Feliks Czacki

Feliks Czacki

Świnka
Rodzina	Czaccy herbu Świnka
Data urodzenia	1723
Data i miejsce śmierci	2 czerwca 1790 Brusiłów
Ojciec	Michał Hieronim Czacki
Matka	Konstancja z Wielhorskich
Żona	Katarzyna Małachowska
Dzieci	Tadeusz Czacki Michał Czacki Rozalia Czacka Anna Czacka
Odznaczenia

Feliks (Szczęsny) Czacki herbu Świnka (ur. w 1723 roku, zm. 2 czerwca 1790 roku w Brusiłowie) – podczaszy wielki koronny w latach 1756–1785, starosta nowogródzki, bojownik katolicyzmu i złotej wolności szlacheckiej.

Syn Michała, kasztelana wołyńskiego i Konstancji z Wielhorskich.

Kształcił się w szkołach jezuickich, po ojcu w 1744 otrzymał choragiew pancerną. W 1744 roku był posłem wołyńskim na sejm. Poseł czernihowski na sejm 1746 roku, poseł województwa bełskiego na sejm 1748 roku^[1], poseł z Podola na sejm w 1750 roku, poseł z Kijowszczyzny na sejm 1752 roku, poseł halicki sejm 1760 roku, poseł wybrany przez egzulantów czernihowskich w 1762 roku. W 1764 roku jako poseł wołyński próbował zerwać konwokację. Poseł lubelski na sejm elekcyjny, podpisał wybór Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa lubelskiego^[2]. W 1766 roku był posłem na Sejm Czaplica z województwa wołyńskiego^[3].

Członek konfederacji radomskiej. Przeciwnik równouprawnienia różnowierców, po wydaniu odezwy na sejmiki został aresztowany i internowany w Porycku pod strażą oficerów wojska rosyjskiego. W niewoli przebywał sześć i pół roku. Poseł z województwa czernihowskiego na Sejm Czteroletni w 1788 roku^[4]. W 1788 roku powołany do Komisji Wojskowej Obojga Narodów. Wybrany członkiem wyłonionej w 1788 roku przez Sejm Czteroletni Deputacji Interesów Zagranicznych^[5].

Wyrobił sobie przywilej na założenie w Porycku drukarni polskiej, łacińskiej, francuskiej, włoskiej i żydowskiej. Założył klasztor kapucynów w Brusiłowie.

Pochowany w Porycku.

Żonaty z Katarzyną Małachowską, miał synów Tadeusza i Michała, córki: Rozalię wydaną za mąż za Jana Jacka Tarnowskiego i Annę wydaną za Jana Aleksandra Krasińskiego.

W 1757 roku odznaczony Orderem Orła Białego, w 1781 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława.

Bibliografia

• Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008.
• Władysław Konopczyński, Feliks (Szczęsny) Czacki, w: Polski Słownik Biograficzny, t. IV, Kraków 1938, s. 140–142.
• Ewa Danowska, "Staropolska dusza jego, umysł gorliwy a wzniosły". Szczęsny Czacki (1723–1790), "Rocznik Biblioteki Naukowej PAU i PAN w Krakowie", R. 46:2001, s. 175–226. ISSN 0079-3140.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Mowy Feliksa Czackiego w bibliotece Polona