Feliks Kramsztyk

Feliks Kramsztyk
Data i miejsce urodzenia1853
Warszawa
Data i miejsce śmierci1918
Warszawa
Zawód, zajęcieadwokat, publicysta
Grób Feliksa Kramsztyka na cmentarzu żydowskim w Warszawie

Feliks Kramsztyk (ur. 1853 w Warszawie, zm. 1918 tamże) – polski adwokat i publicysta żydowskiego pochodzenia.

Życiorys

Urodził się w Warszawie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej, jako syn rabina Izaaka Kramsztyka (1814–1899). Jego braćmi byli: Stanisław (1841–1906), Zygmunt (1848–1920) i Julian (1851–1925).

W 1874 ukończył studia prawnicze na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. Specjalizował się w prawie cywilnym. Od końca lat 80. XIX wieku do śmierci był radcą prawnym w zakładach przemysłowych firmy Lilpop, Rau i Loewenstein S.A. w Warszawie. Od 1905 w Szkole Handlowej wykładał prawo handlowe i cywilne. W 1915 został powołany na stanowisko sędziego pokoju. Przez wiele lat zasiadał w zarządzie Kasy Pomocy Adwokatów Przysięgłych.

Feliks Kramsztyk jest pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 71)[1].

Twórczość

Feliks Kramsztyk był autorem licznych artykułów popularyzatorskich i publicystycznych z dziedziny prawa, ustawodawstwa i prawa pracy, prawa fabrycznego. Wiele z jego ustaleń zostało przyjętych przez Sejm Ustawodawczy w 1919, jako jedna z najnowocześniejszych norm prawa pracy w ówczesnej Europie. Opublikował wiele artykułów w Gazecie Sądowej Warszawskiej.

Przypisy

  1. ↑ Grób Feliksa Kramsztyka w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie.

Bibliografia

  • Alina Cała, Hanna Węgrzynek, Gabriela Zalewska: Historia i kultura Żydów polskich. Słownik. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2000. ISBN 83-02-07813-1.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie