Ferdynand III Święty

Święty
Ferdynand III Kastylijski OFS
Fernando III El Santo
król
Ilustracja
Św. Ferdynand III, portret pędzla Bartolomé Esteban Murillo z około 1671 roku
Data i miejsce urodzenia

1199
Zamora

Data i miejsce śmierci

30 maja 1252
Sewilla

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

31 maja 1655
przez Aleksandra VII

Kanonizacja

1671
przez Klemensa X

Wspomnienie

30 maja

Ferdynand III Święty
król Kastylii i Leónu
Ilustracja
Król Kastylii
Okres

od 1217
do 1230

Poprzednik

Henryk I Kastylijski

Następca

Kastylia i León

Król Leónu
Okres

1230

Poprzednik

Alfons IX

Następca

Kastylia i León

Król Kastylii i Leónu
Okres

od 1230
do 1252

Poprzednik

nowy tytuł

Następca

Alfons X Mądry

Dane biograficzne
Dynastia

burgundzka

Data i miejsce urodzenia

1199
Zamora

Data i miejsce śmierci

30 maja 1252
Sewilla

Ojciec

Alfons IX

Matka

Berengaria Kastylijska

Żona

Elżbieta Hohenstauf
Joanna Dammartin

Dzieci

Alfons X Mądry
Fadryk
Ferdynand
Eleonora
Berenguela
Henryk
Filip
Sancho
Jan Manuel
Maria
Ferdynand
Eleonora
Ludwika
Jimeno
Jan

Ferdynand III Święty, również Ferdynand III Kastylijski, hiszp. Fernando III El Santo (ur. 1199 w Zamora, zm. 30 maja 1252 w Sewilli) – król Kastylii w latach 1217–1230 oraz Kastylii i Leónu w latach 1230–1252, tercjarz franciszkański[1], święty Kościoła katolickiego.

Życiorys

Był synem króla Leónu Alfonsa IX i Berengarii Kastylijskiej[2].

Po śmierci króla Kastylii Henryka I w 1217 władczynią tego państwa została matka Ferdynanda, Berengaria. Zrzekła się ona szybko władzy w państwie na rzecz swojego syna, który jeszcze tego samego roku został koronowany w Valladolid na króla Kastylii. W 1219 Ferdynand ożenił się z Elżbietą, córką króla Filipa Szwabskiego i Ireny Angeliny.
Para miała 10 dzieci:

  • Alfonsa X Mądrego, króla Kastylii,
  • Fadryka,
  • Ferdynanda (1225–1243/1248),
  • Eleonorę (ur. 1227 – zm. w dzieciństwie),
  • Berenguelę (1228–1288/1289), zakonnicę w Las Huelgas,
  • Henryka,
  • Filipa (1231–1274),
  • Sancha, arcybiskupa Toledo i Sewilli (1233–1261),
  • Jana Manuela, pana Villena,
  • Marię (zm. w dzieciństwie w listopadzie 1235).
(c) Luis García, CC BY-SA 2.0
Statua Ferdynanda III w Madrycie (G.D. Olivieri, 1753).

Po śmierci ojca Alfonsa IX w 1230 Ferdynand, dzięki zabiegom swojej matki oraz poparciu hierarchii kościelnej i możnych, został koronowany na króla Leónu, co zapoczątkowało trwałą unię tych dwóch królestw, a władcy nowego państwa tytułowali się od tego czasu królami Kastylii i Leónu.

Po śmierci pierwszej żony Ferdynand ożenił się po raz drugi w 1235 z Joanną Dammartin, hrabiną Ponthieu, z którą miał 5 dzieci:

  • Ferdynanda, hrabiego Aumale (1239–1269),
  • Eleonorę, żonę Edwarda I – króla Anglii,
  • Ludwika (1243–1269),
  • Jimeno (1244 – zm. w dzieciństwie) i pochowanego w Toledo,
  • Jana (1245 – zm. w dzieciństwie) i pochowanego w Kordobie.

Cały okres jego panowania to nieustanna walka z Maurami. Był to szczytowy okres rekonkwisty. W 1233 zdobył Úbedę, w 1236 – Kordobę, w 1243 przyłączył do swojego królestwa Murcję, w 1245 – Jaén, a w 1248 – Sewillę. W tym też roku zmusił muzułmańskiego króla Grenady do hołdu wasalnego. Jego sukcesy na polu militarnym przyczyniły się do nadania mu przez potomnych przydomka „Zdobywca Andaluzji”.

W polityce wewnętrznej odniósł również liczne sukcesy. Po zdobyciu Sewilli do tego miasta przeniósł stolicę swojego państwa. Utworzył radę królewską złożoną z 12 zaufanych doradców. Posiadł duże zasługi na polu prawodawstwa, w tym zapoczątkował prace nad kodeksem, które ukończył syn Alfons. Popierał rozwój nauki i sztuki, był hojnym sponsorem uniwersytetów w Salamance, Walencji i Valladolid.

Zmarł podczas przygotowań do ekspedycji przeciwko północnoafrykańskim Arabom. Jego ciało spoczęło w grobowcu w katedrze sewilskiej, w odrębnej kaplicy królewskiej.

31 maja 1655 jego kult zatwierdził papież Aleksander VII. Kanonizowany został przez papieża Klemensa X w 1671 roku[2] i tym samym stał się pierwszym królem hiszpańskim wyniesionym na ołtarze.

Zobacz też

Przypisy

  1. Lázaro Iriarte OFMCap, Józef Salezy Kafel OFMCap, Andrzej Józef Zębik OFMCap, Krystyna Kuklińska OSC: Historia franciszkanizmu. Kraków: Bracia Mniejsi Kapucyni, 1998, s. 566. ISBN 83-910410-0-X.
  2. a b Saint Ferdinand III of Castille. CatholicSaints.Info. [dostęp 2015-12-19]. (ang.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Saint Ferdinand III by Bartolomé Esteban Murillo, Seville Cathedral.PNG
La obra representa al rey Fernando III de Castilla († 1252), apodado el Santo, que fue canonizado por el papa Clemente X en 1671, durante el reinado de Carlos II de España.
Tumbo ToxosOutos.jpg
Tumbo de Toxos Outos- a king
Fernando III el Santo 01.jpg
(c) Luis García, CC BY-SA 2.0
Statue of Ferdinand III of Castile, the Saint (1155–1214).
Coat of Arms and Shield of León (1230-1284).svg
Autor: Heralder, Licencja: CC BY-SA 3.0
Coat of Arms (and Shield) of León , 1230-1284
Royal Coat of Arms of the Crown of Castile (15th Century).svg
Autor: Heralder, Licencja: CC BY-SA 3.0
Royal Coat of arms of the Crown of Castile (15th Century Design)
Escudoreinogaliza.svg

Escudo empregado dende o século XVI como escudo do Reino de Galicia, e presente documentalmente nas obras:

"Libro da heráldica galega".Fariña Couto, Luciano.ISBN 13: 978-84-89748-92-7. "Nobiliario del reino de Galicia : edición crítica y notas de un manuscrito del siglo XVI".Ferrero Ferrero, José Pablo.ISBN 13: 978-84-933875-8-7. "Un notable escudo de La Coruña : armas de La Coruña y de Galicia".Vaamonde Lores, César. ISBN 13: 978-84-604-5092-4. "Os símbolos de Galicia".Franco Martínez, Francisco Ricardo.ISBN 13: 978-84-453-0735-9. "Armas y triunfos de los hijos de Galicia".Gándara, Felipe de la.ISBN 13: 978-84-607-9384-7

e nos seguintes documentos gráficos:

Regno di Galicia, por Giacomo Cantelli, mapa de 1696. SudWest Custe von Gallicien, Gabriel Bodenehr, 1715.