Ferdinand Blumenthal
Ferdinand Blumenthal (ur. 5 czerwca 1870 w Berlinie, zm. 6 lipca 1941) – niemiecki lekarz internista, pionier onkologii. Profesor nadzwyczajny, kierownik Instytutu Badań nad Rakiem (Krebsforschungsinstitut) w Berlinie, członek Komitetu Badań nad Rakiem (Komitee für Krebsforschung), tajny radca sanitarny. Redaktor czasopisma „Zeitschrift für Krebsforschung”.
Syn lekarza Juliusa Blumenthala i Zerline Lesser. Studiował medycynę na Uniwersytecie Alberta i Ludwika we Fryburgu Bryzgowijskim, Uniwersytecie Cesarza Wilhelma w Straßburgu, Uniwersytecie w Zurychu i Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie. Tytuł doktora medycyny otrzymał w 1895 roku w Berlinie. Od 1896 lekarz wolontariusz w tamtejszej klinice Charité. W 1899 habilitował się i został Privatdozentem. W 1905 roku został profesorem tytularnym. W 1915 z jego inicjatywy w Charité powstał oddział dla chorych na choroby nowotworowe. W 1933 z powodów politycznych przerwano badania prowadzone przez Instytut, a Blumenthal przeszedł na emeryturę[1]. W listopadzie 1933 zatrudnił się na Uniwersytecie w Belgradzie[2].
Z zawartego 26 maja 1907 roku małżeństwa z Elly Aron urodziło się troje dzieci: Zerline (1908), Hilde (1911) i Hanna (1914)[3].
W czerwcu 1941 internowany, zginął w transporcie do obozu w Narwie podczas nalotu bombowego[4][5].
Wybrane prace
- Ergebnisse der experimentellen Krebsforschung und Krebstherapie. Leiden: Sijthoff, 1934
Przypisy
- ↑ Blumenthal, Ferdinand - Onmeda: Medizin & Gesundheit. [dostęp 2010-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-26)].
- ↑ http://www.ajcarchives.org/AJC_DATA/Files/1934_1935_5_YRAppendices.pdf
- ↑ Hermann A. L. Degener (Hrsg.) Degeners Wer ist's? X. Ausgabe. Berlin: Verlag Herrmann Degener, 1935
- ↑ Exodus von Wissenschaften aus Berlin. Walter de Gruyter, 1994 ISBN 3-11-013945-6 s. 53
- ↑ Walther Killy, Rudolf Vierhaus: Deutsche biographische Enzyklopädie, Band 1. Saur, 1999 ISBN 3-598-23186-5 s. 587
Media użyte na tej stronie
Ferdinand Blumenthal