Fernando Vargas
 | ||||||||||
| Pseudonim | El Feroz, The Aztec Warrior | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 7 grudnia 1977 Oxnard, Kalifornia | |||||||||
| Obywatelstwo | Stany Zjednoczone | |||||||||
| Kategoria wagowa | lekkośrednia | |||||||||
| Bilans walk zawodowych | ||||||||||
| Liczba walk | 31 | |||||||||
| Zwycięstwa | 26 | |||||||||
| Przez nokauty | 22 | |||||||||
| Porażki | 5 | |||||||||
| Remisy | 0 | |||||||||
| Nieodbyte | 0 | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Fernando Javier Vargas (ur. 7 grudnia 1977) − amerykański bokser zawodowy meksykańskiego pochodzenia, były mistrz świata federacji IBF oraz WBA w wadze lekkośredniej.
Kariera amatorska
Fernando Vargas na ringu amatorskim stoczył 105 pojedynków, z czego tylko pięciokrotnie przegrał. Zakwalifikował się na igrzyska olimpijskie w Atlancie, gdzie jednak odpadł już w drugim pojedynku.
Kariera zawodowa
Jako zawodowiec zadebiutował 25 marca 1997, gdy w 56 sekund znokautował innego debiutanta Jorge Moralesa. 12 grudnia 1998 w swoim piętnastym pojedynku stanął przed szansą zdobycia pasa IBF w wadze półśredniej. Jego przeciwnikiem był obrońca tytułu Luis Ramon Campas. Vargas wygrał w siódmej rundzie. Pięciokrotnie obronił pas, wygrywając kolejno z Howardem Clarkiem (TKO 4), Raulem Marquezem (TKO 11), Ronaldem Wrightem (MD 12), Ikiem Quarteyem (UD 12) oraz Rossem Thompsonem (TKO 4). 2 grudnia 2000 stanął do unifikacyjnego pojedynku, a jego przeciwnikiem był również niepokonany mistrz federacji WBA Felix Trinidad. Vargas był dwukrotnie liczony w pierwszej rundzie oraz trzykrotnie w dwunastej, Trinidad był liczony w czwartej. Vargas ostatecznie przegrał pojedynek przez TKO w dwunastej rundzie, tracąc pas IBF. Do momentu zakończenia pojedynku Trinidad prowadził na punkty u wszystkich sędziów[1].
Vargas powrócił na ring 5 maja 2001, gdy zmierzył się z Wilfredo Riverą. Pomimo że był liczony w drugiej rundzie, wygrał przez TKO w szóstej. 22 września stanął do pojedynku z Jose Alfredo Floresem, a stawką pojedynku był wakujący pas WBA. Vargas znokautował rywala w siódmej rundzie. Tytuł stracił już w następnym pojedynku przeciwko mistrzowi WBC, Oscarowi De La Hoyi. Pojedynek odbył się 14 września 2002, a Vargas przegrał przez TKO w jedenastej rundzie. Po tej porażce stoczył cztery zwycięskie pojedynki. 25 lutego 2006 zmierzył się z Shane'em Mosleyem o miano oficjalnego pretendenta do pasa mistrzowskiego WBA. Przegrał przez TKO w dziesiątej rundzie. 15 lipca 2006 doszło do pojedynku rewanżowego, ponownie zwyciężył Mosley przez TKO w szóstej rundzie.
Po blisko półtorarocznej przerwie, 23 listopada 2007 Fernando Vargas powrócił na ring, by zmierzyć się z Ricardo Mayorgą. Przegrał pojedynek stosunkiem dwa do remisu[2].
Przypisy
- ↑ Trinidad remains undefeated as Vargas goes down in 12 (ang.). latinosportslegends.com.
- ↑ Ricardo Mayorga defeats Fernando Vargas in a Majority Decision (ang.). nowpublic.com. [dostęp 2011-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-30)].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.