Feliks Niedbalski

Feliks Niedbalski
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1920
Bochum

Data i miejsce śmierci

19 stycznia 1972
Rabat

Zawód, zajęcie

działacz robotniczy

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Wielka Wstęga Orderu Alawitów (od 1956, Maroko)
Grób Feliksa Niedbalskiego

Feliks Niedbalski (ur. 2 lutego 1920 w Bochum, zm. 19 stycznia 1972 w Rabacie) – inżynier górnik, ambasador PRL w Maroku. Działacz PPR i PZPR.

Życiorys

Syn Stanisława (emigranta, górnika) i Marii. Przed wojną podjął pracę jako górnik w północnej Francji. Od 1939 członek Francuskiej Partii Komunistycznej. W czasie II wojny światowej członek komunistycznego ruchu oporu, a także Organizacji Pomocy Ojczyźnie we Francji. Był także członkiem komórki PKWN we Francji. Powrócił z emigracji w 1946 i podjął pracę w aparacie partyjnym. W marcu 1946 wstąpił do PPR, a w 1948 do PZPR. W 1947 uczęszczał do Centralnej Szkoły Partyjnej PZPR w Łodzi, równolegle sprawując funkcję instruktora do spraw propagandy Komitetu Miejskiego PZPR w Gliwicach. Do marca 1949 sprawował funkcję I sekretarza Podstawowej Organizacji Partyjnej w Walcowni Drutu w Gliwicach, a następnie był I sekretarzem POP PZPR w Zjednoczonych Zakładów Materiałów Ogniotrwałych w tym mieście. W latach 1948-1952 był równolegle przewodniczącym Miejskiej Komisji Kontroli Partyjnej. Od 1952 był kierownikiem Wydziału Kadr Komitetu Miejskiego PZPR, a od 1953 kierownikiem Wydziału Ekonomicznego KM. W 1956 został członkiem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach oraz sekretarzem do spraw organizacyjnych Komitetu Miejskiego PZPR w Gliwicach. Równolegle studiował uzyskując tytuł inżyniera - górnika.

W latach 1959-1968 był I sekretarzem Komitetu Miejskiego PZPR w Gliwicach. Od 1968 ambasador nadzwyczajny i pełnomocny PRL w Królestwie Maroka. Zmarł nagle w Rabacie. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Wielka Gwiazdą na Wstędze Królestwa Maroka.

24 stycznia 1972 został pochowany z honorami państwowymi w Alei Zasłużonych na cmentarzu Centralnym w Gliwicach. Przemówienie pożegnalne w imieniu kierownictwa PZPR wygłosił zastępca członka Biura Politycznego KC PZPR, I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach Zdzisław Grudzień, a w imieniu władz Maroka ambasador tego kraju w Polsce, Abdessless Arraki. Wiceminister spraw zagranicznych Józef Czyrek udekorował trumnę przyznanym pośmiertnie Feliksowi Niedbalskiemu przez Radę Państwa Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

Żonaty z Praksedą. Miał jedną córkę. Prakseda Niedbalska została w listopadzie 1968 matką chrzestną statku "Gliwice II"[2].

Bibliografia

Przypisy

  1. "Ostatnia droga tow. F. Niedbalskiego" [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 20 (8696), 25 stycznia 1972, s. 1-2
  2. [Matki chrzestne - Klub Matek Chrzestnych Statków Grupy PŻM|http://www.mch.polsteam.com/index.php/matki-chrzestne?start=140]

Media użyte na tej stronie

Ordre de l'Ouissam Alaouite GC ribbon (Maroc).svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: L'Ordre de l'Ouissam Alaouite (since 1956), Grand Cordon, Maroc.
Grób Feliksa Niedbalskiego na alei zasłużonych Cmentarza Centralnego w Gliwicach.jpg
Autor: Gbond, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób ambasadora w centralnej części alei zasłużonych Cmentarza Centralnego w Gliwicach