Fiat CR.25
| ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | Włochy | |
Producent | FIAT | |
Typ | samolot rozpoznawczy | |
Konstrukcja | metalowa z częściowo płóciennym pokryciem | |
Załoga | 3 osoby | |
Historia | ||
Data oblotu | 22 lipca 1937 | |
Lata produkcji | 1940 | |
Wycofanie ze służby | 1943 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 2 silniki gwiazdowe Fiat A.74 R.C.38 | |
Moc | 840 KM (627 kW) każdy | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 16,0 m | |
Długość | 13,56 m | |
Wysokość | 3,65 m | |
Powierzchnia nośna | 39,20 m² | |
Masa | ||
Własna | 4374 kg | |
Startowa | 6525 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 460 km/h | |
Prędkość przelotowa | 394 km/h | |
Pułap | 9790 m | |
Zasięg | 2110 km | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
3 km Breda-SAFAT kal. 12,7 mm | ||
Użytkownicy | ||
Włochy | ||
Rzuty | ||
Fiat CR.25 – włoski dwusilnikowy samolot rozpoznawczy, mogący także spełniać rolę myśliwca eskortowego, używany przez Regia Aeronautica w czasie II wojny światowej.
Historia
Fiat CR.25 został zaprojektowany przez inż. Celestino Rosatelliego jako dwusilnikowy myśliwiec eskortowy i lekki samolot bombowo-rozpoznawczy. Projekt był alternatywą dla średniego bombowca BR.20 Cicogna, który początkowo również miał pełnić funkcje rozpoznawcze. Prototyp oblatany 25 lipca 1937 roku wykazał w czasie prób bardzo dobre właściwości lotne, osiągając na przykład prędkość maksymalną 490 km/h, nieosiągalną dla większości ówczesnych samolotów myśliwskich.
W tym czasie jednak dowództwo Regia Aeronautica preferowało rozwijany równolegle samolot Caproni Ca.310 i jego wersje rozwojowe. Dla CR.25 przeznaczono rolę samolotu rozpoznawczego dalekiego zasięgu. Firma FIAT otrzymała zamówienie na 40 egzemplarzy nieco zmodyfikowanej wersji CR.25 bis, które jednak zostało w 1940 roku ograniczone do jedynie 10 sztuk.
Siedem z nich weszło do służby operacyjnej w 173a Squadriglia – dywizjonie rozpoznania strategicznego specjalizującym się w działaniach nad Morzem Śródziemnym, stacjonującym na Sycylii. Głównym zadaniem tej jednostki była osłona myśliwska konwojów płynących do Libii oraz prowadzenie rozpoznania wód wokół Malty. Wzięły one między innymi udział w zwalczaniu dużego brytyjskiego konwoju na Maltę w sierpniu 1942 roku (operacja Pedestal).
Pod koniec 1942 roku zaczęto zastępować pozostałe w służbie samoloty CR.25 nowszymi Caproni Ca.314. Wycofane z linii maszyny przesunięto do transportu lotniczego, z powodów bezpieczeństwa (duże zużycie) używając ich głównie do lotów nad lądem. Ostatni egzemplarz seryjny, oznaczony CR.25 D, przebudowano jeszcze w wytwórni na samolot pasażerski dla wysokich dygnitarzy rządu włoskiego i partii faszystowskiej. Latał on najczęściej na trasie z Rzymu do Berlina.
Opis konstrukcji
Fiat CR.25 był dwusilnikowym samolotem rozpoznawczo-myśliwskim, o konstrukcji metalowej z częściowo płóciennym pokryciem, klasycznym trójpodporowym podwoziem chowanym w locie, napędzanym dwoma silnikami gwiazdowymi Fiat A.74 R.C.38 o mocy 840 KM każdy. Uzbrojenie stanowiły trzy karabiny maszynowe Breda-SAFAT kal. 12,7 mm, dwa z nich stałe zainstalowane w nosie kadłuba, trzeci w obrotowej wieżyczce grzbietowej.
Bibliografia
- Wiesław Bączkowski , Włoskie samoloty wojskowe 1936 – 1945, Warszawa: Wydawnictwo Lampart, 1999, ISBN 83-86776-49-8, ISBN 83-86776-00-5, OCLC 751529809 .
- www.airway.ru [dostęp 28 kwietnia 2009]
- Comando Supremo [dostęp 28 kwietnia 2009]
|
Media użyte na tej stronie
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Maxrossomachin, Licencja: CC0
Italian twin-engine reconnaissance-bomber fighter Fiat CR.25
Fiat CR.25 Italian World War II aircraft