Feliks Jędrychowski

Feliks Jędrychowski

Brzechwa, Chudy, Ostroga

pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	11 stycznia 1894 Bochnia
Data i miejsce śmierci	9 marca 1942 Poronin
Przebieg służby
Lata służby	1914–1942
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	4 Pułk Piechoty Legionów 16 Pułk Piechoty 45 Pułk Piechoty 17 Pułk Piechoty 22 Pułk Piechoty Obwód Częstochowa ZWZ Inspektorat Częstochowa ZWZ Okręg Radom-Kielce ZWZ
Stanowiska	zastępca dowódcy pułku dowódca pułku piechoty komendant obwodu inspektor okręgowy komendant okręgu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Feliks Franciszek Jędrychowski, ps. „Brzechwa”, „Chudy”, „Ostroga”, także jako Feliks Stypułkowski (ur. 11 stycznia 1894 w Bochni, zm. 9 marca 1942 w Poroninie) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, komendant Okręgu Kielce–Radom Związku Walki Zbrojnej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Feliks Franciszek Jędrychowski urodził się 11 stycznia 1894 roku w Bochni, w rodzinie Józefa i Antoniny z Kociołków. W latach 1901–1905 uczęszczał do szkoły powszechnej w Bochni. Następnie był uczniem gimnazjum w Bochni i Tarnowie, gdzie w 1914 roku otrzymał świadectwo dojrzałości. We wrześniu 1912 roku wstąpił do Związku Strzeleckiego. Przeszedł przeszkolenie wojskowe i ukończył szkołę podoficerską ZS. Jako podoficer–instruktor organizował i szkolił oddziały ZS na prowincji.

Bracia Jędrychowscy z 4 Pułku Piechoty Legionów Polskich

Podczas I wojny światowej służył w szeregach 4 pułku piechoty Legionów Polskich. 29 września 1914 roku awansował na chorążego, a 20 sierpnia 1915 roku na podporucznika^[1]. 15 września 1917 roku na własną prośbę został zwolniony ze służby w Polskim Korpusie Posiłkowym i wcielony do cesarskiej i królewskiej Armii^[2].

6 grudnia 1923 roku został przeniesiony z 16 pułku piechoty w Tarnowie do 45 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Równem na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy batalionu^[3]. 31 marca 1924 roku został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[4]. Po awansie został zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu, a później przesunięty na stanowisko kwatermistrza pułku. W marcu 1926 roku został zatwierdzony na stanowisku oficera przysposobienia wojskowego pułku^[5].

23 maja 1927 roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem na stanowisko rejonowego komendanta Przysposobienia Wojskowego 5 Dywizji Piechoty we Lwowie^[6]. 23 stycznia 1929 roku został awansowany do stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 roku i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[7]. 6 lipca 1929 roku otrzymał przeniesienie do Komendy Placu Lwów na stanowisko komendanta^[8]. 31 marca 1930 roku został przeniesiony do 17 pułku piechoty w Rzeszowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku^[9]. Od 19 października 1931 roku był słuchaczem dwutygodniowego kursu informacyjno-gazowego w Szkole Gazowej w Warszawie^[10]. W kwietniu 1934 roku objął dowództwo 22 pułku piechoty w Siedlcach^[11]. Na czele tego pułku walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku. W 1940 roku komendant Obwodu Częstochowa ZWZ. Do grudnia 1941 jako inspektor okręgowy kierował pracami Inspektoratu Częstochowa ZWZ^[12]. Następnie, do lutego 1942, pełnił obowiązki komendanta Okręgu Radom-Kielce ZWZ.

Zmarł w Poroninie, w trakcie leczenia gruźlicy. Pochowany, jako Feliks Stypułkowski na cmentarzu w Poroninie^[13].

Był żonaty. Miał synów: Andrzeja (ur. 1922), Wita (ur. 1931), Jerzego (ur. 1933) i Wojciecha (ur. 1937) oraz córkę, która zmarła we wczesnym dzieciństwie.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6205 (17 maja 1922)^[14]
• Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)^[15]
• Krzyż Walecznych trzykrotnie w 1922 (po raz 1 i 2^[16], po raz trzeci za służbę w POW w b. zaborze austriackim i b. okupacji austriackiej^[17])
• Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[18]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• 

  Grób Jędrychowskiego w Poroninie.
  Odznaka 4 Pułku Piechoty

Przypisy

Bibliografia

• Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Profil na stronie DWS
• Profil na stronie AK Okręg Kielce
• Profil na stronie Ogrody Wspomnień