Feminizm indywidualistyczny

Członkowie Partii Libertariańskiej podczas manifestacji na rzecz Pro-choice, 12 listopada 1989 w Waszyngtonie

Feminizm indywidualistyczny (nazywany także feminizmem libertariańskim) – jeden z nurtów feminizmu oraz libertarianizmu^[1][2], który kładzie zdecydowany nacisk na indywidualizm. Stoi w opozycji do socjalistycznego feminizmu oraz radykalnego feminizmu.

Charakterystyka

Przedstawiciele tego nurtu postulują przeprowadzenie takich zmian w prawie, które wyeliminowałyby przywileje zależne od klasy i płci, oraz by zapewnić każdej indywidualnej osobie równe prawa, w tym równe prawa do decydowania o sobie i do prywatnej własności. Feministki indywidualistyczne zachęcają kobiety do wzięcia całkowitej odpowiedzialności za swoje życie. To wiąże się także ze sprzeciwem wobec jakiekolwiek państwowej ingerencji w to, co dorośli ludzie robią ze swoimi ciałami, czy w stosunki międzyludzkie (np. wszelkimi zakazami związanymi z prostytucją, antykoncepcją, aborcją czy sprawami małżeńskimi)^[3]. Uważają, że narzucane przez państwo przepisy mające rzekomo wprowadzać równość płci, tak naprawdę powodują nasilanie się zjawiska seksizmu. Według indywidualistycznych feministek jedną z właściwych metod walki z kulturą patriarchalną jest rozwój świadomości (szczególnie u kobiet).

W 1973 roku Theodora Nathan, wiceprzewodnicząca Partii Libertariańskiej, założyła Association of Libertarian Feminists. Organizacja ta stawia sobie za cel propagowanie idee kobiecej niezależności, sprzeciw wobec państwowego interwencjonizmu i walkę z seksizmem na rzecz indywidualizmu^[4].

Ruch feminizmu indywidualistycznego uważa siebie za spadkobiercę feminizmu pierwszej fali i takich myślicieli jak Mary Wollstonecraft, Harriet Taylor Mill, John Stuart Mill, Elizabeth Cady Stanton bądź Sarah Grimke. Także XIX-wieczny anarchizm feministyczny miał duży wpływ na współczesną ideologię ruchu, na przykład Voltairine de Cleyre^[5]. Przedstawiciele współczesnego ruchu zwracają uwagę na to, że pierwsze feministki musiały zmierzyć się z kulturą patriarchalną oraz państwem, które jej broniło. W konsekwencji, nie powinny traktować państwa jako sojusznika w walce z dyskryminacją.

Przedstawiciele

• Joan Kennedy Taylor – była przewodnicząca Association of Libertarian Feminists oraz jedna z założycieli Feminists for Free Expression^[6]
• Sharon Presley – aktualna przewodnicząca Association of Libertarian Feminists^[7]
• Wendy McElroy
• Theodora Nathan^[8]
• Camille Paglia^[9]
• Christina Hoff Sommers^[10][11]

Zobacz też

• Liberalny feminizm

Przypisy

Bibliografia

• Amy R.A.R. Baehr Amy R.A.R., Libertarian Feminism, Edward N.E.N. Zalta (red.), [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy [online], Winter 2017 Edition, Metaphysics Research Lab, Stanford University, 30 września 2013, ISSN 095-5054 [dostęp 2018-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-21]  (ang.).???
• Oficjalna strona Association of Libertarian Feminists

Linki zewnętrzne

• Wykład Wendy McElroy przetłumaczony na polski