Feliks Jan Dziak
sierżant podchorąży | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska | d-ca 1. drużyny I plutonu „Włodek” 1. kompanii „Maciek” batalionu „Zośka” |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Feliks Jan Dziak ps. Fied (ur. 27 września 1920, zm. 20 września 1944 w Warszawie)[1] – sierżant podchorąży, uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca drużyny w I plutonie „Włodek”[2] 1 kompanii „Maciek” batalionu „Zośka” Zgrupowania „Radosław” Armii Krajowej.
Życiorys
Absolwent Liceum im. Tadeusza Czackiego w Warszawie. Przed wybuchem powstania mieszkał na ul Hipotecznej 3 w Warszawie[3].
Podczas okupacji niemieckiej działał w konspiracji. W powstaniu uczestniczył w walkach swojego oddziału na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie. Poległ przy ul. Solec na Czerniakowie.
Jego siostrą była Maria Dziak również poległa w trakcie powstania.
Został dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Jego symboliczna mogiła znajduje się na Powązkach Wojskowych w Warszawie.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Biogram Feliksa Jana Dziaka na stronie Muzeum Powstania Warszawskiego
- ↑ Lista poległych w Powstaniu Warszawskim. [dostęp 2007-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-04)].
- ↑ Powstańcze Biogramy - Feliks Jan Dziak, www.1944.pl [dostęp 2019-08-11] (ang.).
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany dwukrotnie.
Na Powązkach Wojskowych
Naramiennik sierżanta Wojska Polskiego (1938-39).