Feliks Burbon-Parmeński

książę Feliks Burbon-Parma

Feliks Burbon-Parmeński, właśc. Felix Marie Vincent (ur. 28 października 1893 w Schwarzau, zm. 8 kwietnia 1970 na zamku Fischbach) – książę Luksemburga jako małżonek wielkiej księżnej Luksemburga, Szarlotty de Nassau.

Był synem Roberta I Parmeńskiego – ostatniego panującego księcia Parmy, i jego drugiej żony – Marii Antoniny Portugalskiej. Miał 11 rodzonego rodzeństwa m.in. ostatnią cesarzową Austrii – Zytę, i 12 rodzeństwa przyrodniego m.in. królową Bułgarii – Marię Luizę.

Małżeństwo

6 listopada 1919 w katedrze w Luksemburgu Feliks poślubił swoją kuzynkę, Szarlottę de Nassau, wielką księżnę Luksemburga. Ich matki były rodzonymi siostrami, córkami Michała I Uzurpatora, króla Portugalii, i księżniczki Adelajdy Löwenstein-Wertheim-Rosenberg.

Dziećmi Feliksa i Szarlotty byli:

Jan, wielki książę Luksemburga w latach 1964–2000,
Elżbieta Hilda Zyta Maria Anna Antonina Fryderyka Wilhelmina Ludwika (1922–2011), żona Franciszka księcia Hohenberg (1927–1977),
Maria Adelajda Luiza Teresa Wilhelmina (ur. 21 maja 1924 na zamku Berg – zm. 28 lutego 2007), żona śląskiego arystokraty, Karola Józefa hrabiego Henckel von Donnersmarck, syna hrabiego Łazarza V, ostatniego pana na zamku w Nakle Śląskim,
Maria Gabriela (ur. 1925), żona Knuda hrabiego Holstein-Ledreborg (1919–2001),
Karol (1927–1977), mąż Joan Dillon, córki C. Douglas Dillon, amerykańskiego sekretarza skarbu,
Alicja Maria Anna Antonina Szarlota Gabriela (ur. 1929), żona Antoniego Marii Joachima Lamoral 14. księcia de Ligne (1925–2005).

Feliks w latach 1922–1969 był prezydentem Luksemburskiego Czerwonego Krzyża.