56, tu podano, że zginął w wypadku lotniczym w Berezowicy Wielkiej jako podporucznik.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1922, s. 808, jako podporucznik.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 436, tu także podano, że był podporucznikiem.
Bibliografia
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
- Ku Czci Poległych Lotników Księga Pamiątkowa. Marian Romeyko (red.). Warszawa: Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika Poległych Lotników, 1933.
- Krzysztof Tarkowski: Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919-1920. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0985-2.
- Józef Zieliński, Waldemar Wójcik: Lotnicy − Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari. T. 1. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920. Warszawa–Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2005. ISBN 83-7441-243-7.
Media użyte na tej stronie
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Naramiennik podporucznika polskiego lotnictwa wojskowego (do 1952).
Porucznik obserwator Feliks Błaszkiewicz
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.