Fernando Tarrida del Mármol
| ||
Data i miejsce urodzenia | 2 sierpnia 1861 Hawana | |
Data i miejsce śmierci | 1915 Londyn | |
Zawód, zajęcie | matematyk, filozof, publicysta, aktywista polityczny |
Fernando Tarrida del Mármol (ur. 2 sierpnia 1861 w Hawanie, zm. w 1915 w Londynie) – kubański matematyk pochodzenia hiszpańskiego. Znany przede wszystkim ze swojej działalności w ramach ruchu anarchistycznego.
Życiorys
W młodości był zwolennikiem republikańskiego federalizmu, od którego odszedł po zetknięciu się z hiszpańskim działaczem anarchistycznym Anselmo Lorenzo, w wieku 18 lat, co oznaczało zerwanie kontaktów z rodziną.
Na Uniwersytecie w Pau uzyskał dyplom z matematyki, następnie studiował inżynierię w Barcelonie, Tuluzie i Madrycie. Ostatecznie pracował jako profesor matematyki na Politechnice Barcelońskiej[1].
Pisywał do hiszpańskich czasopism anarchistycznych „Acracia”, „La Revista Blanca” i „El Productor”; współpracował z ruchem Nowoczesnej Szkoły (Escuela Moderna) Francisco Ferrera.
Zdobył uznanie na polu teorii anarchizmu dzięki koncepcji anarchizmu bezprzymiotnikowego, zaproponowanej po raz pierwszy w artykule w czasopiśmie „La Révolte” (w 1889) – idei, której był czołowym eksponentem, a popieranej m.in. przez Maxa Nettlaua i Ricardo Mella.
Od 1896 przebywał na uchodźstwie najpierw we Francji, potem w Belgii, a w końcu w Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł w 1915.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ George Richard Esenwein , Anarchist Ideology and the Working-class Movement in Spain, 1868-1898, University of California Press, 1989, ISBN 978-0-520-06398-3 [dostęp 2019-09-15] (ang.).1 stycznia
Media użyte na tej stronie
Fernando Tarrida del Mármol, libertário espano-cubano fundador da vertente Anarquismo sem adjetivos.