Fernando Valenzuela
miotacz | |||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Fernando Valenzuela Anguamea | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim | El Toro | ||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 1 listopada 1960 | ||||||||||||||
Odbijał | prawą | ||||||||||||||
Rzucał | prawą | ||||||||||||||
Debiut | 15 września 1980 | ||||||||||||||
Ostatni występ | 14 lipca 1997 | ||||||||||||||
Statystyki | |||||||||||||||
Win–loss record | 173–153 | ||||||||||||||
ERA | 3,54 | ||||||||||||||
Strikeouty | 2074 | ||||||||||||||
Kariera klubowa | |||||||||||||||
|
Fernando Valenzuela Anguamea (ur. 1 listopada 1960) – meksykański baseballista, który występował na pozycji miotacza, sześciokrotny uczestnik Meczu Gwiazd, zdobywca Cy Young Award, członek Caribbean Baseball Hall of Fame.
Początki kariery
Pierwszy zawodowy kontrakt podpisał w 1978 roku z zespołem Guanajuato Tuzos, występującym w Mexican Central League. W swoim pierwszym sezonie występów zanotował bilans W-L 5–6 przy wskaźniku ERA 2,23. W 1979 występował w Leones de Yucatán z Liga Mexicana de Béisbol osiągając statystyki 10-12 W-L, 2,49 ERA. Podczas występów w lidze meksykańskiej, Valenzuela był obserwowany przez skauta Los Angeles Dodgers Mike′a Brito i 6 lipca 1979 klub Major League Baseball wykupił jego kontrakt za 120 tysięcy dolarów[1].
Los Angeles Dodgers
Debiut w organizacji zaliczył w 1979 w zespole Lodi Dodgers (poziom Class A), w którym rozegrał trzy mecze. Sezon 1980 rozpoczął od występów w San Antonio Dodgers (Double-A). W 27 spotkaniach uzyskał bilans W-L 13-9 przy wskaźniku ERA 3,10[2]. 15 września 1980 zadebiutował w MLB w meczu przeciwko Atlanta Braves jako reliever[3].
Przed rozpoczęciem sezonu 1981 został ogłoszony trzecim starterem w zespole, jednak pomimo kontuzji pierwszego miotacza Jerry′ego Reussa, Valenzuela został wystawiony na mecz otwarcia przeciwko Houston Astros, w którym zaliczył complete game shutout. W swoich pierwszych ośmiu startach zaliczył osiem zwycięstw, siedem pełnych meczów i pięć shutoutów, a wskaźnik ERA wyniósł 0,50[4]. 9 sierpnia 1981 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd[3]. W 1981 Valenzuela został pierwszym zawodnikiem w historii, który otrzymał nagrodę Cy Young Award i został wybrany najlepszym debiutantem w jednym sezonie. Ponadto otrzymał Silver Slugger Award[3][4]. W World Series, w których Dodgers pokonali New York Yankees 4–2 w serii best-of-seven, zagrał w meczu numer 3, zaliczając zwycięskie complete game[4]. Jego postawa w meczach w sezonie 1981 spowodowała zwiększenie zainteresowania meczami społeczności latynoskiej w Los Angeles, a okres ten znany jest pod nazwą „Fernandomania”[4][5].
W 1983 został uznany przez trenerów i menadżerów najlepszym uderzającym miotaczem w National League i otrzymał po raz drugi w karierze Silver Slugger Award[3]. 15 lipca 1986 w swoim szóstym występie w All-Star Game, wyrównał rekord należący do Carla Hubbella zaliczając 5 strikeoutów z rzędu[4]. W tym samym roku zanotował najwięcej zwycięstw w National League (21) i zaliczył najwięcej pełnych meczów w MLB (20), a w głosowaniu do nagrody Cy Young Award zajął 2. miejsce za Mikiem Scottem z Houston Astros[3]. W 1988 nie zagrał w zwycięskich dla Dodgers World Series z powodu kontuzji ramienia[4]. 29 czerwca 1990 w meczu przeciwko St. Louis Cardinals na Dodger Stadium zanotował no-hittera[6].
Późniejszy okres
W lipcu 1991 podpisał kontrakt jako wolny agent z California Angels, w lutym 1993 z Baltimore Orioles, zaś w czerwcu 1994 z Philadelphia Phillies[3]. W kwietniu 1995 został zawodnikiem San Diego Padres, a po raz ostatni w MLB zagrał 14 lipca 1997 reprezentując St. Louis Cardinals[3]. W 1999 otrzymał zaproszenie od klubu Los Angeles Dodgers na występy w spring training, ale odmówił[7]. W 2003 został włączony do Hispanic Heritage Baseball Hall of Fame, a dwa lata później został wybrany do Major League Baseball’s Latino Legends Team[8].
W 2006, 2009 i 2013 był członkiem sztabu szkoleniowego reprezentacji Meksyku na turnieju World Baseball Classic[9]. W 2013 został uhonorowany członkostwem w Caribbean Baseball Hall of Fame[10].
Nagrody i wyróżnienia
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
6× All-Star | 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986 | [3] |
Gold Glove Award | 1986 | [3] |
2× Silver Slugger Award | 1981, 1983 | [3] |
NL Cy Young Award | 1981 | [3] |
Zwycięzca w World Series | 1981 | [4] |
Przypisy
- ↑ Fernando Valenzuela, ‘El Toro’ que brilló en Grandes Ligas. deportes.terra.com.mx. [dostęp 2016-05-08]. (hiszp.).
- ↑ Fernando Valenzuela Minor, Mexican & Winter Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Fernando Valenzuela Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Fernandomania. sabr.org. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
- ↑ 2010 Strasburg or 1981 Fernandomania: Who Had the Bigger Craze and Hype?. bleacherreport.com. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
- ↑ Happy 55th birthday, Fernando Valenzuela. nonohitters.com. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
- ↑ Valenzuela Rebuffs Dodgers. articles.latimes.com. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
- ↑ Latino Legends team announced. mlb.com. [dostęp 2016-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 kwietnia 2015)]. (ang.).
- ↑ Fernando Valenzuela realizará primer lanzamiento en eliminatorias de Mexicali. worldbaseballclassic.com. [dostęp 2016-05-08]. (hiszp.).
- ↑ Valenzuela inducted into Caribbean Hall of Fame. mlb.com. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Baseball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Jerry Reuss, Licencja: CC BY-SA 2.0
After working a game in San Diego for ESPN, I stopped by Anaheim Stadium on my way home on June 12, 1991 to watch and photograph former teammates from the Brewers and the Angels. Here's a look at the best shots from that game.
Autor: Jim Accordino, Licencja: CC BY 2.0
Former Los Angeles Dodgers pitcher Fernando Valenzuela.