Filip (landgraf Hesji-Homburg)
| ||
![]() | ||
landgraf Hesji-Homburg | ||
Okres | od 1839 do 1846 | |
Poprzednik | Ludwik | |
Następca | Gustaw | |
Dane biograficzne | ||
Dynastia | heska | |
Data i miejsce urodzenia | 11 marca 1779 Homburg vor der Höhe | |
Data i miejsce śmierci | 15 grudnia 1846 Homburg vor der Höhe | |
Ojciec | Fryderyk V | |
Matka | Karolina z Hesji-Darmstadt | |
Żona | Antonie Rosalie Pototschnigg od 1828 do 1845 |
Filip (niem. Philipp August Friedrich Landgraf von Hessen-Homburg) (ur. 11 marca 1779 w Homburgu, zm. 15 grudnia 1846 tamże) – landgraf Hesji-Homburg (od 1839), marszałek polny Armii Cesarstwa Austriackiego.
Życiorys
Filip był piątym synem landgrafa Hesji-Homburg Fryderyka V i Karoliny, córki landgrafa Hesji-Darmstadt Ludwika IX. Jako oficer heskiego oddziału walczył od 15 roku życia wraz z armią niderlandzką przeciwko Francji (w czasie I koalicji antyfrancuskiej). W związku z upadkiem twierdzy Sluis dostał się do niewoli, a po zwolnieniu z niej wstąpił w 1795 r. do armii austriackiej, w szeregach której pozostał do końca życia. Uczestniczył w licznych starciach okresu wojen napoleońskich. Po 1801 r. przez pewien czas pozostawał we Lwowie, gdzie studiował sztukę wojenną. W 1809 odznaczył się szczególnie w bitwach pod Aspern (21-22 maja) i pod Wagram (5–6 lipca). Po pierwszej z nich awansował na stopień generała majora (24 maja[1]), a po drugiej został odznaczony krzyżem rycerskim orderu Marii Teresy. W 1812 r. był członkiem austriackiego korpusu posiłkowego wspierającego Napoleona podczas kampanii rosyjskiej. W 1813 walczył przeciwko Napoleonowi w bitwie pod Dreznem (26-27 sierpnia) i bitwie Narodów pod Lipskiem (16–19 października). 22 września tego roku został mianowany na stopień marszałka polnego porucznika[1].
Po upadku Napoleona wysyłany z misjami dyplomatycznymi do Rosji i Wielkiej Brytanii. W 1821 r. mianowany gubernatorem Neapolu, pełnił też inne ważne funkcje wojskowe w Austrii oraz Galicji. 6 czerwca 1832 został mianowany na stopień zbrojmistrza polnego[1]. W 1839 r., po śmierci starszego brata Ludwika objął dziedzictwo w Hesji-Homburgu. W tym samym roku został mianowany gubernatorem pobliskiej Moguncji i rezydował naprzemiennie tam i w Homburgu (funkcję gubernatorską pełnił do 1844 r.). Planował nadać swemu księstwu konstytucję, przeszkodziła jednak temu jego śmierć. 28 listopada 1846 został mianowany na stopień marszałka polnego[1].
Od 1812 do śmierci był szefem Węgierskiego Pułku Piechoty Nr 19[2].
Żoną Filipa była od 1828 r. Antonie Rosalie Pototschnigg (1806–1845), wdowa po baronie von Schimmelpfennig, podniesiona przez brata Filipa, Ludwika, do godności hrabiowskiej. Nie miał dzieci, tron w Hesji-Homburg po jego śmierci odziedziczył młodszy brat Gustaw.
Odznaczony Orderem Orła Białego w 1829 roku[3].
Przypisy
- ↑ a b c d Schmidt-Brentano 2006 ↓, s. 43.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 416.
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, Warszawa 2008, s. 290.
Bibliografia
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.)
- Hessen-Homburg Philipp August Friedrich Landgraf von. W: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950. Helmuth Grössing (red.). T. 2. Wien: Österreichische Akademie der Wissenschaften, 2003–2007, s. 305. [dostęp 2016-04-24].
- Wilhelm Sauer: Philipp, Landgraf von Hessen-Homburg. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 26. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1888, s. 2–3. [dostęp 2016-04-24].
- Antonio Schmidt-Brentano: Kaiserliche und k.k. Generale (1618-1815). Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2006.
- Hessen-Homburg, Philipp August Friedrich Landgraf. W: Constant von Wurzbach: Biographisches Lexikon der Kaiserthums Oesterreich. T. 8. Wien: Österreichische Akademie der Wissenschaften, 1862, s. 439. [dostęp 2016-04-24].
- Philipp August Friedrich Landgraf zu Hessen-Homburg. W: WW-Person [on-line]. [dostęp 2016-04-23].
|