Ferdinand Lepcke

Ferdinand Lepcke
Data i miejsce urodzenia23 marca 1866
Coburg, Saksonia-Coburg-Gotha
Data i miejsce śmierci13 marca 1909
Berlin, Cesarstwo Niemieckie
Zawód, zajęcierzeźbiarz

Ferdinand Lepcke (ur. 23 marca 1866 w Coburgu, zm. 12 marca 1909 w Berlinie) – niemiecki rzeźbiarz, twórca m.in. bydgoskich pomników: ”Potop” i ”Łuczniczka”.

Życiorys

Ferdinand Lepcke urodził się 23 marca 1866 r. w Coburgu w północnej Bawarii[1]. Spędził tam jedynie wczesne dzieciństwo, gdyż rodzina wkrótce przeniosła się do Berlina. Po ukończeniu gimnazjum podjął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Studiował w latach 1883-1890 pod kierunkiem berlińskiego artysty prof. Fritza Schapera[2]. Umiejętności praktyczne zgłębiał w atelier rzeźby braci Biber i pracowni Kunstgewerbemuseum w Berlinie.

Dojrzewał twórczo w atmosferze stylu neoklasycystycznego, który od czasów Johanna Gottfrieda Schadowa (zm. 1850) i Christiana Daniela Raucha (zm. 1857) odgrywał zasadniczą rolę w Niemczech. Bliższy mu był styl dawnych mistrzów, niż nowa stylistyka, którą przyniósł modernizm (Jugendstil, ArtDeco). Skłonność ku rzeźbie klasycznej miała swoje źródło w jego zamiłowaniu do antyku[1].

Przełom 1892-1893 spędził w Rzymie ugruntowując znajomość rzeźby antycznej. Podróżował również, między innymi do Francji i Danii[2]. Po powrocie do Berlina, w 1897 r. objął stanowisko profesora w tutejszej Akademii Sztuk Pięknych. Przyjęty został do elitarnego grona członków Berliner Künstverein. Już w 1893 r. mając zaledwie 27 lat został uhonorowany nagrodą państwową, a w 1894 r. złotym medalem przyznanym za osiągnięcia artystyczne. Był już wtedy cenionym artystą i poszukiwanym rzeźbiarzem. Tworzył zarówno popiersia, jak i duże pomniki, aż do monumentów[2].

Zmarł 19 marca 1909 r. w Berlinie na zapalenie płuc, w wieku 43 lat.

Dzieła[2]

Obok prac, które związały Lepckego z Bydgoszczą: ”Potopu” i ”Łuczniczki” był także autorem wielu innych rzeźb: popiersi, herm, pomników i fontann. Najbardziej znane: Der Bildhauer i grupa rzeźbiarska Wiedersehen znajdują się w zbiorach Galerii Narodowej w Berlinie. Część prac zasiliła zbiory berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych. Popiersie Richarda Ruckerta ustawiono w Viktoriapark w Berlinie - Kreuzberg, a pomnik Justusa Jonasa w kaplicy zamkowej w Wittenberdze[1].

Przypisy

  1. a b c Błażejewski Stanisław, Kutta Janusz, Romaniuk Marek: Bydgoski Słownik Biograficzny. Tom VI. Bydgoszcz 2000. ISBN 83-85327-58-4, str. 61-62
  2. a b c d Piotr Winter, Jerzy Derenda, Bydgoska Łuczniczka i jej kopie, Bydgoszcz: Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy, 1996, ISBN 83-903231-4-1, OCLC 750654560.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Błażejewski Stanisław, Kutta Janusz, Romaniuk Marek: Bydgoski Słownik Biograficzny. Tom VI. Bydgoszcz 2000. ISBN 83-85327-58-4, str. 61-62
  • Piotr Winter, Jerzy Derenda, Bydgoska Łuczniczka i jej kopie, Bydgoszcz: Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy, 1996, ISBN 83-903231-4-1, OCLC 750654560.

Media użyte na tej stronie

Coburg-Sintflutbrunnen.jpg
Autor: Störfix, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Sintflutbrunnen im Rosengarten, Coburg
Rzeźba Łuczniczka przód.jpg
Pomnik Łuczniczki w Bydgoszczy