Filip Krajinović
_(19311536051).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 27 lutego 1992 |
| Wzrost | 185 cm |
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2008 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 26 (23 kwietnia 2018) |
| Australian Open | 3R (2019, 2021) |
| Roland Garros | 3R (2019, 2022) |
| Wimbledon | 2R (2022) |
| US Open | 3R (2020) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 201 (16 kwietnia 2018) |
| Australian Open | 1R (2021, 2022) |
| Roland Garros | 1R (2015, 2019, 2021, 2022) |
| Wimbledon | 1R (2019, 2021) |
| US Open | 1R (2018, 2021) |
Filip Krajinović (ur. 27 lutego 1992 w Somborze) – serbski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
W gronie profesjonalistów od 2008 roku.
W 2012 roku po raz pierwszy zagrał w turnieju wielkoszlemowym, podczas French Open. Najpierw przeszedł przez eliminacje, a w drabince głównej poniósł porażkę w 1. rundzie z Nicolasem Devilderem. W swojej karierze wielokrotnie wygrywał turnieje o randze ATP Challenger Tour.
Jako kwalifikant dostał się do turnieju głównego w Paryżu, w którym pokonał m.in. Sama Querreya i Nicolasa Mahuta, a do półfinału awansował bez gry z powodu kontuzji oponenta, Rafaela Nadala. W grze o finał wygrał z rozstawionym Johnem Isnerem 6:4, 6:7(2), 7:6(5), a w spotkaniu o tytuł poniósł porażkę z Jackiem Sockiem 7:5, 4:6, 1:6[1]. Łącznie w cyklu ATP Tour przegrał pięć singlowych finałów.
Od lutego 2014 roku reprezentuje Serbię w Pucharze Davisa.
Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 26. miejsce (23 kwietnia 2018), a rankingu deblistów 201. pozycję (16 kwietnia 2018).
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (0–5)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 5 listopada 2017 | Paryż | Twarda (hala) |  Jack Sock | 7:5, 4:6, 1:6 |
| Finalista | 2. | 28 kwietnia 2019 | Budapeszt | Ceglana |  Matteo Berrettini | 6:4, 3:6, 1:6 |
| Finalista | 3. | 20 października 2019 | Sztokholm | Twarda (hala) |  Denis Shapovalov | 4:6, 4:6 |
| Finalista | 4. | 18 lipca 2021 | Hamburg | Ceglana |  Pablo Carreño-Busta | 2:6, 4:6 |
| Finalista | 5. | 19 czerwca 2022 | Londyn | Trawiasta | Matteo Berrettini | 5:7, 4:6 |
Przypisy
- ↑ Wirtualna Polska Media, ATP Paryż: Jack Sock z tytułem i kwalifikacją do Finałów ATP World Tour – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 5 listopada 2017 [dostęp 2017-11-08] (pol.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-05-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-05-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2014-05-20] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii