Feliks Borodzik

Feliks Borodzik
Data urodzenia

3 marca 1925

Data śmierci

14 sierpnia 2013

Stopień harcerski

Harcerz Rzeczypospolitej

Stopień instruktorski

Harcmistrz

Organizacja harcerska

ZHP, ZHR

Przewodniczący ZHR
Okres sprawowania

od 22 lutego 1995
do 15 października 1999

Poprzednik

Wojciech Hausner

Następca

Piotr Koj

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Feliks Borodzik (ur. 3 marca 1925, zm. 14 sierpnia 2013[1]) – polski inżynier lotnictwa, instruktor harcerski Związku Harcerstwa Polskiego oraz Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej w stopniu harcmistrza, od 25 lutego 1995 do 15 października 1999 roku przewodniczący ZHR. W latach 1999–2004 wiceprzewodniczący ZHR.

Życiorys

W 1943 roku był komendantem Roju „BS” środowiska Szarych Szeregów w Otwocku, ps. „Lis”, „Michał”. Na przełomie 1943 i 1944 z BS utworzył zastęp Grup Szturmowych. Jesienią 1944 roku, w stopniu kaprala podchorążego, był dowódcą plutonu 775a AK. Pod okupacją sowiecką działał w WiN. Hufcowy hufca ZHP w Sulejówku (1945–1947) i w Mielcu (1957–1959). W 1991 roku wstąpił do ZHR.

W 1958 roku jako pilot Aeroklubu Warszawskiego, pracował przy rozwoju samolotów Jak-12 i PZL-101 „Gawron”. Publikował książki i artykuły na temat konstrukcji lotniczych.

Od 22 maja 2005 roku, w związku z pełnieniem funkcji przewodniczącego ZHR, został członkiem Kapituły Krzyża Honorowego ZHR – odznaczenia przyznawanego za wybitne osiągnięcia na rzecz ZHR.

13 kwietnia 2008 roku został odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[2].

Brat Andrzeja, przewodniczącego Związku Harcerstwa Polskiego w latach 2005–2007.

Książki

  • „Wskazówki dla drużynowego”, Wyd. ZHR, Warszawa 2007, ISBN 83-87896-31-4
  • „Wskazówki dla podharcmistrza”, Wyd. ZHR, Warszawa 2007, ISBN 83-87896-32-2

Przypisy