Filip (antypapież)

Filip
antypapież
Data urodzeniabrak danych
Data śmiercibrak danych
Antypapież
Okres sprawowania31 lipca 768
Wyznaniechrześcijaństwo
Kościółrzymskokatolicki
Pontyfikat31 lipca 768

Filip – antypapież w dniu 31 lipca 768[1]. Ten mnich był 11. antypapieżem w dziejach Kościoła[2].

Życiorys

Był kapelanem w Rzymskim klasztorze. Papieski kanclerz, Krzysztof, przy pomocy Longobardów chciał usunąć antypapieża Konstantyna II, który był kandydatem wojskowej frakcji w Rzymie[3]. Antypapieża Konstantyna II wzięto do niewoli, a Waldipert, będący wysłannikiem króla Longobardów Dezyderiusza, towarzyszył Krzysztofowi w ataku na Rzym, który zakończył papiestwo Konstantyna[3]. Waldipert osadził Filipa na papieskim tronie i nakazał udzielić mu święceń[3]. Gdy Krzysztof wkroczył do Rzymu, Filip musiał wrócić do swojego klasztoru, lecz nie wyrządzono mu żadnej krzywdy[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 48. ISBN 83-7006-437-X.
  2. ↑ Poczet papieży Michał Gryczyński
  3. ↑ a b c d John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 134-135. ISBN 83-06-02633-0.
Antypapieże według Kościoła katolickiego
III wiek
IV wiek
V wiek
VI wiek
VII wiek
VIII wiek
IX wiek
X wiek
XI wiek
XII wiek
XIV wiek
XV wiek
  1. ↑ Celestyn II ostatecznie nie objął urzędu. Od czasów badań Mercatiego zaliczany do antypapieży, jednak we współczesnej historiografii klasyfikacja ta jest kwestionowana i proponuje się określać go jako „papież elekt”