Fenantrolina

Fenantrolina
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 1,10-fenantrolina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C12H8N2
Masa molowa	180,21 g/mol
Wygląd	biały proszek[1]
Identyfikacja
Numer CAS	66-71-7 16561-55-0 (sól cynkowa) 22802-96-6 (chlorowodorek) 37108-74-0 (hydrat) 3829-86-5 (monochlorowodorek)
PubChem	1318
SMILES C1=CC2=C(C3=C(C=CC=N3)C=C2)N=C1
InChI InChI=1S/C12H8N2/c1-3-9-5-6-10-4-2-8-14-12(10)11(9)13-7-1/h1-8H InChIKey DGEZNRSVGBDHLK-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 1,31 g/cm³; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 2,69 g/l[2] Temperatura topnienia 114–119 °C[2][1][3] Temperatura wrzenia 360 °C[1] logP 1,78 Kwasowość (pKa) 4,27
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[4] Niebezpieczeństwo Zwroty H H301, H410 Zwroty P P273, P301+P310, P501 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[4] Toksyczny (T) Groźny dla środowiska (N) Zwroty R R25, R50/53 Zwroty S S1/2, S45, S60, S61 Temperatura zapłonu 164 °C[1] Numer RTECS SF8300000 Dawka śmiertelna LD50 18 mg/kg (mysz, dożylnie)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Ten artykuł od 2012-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Fenantrolina, o-fenantrolina, 1,10-fenantrolina – organiczny związek chemiczny, związek heterocykliczny o szkielecie węglowym fenantrenu, zawierający dwa pierścienie pirydynowe. Posiada 9 izomerów, różniących się położeniem atomów azotu. Najczęściej spotykany w handlu jest izomer 1,10, choć dostępne są też mieszaniny izomerów.

Zastosowanie

• Jej kompleks z jonem żelaza Fe²⁺ jest wykorzystywany jako indykator reakcji redoks, stosowany m.in. w miareczkowaniu, który zmienia barwę z czerwonej (forma zredukowana) do niebieskiej (forma utleniona) przy standardowym potencjale redoks = 1,06 V.
• Posiada silne własności kompleksujące metale przejściowe.
• Jest inhibitorem metaloproteaz.

Przypisy