Ferdinand Roemer
 Ferdinand Roemer, popiersie w Muzeum Geologicznym we Wrocławiu | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk geologicznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia | Uniwersytet Fryderyka Wilhelma w Bonn |
| rektor | |
Ferdinand Roemer, także Carl Ferdinand von Roemer (ur. 5 stycznia 1818 w Hildesheim koło Hanoweru, zm. 14 grudnia 1891 we Wrocławiu) – niemiecki geolog, paleontolog, rektor Uniwersytetu Wrocławskiego.
Życiorys
Młodszy brat znanego geologa Friedricha Adolpha Roemera. Ukończył liceum ewangelickie w Hildesheim. Początkowo, pod wpływem ojca, radcy sędziowskiego, studiował prawo na uniwersytecie w Getyndze, jednakże w 1840 porzucił je i zaczął studia geologiczne na uniwersytecie w Berlinie, które ukończył doktoratem w 1842. Następnie prowadził badanie geologiczne dewonu Reńskich Gór Łupkowych. W okresie 1845–1846 odbył podróż po USA studiując tamtejszą geologię, zwłaszcza skały i skamieniałości kredowe. Pionierskość tych badań spowodowała, że nazywany był „ojcem geologii Teksasu”. Po powrocie do Niemiec został w 1847 docentem prywatnym w Bonn, gdzie rok później uzyskał habilitację. W 1855 F. Roemer objął Katedrę Geologii i Mineralogii na Uniwersytecie Wrocławskim i kierował nią do swojej śmierci. We Wrocławiu ożenił się z Katarzyną Schäfer w 1869. Oprócz prac badawczych, zapewnił nową siedzibę katedrze, w nowo zbudowanym Gmachu Instytutów (Institutengebäude) (obecnie siedziba Wydziału Farmacji Akademii Medycznej na rogu ul. Szewskiej i Grodzkiej). Wykorzystując niewielką kolekcję już istniejącą przy katedrze, zaczął intensywnie rozbudowywać zbiory, kupując prywatne kolekcje i ofiarując własną i w 1868 doprowadził do utworzenia Muzeum Mineralogicznego Królewskiego Uniwersytetu Wrocławskiego (Das Mineralogische Museum der Königlichen Universität Breslau), którym kierował również do śmierci. W 1864 wybrany rektorem Uniwersytetu Wrocławskiego (do 1865).
Dorobek naukowy
Prowadził badania i publikował z szerokiego zakresu problematyki geologicznej, mineralogicznej i paleontologicznej. Jednak najbardziej znane są jego prace paleontologiczne i kartograficzne związane z Górnym Śląskiem, fauną kręgowcową dewonu i fauną kredową południowego USA. Opracował i wydał mapę geologiczną Górnego Śląska (1862-1870) wraz z objaśnieniami, które stały się monograficznym omówieniem budowy geologicznej tego rejonu. Badał także faunę kręgowców plejstocenu rejonu Ojcowa, a także osady lodowcowe, zwłaszcza głazy narzutowe. Opublikował ponad 330 prac, w tym 100 o geologii i paleontologii Śląska.
Nagrody i wyróżnienia
F. Roemer został uhonorowany członkostwem Akademii w Berlinie, Petersburgu i Monachium. Członek Leopoldyńsko–Karolińskiej Akademii Przyrodników w 1874. Był także nagrodzony przez Londyńskie Towarzystwo Geologiczne medalem Murchisona w 1885. W rodzinnym Hildesheim znajduje się muzeum F. Roemera.
Od 16 listopada 2002 we wrocławskim Muzeum Geologicznym znajduje się popiersie F. Roemera wykonane przez Hansa Völkela, będące kopią pracy wrocławskiego rzeźbiarza Segera z 1893, która zaginęła w 1945.
Ważniejsze publikacje
- F. Roemer, 1844 – Das Rheinische Ubergangsgebirge.
- F. Roemer, 1845 – Geognostische Durchschnitt durch den Teutoburger Wald.Neues Jb.f.Miner.
- F. Roemer, 1849 – Texas, mit besonderer Rücksicht auf deutsche Auswanderung und die physicalische Verhältnisse des Landes...Bonn.
- F. Roemer, 1852 – Die Kreidebildungen von Texas und ihre organischen Einschlusse
- F. Roemer, 1853 – Vergleichung der Böhmischen und Nordamerikanischen Silurbidungen.Neues Jahrb.f. Miner.
- F. Roemer, 1856 – Geologisch–paläontologische Reise nach Schweden.Ibid.
- F. Roemer, 1857 – Silurischer Quarzfels mit Paradoxides in der Sandgrube von Niederkunzendorf bei Freiburg.Z.D.G.G.9.
- F. Roemer, 1858 – Über die devonischen Fischreste eines Diluvialblockes.Jber.Schl.Ges.Vaterl.Kultur 36.
- F. Roemer, 1859 – Graptolithen und Pterygotus bei Herzogswalde.Neues Jahrb.f.Miner.
- F. Roemer, 1860 – Silurischen Fauna des westlichen Tennessee.Breslau.
- F. Roemer, 1861 – Die Fossile Fauna silurischen Diluvial Geschibe von Sadewitz bei Oels, Monograph.Breslau.
- F. Roemer, 1862 – Die Nachweisung des Keupers in Oberschlesien und Polen.Z.D.G.G.14.
- F. Roemer, 1863 – Über eine marine Conchylienfauna im produktiven Steinkohlengebirge Oberschlesiens. Ibid.15.
- F. Roemer, 1863 – Die Alterbestimmung des schwarzen Marmors von Dembnik Gebiete von Krakau.Ibid.
- F. Roemer, 1863 – Reise nach Constantinopel.Neues Jb.f.Miner.
- F. Roemer, 1865 – Über die Auffindung von Graptolithen in silurischen Thonschiefern bei Lauban.Jber. Schl.Ges.Vaterl.Kultur 36.
- F. Roemer, 1866 – Über die auffindung devonischer Kalksteinschichten bei Siewierz.Ibid.
- F. Roemer, 1866 – Geognostische Beobachtungen im polnischen Mittelgebirge.Z.D.G.G.18.
- F. Roemer, 1866 – Protolycosa anthracophila – eine fossile Spinne aus dem Steinkohlegebirge Oberschlesiens.Neues Jb.f.Miner.
- F. Roemer, 1868 – Notiz über des Vorkommen von Mastodonsaurus jaegeri Meyer bei Odrowąż am Nord–abhange des Polnisch.Mittelgebirges.Z.D.G.G.20.
- F. Roemer, 1870 – Geologie von Oberschlesien. Breslau, 587 str.
- F. Roemer, 1870 – Die ältesten Formen organisches Lebens.Berlin.
- F. Roemer, 1874 – Über die ältesten versteinerungführenden Schichten in den rheinisch–westfalischen Schiefergebirge.Z.D.G.G.26.
- F. Roemer, 1876−1883 – Lethaea palaeozoica..Stuttgart.
- F. Roemer, 1877 – Marine Tierreste im Steinkohlengebirge bei Königshütte.Jber.Schl.Ges.Vaterl.Kultur 55.
- F. Roemer, 1878 – Neues Gliedertier aus dem Steinkohlengebirge bei Glatz.Ibid.56.
- F. Roemer, 1879 – Oberdevonische Goniatenkalk in Devonshire.Z.D.G.G.31.
- F. Roemer, 1883 – Die Knochenhöhlen von Ojcow in Polen.Palaeontographica 29.
- F. Roemer, 1884 – Über einen im Schieferton der zwischen Königshütte und Laurahütte gelegenen Alfred–grube,10 m im Liegenden des Carolinenflözes,gefundenen Insectenflügel.Jber.Schl.Ges. Vaterl. Kultur 55.
- F. Roemer, 1885 – Lethaea erratica.Palaeontologische Abhandl.Berlin.
- F. Roemer, 1889 – Über Blattabdrücke in senonen Tonschichten bei Bunzlau in Niederschlesien.Z.D.G.G.41.
Bibliografia
- F. W. Simonds, A geologist of the last century; Dr. Ferdinand von Roemer, the father of the geology of Texas: his life and work. Geological Magazine, 1902
- Mirosław Syniawa, Roemer Carl Ferdinand (1818−1891), Przyroda Województwa Śląskiego. [1]
- Ferdinand Roemer, Geologie von Oberschlesien: eine Erläuterung zu von dem Verfasser bearbeiteten geologischen Karte von Oberschlesien in 12 Sektionen: Atlas von 50 Tafeln mit Abbildungen von Versteinerungen, Breslau 1870.
Linki zewnętrzne
- Historia Muzeum Geologicznego UWr do roku 1945 – www.mgeol.ing.uni.wroc.pl. mgeol.ing.uni.wroc.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)].
- http://www.pu.uni.wroc.pl/ROK2002/NUMER11/page32.pdf
|
Media użyte na tej stronie
Siegel der Universität Breslau
Dr. Ferdinand von Roemer's 1849 map of Texas contains considerable information about trails and roads in Texas in addition to other topographical, geological, and even botanical details. It is based upon A New & Correct Map of Texas by James T. D. Wilson, published by R. W. Fishbourne in New Orleans in 1845, a map based upon Texas General Land Office surveys that is quite rare today. Among the routes, trails, and roads depicted by Roemer's map, but also on Wilson's, are: the route of the Texan expedition to Santa Fe in the year 1841; the Chihuahua Trail; the road between Presidio and Nacogdoches; a number of roads in eastern, central, and south Texas; roads in western Louisiana and Arkansas; and even Preston road through Dallas and Bonham to the Red River. Interestingly, the roads labeled as ferries on the eastern side of Wilson's map ("Gaines' Ferry", "Junker's Ferry", "Ballou's Ferry") Von Roemer translates more properly into German as "Fähre" (or literally "trails").