Filip Arrhidaeus

Filip Arrhidaeus
Królewski Protokół Nomen Filipus (egip. Kochający konie) Prenomen Setepen-Ka-en-Ra Meri-Amon (egip. Wybraniec Duszy (Ka) Re, Ukochany Amona) Imię horusowe Ka-Nechet Meri-Maat (egip. Potężny Byk Ukochany przez Maat)
król Macedonii władca starożytnego Egiptu
Okres	od 323 p.n.e. do 25 grudnia 317 p.n.e.
Dane biograficzne
Dynastia	Argeadzi Macedońscy władcy Egiptu
Data urodzenia	359 p.n.e.
Data śmierci	25 grudnia 317 p.n.e.
Ojciec	Filip II Macedoński
Matka	Filinna
Żona	Eurydyka III

Ten artykuł od 2011-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Filip III Arridajos (Arrhidaeus) (gr. Φίλιππος Αρριδαίος; ur. 359 p.n.e., zm. 25 grudnia 317 p.n.e.) – król Macedonii w latach 323–317 p.n.e. oraz formalny władca Egiptu. Syn Filipa II Macedońskiego z nieprawego łoża z Filinną, przyrodni brat Aleksandra Macedońskiego, mianowany królem po jego śmierci. Mąż Eurydyki III, córki byłego króla Macedonii Amyntasa IV i Kynane, córki króla macedońskiego Filipa II i królowej Eurydyki II.

Był upośledzony umysłowo – rządy w jego imieniu sprawowali Antypater, Perdikkas i Krateros. Jego koregentem został, po przyjściu na świat, Aleksander IV – syn Aleksandra Macedońskiego i Roksany. Podczas pewnej audiencji w 318 p.n.e., na której król, a faktycznie Poliperchon, przyjmował posłów z Aten, jeden z Ateńczyków powiedział coś za co zganił go Poliperchon. Wówczas Filip zrozumiawszy z tego tyle, że jego godność królewska została obrażona, wstał z tronu, chwycił włócznię i przebiłby nieszczęsnego Ateńczyka, ale Poliperchon objął króla wpół i zatrzymał go. Jesienią 317 p.n.e. po próbie ucieczki wpadł wraz z małżonką w ręce matki Aleksandra Macedońskiego, Olimpias, która przetrzymywała królewską parę w ciasnej więziennej celi. Po kilku tygodniach w celi, w październiku 317 p.n.e., kilku najemników trackich zakłuło króla swymi krótkimi mieczami. Jego żona popełniła samobójstwo tego samego dnia, w którym zamordowano jej męża. Odrzuciwszy „prezenty” od Olimpias – miecz, sznur, oraz naczynie z cykutą – powiesiła się na swoim pasku.