Filip I Parmeński
 | |
.svg) | |
 | |
| książę Parmy | |
| Okres | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci | Izabela Maria Parmeńska, |
| Odznaczenia | |
  | |
.png)
.jpg)
Filip I Parmeński (ur. 15 marca 1720, zm. 18 lipca 1765) – książę Parmy w latach 1748-1765. Czwarty syn Filipa V, króla Hiszpanii, i Elżbiety Farnese, księżniczki parmeńskiej.
Wychował się w Madrycie, jako dziecko bardziej interesowała go muzyka i sztuka niż polityka. Jego matka pochodziła z rodziny Farnese, która od kilku pokoleń rządziła Parmą, Piacenzą i Guastalla. W latach 1731-1736 księstwo było rządzone przez jego starszego brata Karola, ale ten wymienił je z Austrią (po wojnie o sukcesję polską) na Sycylię. 12 lat później, w 1748 na mocy pokoju z Akwizgranu, Austria utraciła księstwo i Filip został nowym księciem i założycielem nowej dynastii Burbonów parmeńskich (fr. de Bourbon-Parma).
Księstwo było zrujnowane przez wieloletnią wojnę. W 1759 Filip mianował Francuza Guillaume Du Tillot ministrem ekonomii, żeby ten przywrócił dostatek. Filip był oświeconym władcą, dbał o edukację i filozofię, przyciągał osobistości epoki jak np. Étienne de Condillac.
Zmarł niespodziewanie w 1765, w Alesandrii, podczas podróży do Hiszpanii, w której towarzyszył swojej córce – Marii Ludwice. Maria Ludwika jechała do Hiszpanii, aby poślubić infanta Karola.
Małżeństwo i potomstwo
25 października 1739 Filip poślubił swoją kuzynkę – Marię Ludwikę Elżbietę, córkę króla Francji – Ludwika XV i Marii Leszczyńskiej. Para miała troje dzieci:
- Izabelę Marię Parmeńską (1741–1763), żonę Józefa II Habsburga (syna Marii Teresy),
- Ferdynanda Parmeńskiego (1751–1802), męża Marii Amalii Habsburg (córki Marii Teresy),
- Marię Ludwikę Parmeńską (1751–1819), żonę Karola IV Burbona, króla Hiszpanii.
Filip, książę Parmy (nieznany malarz, ok. 1750)
Filip, książę Parmy (nieznany malarz, XVIII wiek)
Filip, książę Parmy (Laurent Pécheux)
| Księstwo Parmy (i Piacenzy od 1556) (1545–1802) |
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| panowanie francuskie (1808–1814) |
| ||||||||
| Księstwo Parmy i Piacenzy (1814–1859) |
|
- 1859 – Księstwo włączone do Królestwa Sardynii (od 1861 Królestwa Włoch)
Media użyte na tej stronie
Autor: Wissenschaftler-Uni, Licencja: CC BY-SA 4.0
Justicia - Konstantinischer St. Georgs-Orden
Retrato de Felipe de Borbón y Farnesio (1720-1765), hijo del rey Felipe V de España y de la reina Isabel de Farnesio. Fue infante de España y duque de Parma, de Plasencia y de Guastalla y el fundador de la rama de la Casa de Borbón-Parma.
Autor: Heralder, Elements by Sodacan & Adelbrecht, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ducal coat of arms of Parma, Piacenza and Guastalla, House of Bourbon (1748-1802)
Philip I, duke of Parma (1720-1765)
Felipe of Parma and his wife Louise Élisabeth of France with their younger children Ferdinand, the later Ferdinand I of Parma and Maria Luisa, (later Queen of Spain), Parma, Galleria Nazionale; The girl is keeping her brother's miniature sword away from him. Portrayed in profile on the right, the childrens' gouvernante, Marie Catherine de Bassecourt, Marchioness of Borghetto.
Autor: Josedar; Heralder (crown), Licencja: CC BY-SA 4.0
Coat of arms of Parma
Portret Filip I Parmeński (1720-1765), son of King Felipe V. of Spain and Elisabetta Farnese
Retrato de Felipe de Borbón y Farnesio (1720-1765), hijo del rey Felipe V de España y de la reina Isabel de Farnesio. Fue infante de España y duque de Parma, de Plasencia y de Guastalla y el fundador de la rama de la Casa de Borbón-Parma.
(c) Arkad z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Herb niepanujących członków rodu de Bourbon-Parma.
The signature of the Duke of Parma in 1764
Baretka