Feliks Pohorecki (historyk)

Feliks Hubert Pohorecki (ur. 3 listopada 1890 w Tarnopolu, zm. 27 lipca 1945 w Krakowie[1]) – polski historyk mediewista, archiwista.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Stanisława Pohoreckiego, adwokata i notariusza, oraz jego żony Anny z Miexnerów. Kształcił się w C.K. Wyższym Gimnazjum w Tarnopolu, gdzie w 1908 złożył egzamin dojrzałości. Absolwent uniwersytetu we Lwowie i w Wiedniu. Uczył w Państwowym Gimnazjum im. ks. Hugo Kołłątaja w Krotoszynie. Kustosz Archiwum Państwowego w Poznaniu (1923–1934) i we Lwowie (1918–1921, 1934–1939, 1941–1944).

Zmarł w Krakowie, został pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera XVII-płn-6)[2].

Ordery i odznaczenia

Wybrane publikacje

  • Bibljoteka Archiwum Państwowego w Poznaniu 1869–1929, Poznań 1929.
  • Rytmika kroniki Galla-Anonima, Poznań 1930.
  • Targi i jarmarki, Lwów: Państw. Wydaw. Książek Szkolnych 1933.
  • Catalogus diplomatum Bibliothecae Instituti Ossoliniani nec non Bibliothecae Pavlikovianae inde ab anno 1227 usque ad annum 1506, Leopoli: Soc. Amic. Inst. Ossoliniani 1937.
  • Kilka uwag o dyplomach i aktach wołyńskich, Równe: Zarząd Wołyńskiego Okręgu Związku Nauczycielstwa Polskiego 1938.

Przypisy

Bibliografia

  • Antoni Gąsiorowski: Pohorecki Feliks. [w:] Słownik historyków polskich, pod red. M. Prosińskiej-Jackl. Warszawa, 1994, s. 414.
  • Karol Lewicki: Pohorecki Feliks Hubert (1890–1945). [w:] Polski słownik biograficzny. T. XXVII. Wrocław, 1982–1983, s. 225–227.

Linki zewnętrzne