Feliks Karśnicki

Feliks Fundament-Karśnicki

Feliks Fundament-Karśnicki w 1935 roku
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1894 Majków
Data i miejsce śmierci	9 marca 1961 Wrocław
Poseł V kadencji Sejmu (II RP)
Okres	od 1938 do 1939
Przynależność polityczna	Obóz Zjednoczenia Narodowego
Odznaczenia

Feliks Fundament-Karśnicki h. Jastrzębiec (ur. 13 stycznia 1894 w Majkowie, zm. 9 marca 1961 we Wrocławiu) – ziemianin z ziemi kaliskiej, polityk II Rzeczypospolitej, poseł na Sejm IV i V kadencji, piłsudczyk, działacz społeczny.

Życiorys

Urodził się majątku rodzinnym w Majkowie. Blisko spokrewniony i spowinowacony ze znaną wielkopolską rodziną Oppeln-Bronikowskich, był synem Piotra Kwiryna Fundament-Karśnickiego h. Jastrzębiec (ok. 1862–1918) i Kundegundy z Rychłowskich h. Nałęcz (1867–1937). Miał trzy starsze siostry: Jadwigę po mężu Ponikiewska (1892–1957), Marię po mężu Oppeln-Bronikowska (1895–1965) i Władysławę po mężu Psarska (ur. 1900)^[1].

Początkowo nauki pobierał w domu, a od 1904 w Męskim Gimnazjum Klasycznym w Kaliszu. Po wydaleniu za udział w strajku szkolnym, w 1906 został przyjęty do prywatnej Szkoły Handlowej, w której w 1912 zdał maturę. Przez dwa lata odbywał praktyki rolnicze w majątkach ziemskich w Poznańskiem. 9 stycznia 1918 przejął od ojca majątek Majków.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił w listopadzie 1918 do Wojska Polskiego (5. szwadronu 2. Pułku Ułanów Grochowskich) i brał udział w walkach z Czechami o Śląsk Cieszyński i Ukraińcami, potem w szeregach 203. Ochotniczego Pułku Ułanów walczył w czasie wojny polsko-bolszewickiej pod Ciechanowem, Smardzewem, Hrubieszowem, Równem, Zwiahlem i Żelechowem. 23 listopada 1920 został zdemobilizowany. W latach 1921–1926 był komendantem Ochotniczej Straży Pożarnej w Kaliszu. Od 1927 działał jako prezes Związku Oficerów Rezerwy w Kaliszu i później od 1928 jako przewodniczący lokalnego oddziału Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny oraz Związku Ziemian, a także Komendant Przysposobienia Wojskowego Konnego w tym mieście. 1 lipca 1927 za zasługi z wojny polsko-bolszewickiej został mianowany podporucznikiem rezerwy, stopień porucznika rezerwy otrzymał po roku 1934. Wraz z gen. Sławojem Składkowskim był z ramienia BBWR i później OZN posłem powiatów kaliskiego i tureckiego w Sejmie IV i V kadencji.

Generał Składkowski wspomina w swej książce^[2], że "kolega Karśnicki" wstąpił w sierpniu 1939 ponownie do WP. Dostał się do niewoli, był jeńcem Oflagu II C Woldenberg.

Po wojnie zamieszkał we Wrocławiu, gdzie założył firmę samochodową zajmującą się wywożeniem gruzu. Po likwidacji firmy przeniósł się na wieś, pracując jako kierownik w PGR-ze w okolicach dolnośląskiej Ślęży.

Zmarł 9 marca 1961 we Wrocławiu i został pochowany w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Miejskim w Kaliszu (sektor 16-A-11)^[3].

Był mężem Jadwigi z Radońskich h. Jasieńczyk (1900–1944), z którą miał syna Andrzeja (1921–1987) i córkę Ewę (1925–1997).

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)^[4]
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
• Srebrny Krzyż Zasługi (10 lutego 1928)^[5]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Pamiątkowy za Obronę Śląska Cieszyńskiego (1919)

Upamiętnienie

Feliks Karśnicki jest patronem jednej z ulic na Osiedlu Majków w Kaliszu.

Przypisy

Bibliografia

• Arkadiusz Adamczyk, przypisy do: Felicjan Sławoj Składkowski, Nie ostatnie słowo oskarżonego, Warszawa 2003.
• Mariusz Kurzajczyk, Historia Felka, Kalisia Nowa – nr 4-5-6/144/2011.