Fernando Tambroni

Fernando Tambroni

Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1901 Ascoli Piceno
Data i miejsce śmierci	18 lutego 1963 Rzym
Premier Włoch
Okres	od 25 marca 1960 do 26 lipca 1960
Przynależność polityczna	Chrześcijańska Demokracja
Poprzednik	Antonio Segni
Następca	Amintore Fanfani

Fernando Tambroni Armaroli (ur. 25 listopada 1901 w Ascoli Piceno, zm. 18 lutego 1963 w Rzymie) – włoski polityk i prawnik, parlamentarzysta, minister w kilku rządach, w 1960 przez cztery miesiące premier Włoch.

Życiorys

W wieku około 18 lat wstąpił do Włoskiej Partii Ludowej, kilka lat później został jej sekretarzem w prowincji Ankona. Należał później do Narodowej Partii Faszystowskiej^[1]. Ukończył w międzyczasie studia prawnicze, po których rozpoczął karierę zawodową jako adwokat^[2].

W 1943 organizował struktury Chrześcijańskiej Demokracji w regionie Marche^[3]. W 1946 został wybrany do zgromadzenia konstytucyjnego, które działało do 1948. Następnie uzyskiwał mandat posła do Izby Deputowanych I, II i III kadencji^[2]. Obejmował liczne funkcje rządowe – był ministrem marynarki handlowej (1953–1955), ministrem spraw wewnętrznych (1955–1959), ministrem ds. budżetu i p.o. ministra skarbu (1959–1960)^[3].

25 marca 1960 stanął na czele włoskiego rządu tworzonego przez Chrześcijańską Demokrację^[4]. Należał do prawicowego skrzydła partii, oponował przeciwko jakiejkolwiek współpracy z lewicą, otrzymywał natomiast poparcie od Włoskiego Ruchu Socjalnego (MSI), wywodzącego się z ruchu faszystowskiego. Fernando Tambroni wyraził zgodę na organizację kongresu krajowego MSI w Genui, mieście z tradycjami antyfaszystowskimi. Doprowadziło to do demonstracji w różnych miastach, a następnie do zamieszek^[5][1][3]. Krytykowany za podejmowane decyzje premier podał się do dymisji w lipcu tego samego roku^[3]. Pozostał posłem do Izby Deputowanych, zmarł pod koniec III kadencji.

Przypisy