Ferdinand Heim
 | |
 Generalleutnant | |
| Data i miejsce urodzenia | 27 lutego 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 listopada 1977 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
       | |
Ferdinand Heim (ur. 27 lutego 1895 roku w Reutlingen, zm. 14 listopada 1977 roku w Ulm) – niemiecki oficer Wehrmachtu w randze Generalleutnanta. Służył podczas I i II wojny światowej.
1 czerwca 1942 roku został dowódcą 14 Dywizji Pancernej, która brała udział w bitwie o Rostów i drugiej bitwie o Charków. 1 listopada 1942 roku objął dowództwo XLVIII Korpusu Pancernego, który nie był w stanie zatrzymać sowieckiej ofensywy na flanki niemieckiej 6 Armii walczącej w Stalingradzie w ramach operacji Uran. W styczniu 1943 r. został zwolniony ze stanowiska dowódcy korpusu, odwołany do Niemiec i aresztowany pod zarzutem nieudolnego dowodzenia na polu bitwy. Osadzono go w więzieniu w Mobacie, skąd został wypuszczony w kwietniu 1943 r. z uwagi na bardzo zły stan zdrowia i odesłany do szpitala wojskowego w Ulm.
W maju 1943 r. Heim objął dowództwo placówki o niewielkim znaczeniu, drugorzędnego garnizonu we francuskim Boulogne. Tam stoczył swoją ostatnią bitwę. W dniach 17–22 września 1944 r. dowodził obroną miasta; po kapitulacji Boulogne trafił do alianckiej niewoli.
Został odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego.
Kariera wojskowa
Rangi
- Fahnenjunker: październik 1914
- Leutnant: 25 lutego 1915
- Oberleutnant: 18 października 1918
- Hauptmann: 1 marca 1928
- Major: 1 sierpnia 1934
- Oberstleutnant: 1 marca 1937
- Oberst: 1 sierpnia 1939
- Generalmajor: 1 lutego 1942
- Generalleutnant: 1 listopada 1942
Odznaczenia
- Krzyż Honorowy (1934)
- Srebrna Odznaka za Rany (1942)
- Krzyż Żelazny
- II klasa (1914)
- I klasa (1914)
- Krzyż Żelazny
- II klasa (okucie ponownego nadania 1939)
- I klasa (okucie ponownego nadania 1939)
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (1942)
- Złoty Krzyż Niemiecki (1942)
- Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie
Literatura
- Stalingrad, 1999, Antony Beevor.
- The German Army 1939-45, Nigel Thomas i Stephen Andrew.
Media użyte na tej stronie
Standarte seiner Majestät des Deutschen Kaisers
„Die Standarte, 4 m im Quadrat, besteht aus goldgelber Seide und zeigt das eiserne Kreuz, belegt mit dem kleineren Wappen Sr. Majestät. In den Winkeln des Kreuzes erscheinen je eine Kaiserkrone und drei rotbewehrte, schwarze Adler. Auf dem Kreuz steht "GO TT MIT UNS 18 70". Sobald Se. Majestät sich an Bord eines Schiffes begibt, wird die Kaiserstandarte am Topp des Grossmastes gehisst und alle anderen Kommando- und Unterscheidungszeichen gestrichen“.(Ströhl: Deutsche Wappenrolle, S. 80)
.png){kind=link}
.svg)
Insignia of the German Armed Forces in WWII.
Baretka: Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (III Rzesza).
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
Baretka: "Krzyż Honoru za Wojnę 1914/1918" (Niemcy, III Rzesza) – dla Frontowców (z mieczami).
Baretka: Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/42 – III Rzesza.
Autor: Photographer: Nieznany; Colors added by Tzo15, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ferdinand Heim. Colored photograph.
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Odznaka za Rany (Verwundetenabzeichen) – Srebrna (1939; typ 2.) – III Rzesza.
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY 3.0
Rank insignia of the German Wehrmacht, here shoulder strap “Lieutenant-general” Heer to 1945.
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Krzyż Niemiecki w Złocie (III Rzesza).