Fiat CR.25

Fiat CR.25
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo Włochy
ProducentFIAT
Typsamolot rozpoznawczy
Konstrukcjametalowa z częściowo płóciennym pokryciem
Załoga3 osoby
Historia
Data oblotu22 lipca 1937
Lata produkcji1940
Wycofanie ze służby1943
Dane techniczne
Napęd2 silniki gwiazdowe Fiat A.74 R.C.38
Moc840 KM (627 kW) każdy
Wymiary
Rozpiętość16,0 m
Długość13,56 m
Wysokość3,65 m
Powierzchnia nośna39,20 m²
Masa
Własna4374 kg
Startowa6525 kg
Osiągi
Prędkość maks.460 km/h
Prędkość przelotowa394 km/h
Pułap9790 m
Zasięg2110 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 km Breda-SAFAT kal. 12,7 mm
Użytkownicy
Włochy
Rzuty
Rzuty samolotu

Fiat CR.25 – włoski dwusilnikowy samolot rozpoznawczy, mogący także spełniać rolę myśliwca eskortowego, używany przez Regia Aeronautica w czasie II wojny światowej.

Historia

Fiat CR.25 w locie nad Alpami

Fiat CR.25 został zaprojektowany przez inż. Celestino Rosatelliego jako dwusilnikowy myśliwiec eskortowy i lekki samolot bombowo-rozpoznawczy. Projekt był alternatywą dla średniego bombowca BR.20 Cicogna, który początkowo również miał pełnić funkcje rozpoznawcze. Prototyp oblatany 25 lipca 1937 roku wykazał w czasie prób bardzo dobre właściwości lotne, osiągając na przykład prędkość maksymalną 490 km/h, nieosiągalną dla większości ówczesnych samolotów myśliwskich.

W tym czasie jednak dowództwo Regia Aeronautica preferowało rozwijany równolegle samolot Caproni Ca.310 i jego wersje rozwojowe. Dla CR.25 przeznaczono rolę samolotu rozpoznawczego dalekiego zasięgu. Firma FIAT otrzymała zamówienie na 40 egzemplarzy nieco zmodyfikowanej wersji CR.25 bis, które jednak zostało w 1940 roku ograniczone do jedynie 10 sztuk.

Siedem z nich weszło do służby operacyjnej w 173a Squadriglia – dywizjonie rozpoznania strategicznego specjalizującym się w działaniach nad Morzem Śródziemnym, stacjonującym na Sycylii. Głównym zadaniem tej jednostki była osłona myśliwska konwojów płynących do Libii oraz prowadzenie rozpoznania wód wokół Malty. Wzięły one między innymi udział w zwalczaniu dużego brytyjskiego konwoju na Maltę w sierpniu 1942 roku (operacja Pedestal).

Pod koniec 1942 roku zaczęto zastępować pozostałe w służbie samoloty CR.25 nowszymi Caproni Ca.314. Wycofane z linii maszyny przesunięto do transportu lotniczego, z powodów bezpieczeństwa (duże zużycie) używając ich głównie do lotów nad lądem. Ostatni egzemplarz seryjny, oznaczony CR.25 D, przebudowano jeszcze w wytwórni na samolot pasażerski dla wysokich dygnitarzy rządu włoskiego i partii faszystowskiej. Latał on najczęściej na trasie z Rzymu do Berlina.

Opis konstrukcji

Fiat CR.25 był dwusilnikowym samolotem rozpoznawczo-myśliwskim, o konstrukcji metalowej z częściowo płóciennym pokryciem, klasycznym trójpodporowym podwoziem chowanym w locie, napędzanym dwoma silnikami gwiazdowymi Fiat A.74 R.C.38 o mocy 840 KM każdy. Uzbrojenie stanowiły trzy karabiny maszynowe Breda-SAFAT kal. 12,7 mm, dwa z nich stałe zainstalowane w nosie kadłuba, trzeci w obrotowej wieżyczce grzbietowej.

Bibliografia

  • Wiesław Bączkowski, Włoskie samoloty wojskowe 1936 – 1945, Warszawa: Wydawnictwo Lampart, 1999, ISBN 83-86776-49-8, ISBN 83-86776-00-5, OCLC 751529809.
  • www.airway.ru [dostęp 28 kwietnia 2009]
  • Comando Supremo [dostęp 28 kwietnia 2009]

Media użyte na tej stronie

Flag of Italy (1861–1946).svg
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Fiat CR.25 3-view.svg
Autor: Maxrossomachin, Licencja: CC0
Italian twin-engine reconnaissance-bomber fighter Fiat CR.25
Italy-Royal-Airforce.svg
wing roundel of the Règia Aeronautica (upper right wing/under left wing)
Fiat CR.25.jpg
Fiat CR.25 Italian World War II aircraft