Feliks Joszt

Feliks Joszt
pułkownik audytor pułkownik audytor
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1872
Tarnopol

Data i miejsce śmierci

1940
USRR, ZSRR

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png C. K. Armia
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png C. K. Obrona Krajowa
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

30 Pułk Piechoty Austro-Węgier
20 Pułk Piechoty Obrony Krajowej
Najwyższy Sąd Wojskowy

Stanowiska

sędzia NSW

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych

Feliks Julian Joszt[1] (ur. 14 grudnia 1872 w Tarnopolu, zm. 1940 w ZSRR) – polski sędzia, pułkownik audytor Wojska Polskiego II RP, działacz społeczny, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się 14 grudnia 1872 w Tarnopolu jako syn Franciszka[2][3]. W 1891 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości w C. K. Wyższym Gimnazjum w Tarnopolu (w jego klasie był m.in. Erazm Semkowicz)[4].

Wstąpił do c. k. służby sądowniczej w Galicji. Od około 1897 do około 1899 był auskultantem w C. K. Wyższym Sądzie Krajowym we Lwowie[5]. Od około 1899 był adjunktem w C. K. Sądzie Powiatowym w Zaleszczykach[6], następnie od około 1908 był tam sekretarzem[7], a od około 1909 do 1918 sędzią powiatowym[8][9][10]. Równolegle od około 1902 do około 1906 był członkiem dyrekcji Powiatowej Kasy Oszczędności w Zaleszczykach[11].

We Lwowie działał w stowarzyszeniu muzycznym „Echo”, był wybierany sekretarzem wydziału w styczniu 1893[12] i w styczniu 1894[13], członkiem komisji rewizyjnej w marcu 1898[14]. 18 listopada 1893 został wybrany do podwydziału Czytelni Akademickiej we Lwowie[15]. W Zaleszczykach był sekretarzem prezydium koła Towarzystwa Szkoły Ludowej (w zarządzie zasiadała Leontyna Josztowa)[16]. Był działaczem gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Zaleszczykach, wybierany zastępcą prezesa wydziału na początku 1901[17], członkiem wydziału 12 lutego 1908[18], w 1913 ponownie był prezesem[19].

Podjął służbę w C. K. Armii jako jednoroczny ochotnik 30 pułku piechoty we Lwowie i w tym charakterze we wrześniu 1897 zdał z odznaczeniem egzamin oficerski[20]. Został mianowany podporucznikiem piechoty w rezerwie z dniem 1 stycznia 1898[21][22]. W kolejnych latach był przydzielony do 30 pułku piechoty do około 1905[23][24]. Następnie został przeniesiony do C. K. Obrony Krajowej i zweryfikowany w stopniu podporucznika piechoty w grupie oficerów nieaktywnych z dniem 1 stycznia 1898[25]. Od około 1906 do około 1907 był przydzielony do 20 pułku piechoty obrony krajowej w Stanisławowie[26][27].

Po wybuchu I wojny światowej w sierpniu 1914 został wiceprezesem Komitetu powiatu zaleszczyckiego Naczelnego Komitetu Narodowego[28].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. W 1919 i w 1920 bpełnił wówczas służbę w Prokuraturze przy Sądzie Wojskowym Okręgu Generalnego „Kraków” na stanowisku podprokuratora[29][30]. Dekretem z 22 maja 1920 został zatwierdzony w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej w stopniu podpułkownika w korpusie sądowym z dniem 1 kwietnia 1920[31]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 9. lokatą w korpusie oficerów sądowych[32]. 2 lipca 1922 został mianowany sędzią Najwyższego Sądu Wojskowego w Warszawie[33][34][35]. Przed 1928 został przeniesiony w stan spoczynku. W 1934 jako pułkownik w stanie spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[36].

Jako emerytowany oficer zamieszkiwał we Lwowie[37]. W tym mieście w latach 20. i 30 działał w ruchu śpiewaczym i muzycznym (jako śpiewacy występowali tam Joszt[38] i Maria Joszt-Łozińska[39][40]). Na początku listopada 1928 został wybrany prezesem zarządu „Echa–Macierzy” we Lwowie[41]. Jako emerytowany oficer pełnił funkcję sekretarza wydziału Małopolskiego Związku Polskich Towarzystw Śpiewaczych i Muzycznych we Lwowie[42] (działającego przy ul. Piłsudskiego 23[43][44]), ponownie wybrany 12 marca 1935[45][46] (prezesem tegoż był Tadeusz Höflinger)[47][48]. Funkcję sekretarza pełnił do 1939[49]. 21 marca 1937 został wybrany do zarządu Polskich Towarzystw Śpiewaczych i Muzycznych we Lwowie[50]. 13 marca 1938 Zjazd Delegatów we Lwowie przyznał mu godność członka honorowego Związku[51]. Jak delegat Związku Małopolskiego uczestniczył w Ogólnym Zebrania Delegatów Zjednoczenia Polskich Związków Śpiewaczych i Muzycznych 4 czerwca 1938 w Łodzi[52]

Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej 1939 i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Na wiosnę 1940 został zamordowany przez NKWD. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/5-8 oznaczony numerem 1021 i dosłownie określony jako Feliks Jeszt)[2]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Felix Joszt”.
  2. ↑ a b Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 36. [dostęp 2020-12-20].
  3. ↑ Feliks Joszt. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
  4. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Wyższego Gimnazyum w Tarnopolu za rok szkolny 1891. Tarnopol: 1891, s. 89, 90.
  5. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 52, 53.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 53, 53.
  6. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 121.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 121.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 131.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 131.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 131.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 131.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 148.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 148.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 148.
  7. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 162.
  8. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 162.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 169.
  9. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 165.
  10. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 122.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 123.
    •Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 1037.
  11. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 804.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 803.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 803.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 848.
  12. ↑ Kronika. „Kurjer Lwowski”. Nr 22, s. 3, 22 stycznia 1893. 
  13. ↑ Kronika. „Kurjer Lwowski-Dodatek”. Nr 30, s. 2, 29 stycznia 1894. 
  14. ↑ Kronika. „Kurjer Lwowski”. Nr 65, s. 3, 6 marca 1898. 
  15. ↑ „Kurjer Lwowski”. Nr 327, s. 3, 25 listopada 1893. 
  16. ↑ Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej. Dwudziestolecie Towarzystwa Szkoły Ludowej 1891-1910. Kraków: 1911, s. 263.
  17. ↑ Zaleszczyki. „Przewodnik Gimnastyczny „Sokół””. Nr 3, s. 23, 1901. 
  18. ↑ Zaleszczyki. „Przewodnik Gimnastyczny „Sokół””. Nr 5, s. 39, 1908. 
  19. ↑ Kursy gimnastyczne, skautowe i kolonie. (Dokończenie). Obóz roboczy w Machnówku pod Bełzem. „Przewodnik Gimnastyczny „Sokół””. Nr 10, s. 79, 1913. 
  20. ↑ Egzamin oficerski. „Słowo Polskie”. Nr 229, s. 3, 1 października 1897. 
  21. ↑ Nowi oficerowie rezerwowi. „Kurjer Lwowski-Dodatek”. Nr 4, s. 2, 3 stycznia 1898. 
  22. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1899. Wiedeń: 1898, s. 348.
  23. ↑ a b c Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1900. Wiedeń: 1899, s. 447.
  24. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1901. Wiedeń: 1900, s. 455.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1902. Wiedeń: 1901, s. 461.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1903. Wiedeń: 1902, s. 457.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1904. Wiedeń: 1903, s. 461.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1905. Wiedeń: 1904, s. 469.
  25. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1906. Wiedeń: 1906, s. 154.
  26. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1906. Wiedeń: 1906, s. 320.
  27. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1907. Wiedeń: 1907, s. 290.
  28. ↑ Naczelny Komitet Narodowy. „Kurjer Lwowski”. Nr 364, s. 3, 22 sierpnia 1914. 
  29. ↑ Sprawa napadu rabunkowego na kapitana Borysławskiego przed sądem. „Goniec Krakowski”. Nr 316, s. 3, 22 listopada 1919. 
  30. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 14 lipca 1920 roku, s. 576.
  31. ↑ Sprawy wojskowe. „Słowo Polskie”. Nr 326, s. 3, 16 lipca 1920. 
  32. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 301.
  33. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 26 lipca 1922 roku, s. 561.
  34. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1081, 1089.
  35. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 976, 984.
  36. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 367.
  37. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 884.
  38. ↑ Komunikaty. „Kurjer Lwowski”. Nr 348, s. 6, 22 grudnia 1919. 
  39. ↑ Komunikaty. „Kurjer Lwowski”. Nr 119, s. 6, 21 maja 1921. 
  40. ↑ Z muzyki. „Gazeta Lwowska”. Nr 124, s. 4, 7 czerwca 1921. 
  41. ↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 258, s. 4, 9 listopada 1928. 
  42. ↑ Zjazd śpiewaczy. „Słowo Polskie”. Nr 60, s. 7, 2 marca 1933. 
  43. ↑ Adresy. „Chór”. Nr 4, s. 19, 1937. 
  44. ↑ Przypomnienie. „Chór”. Nr 10, s. 181, 1938. 
  45. ↑ Nowe władze Młp. Związku Tow. śpiew. i muz.. „Kurier Powszechny”. Nr 101, s. 6, 12 kwietnia 1935. 
  46. ↑ Małopolskiego Związek Polskich Towarzystw Śpiewaczych i Muzycznych. „Chór”. Nr 5, s. 15, 1 maja 1935. 
  47. ↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 241, s. 3, 19 października 1928. 
  48. ↑ Małopolski Związek Pol. Tow. Śpiewaczych i Muzycznych. „Śpiewak”. Nr 10, s. 143, 1938. 
  49. ↑ Życie organizacyjne i kronika. W kraju. „Chór”. Nr 3, s. 47, 1939. 
  50. ↑ Zjazd Dalegatów Polsk. Towarzystw Śpiewaczych i Muzycznych. „Gazeta Lwowska”. Nr 68, 25 marca 1937. 
  51. ↑ Życie organizacyjne i kronika. W kraju. „Chór”. Nr 4, s. 66, 1938. 
  52. ↑ Protokół z Ogólnego Zebrania Delegatów Zjednoczenia Polskich Związków Śpiewaczych i Muzycznych w dniu 4 czerwca 1938 r. w Łodzi. „Chór”. Nr 6, s. 115, 118, 1938. 
  53. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne, wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-07-12].
  54. ↑ M.P. z 1931 r. nr 46, poz. 101 „za zasługi na polu śpiewactwa polskiego”.
  55. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 19 marca 1931 roku, s. 67.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet plk.svg
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
AUT Franz Joseph 50 years of reign - Military Medal.svg
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Military Medal for 50 years of reign of Emperor Franz Joseph (=Signum Memoriae)
AUT KuK Friedensbande BAR.png
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka: wstążka dla części odznaczeń cywilnych oraz niektórych odznaczeń wojskowych nadawanych w czasie pokoju (Friedensbande) dla odznaczeń austro-węgierskich:
AT-T weiss-rot spange BAR.svg
Biało-czerwona baretka dla różnych tyrolskich odznaczeń – Austria.