Filip Schleicher

Filip Schleicher
Ilustracja
Filip Schleicher (przed 1913)
Data urodzenia

1870

Data i miejsce śmierci

22 lutego 1932
Lwów

Zawód, zajęcie

adwokat

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Filip Schleicher (ur. 1870, zm. 22 lutego 1932 we Lwowie) – polski prawnik pochodzenia żydowskiego, radny i wiceprezydent Lwowa.

Życiorys

Z wykształcenia był prawnikiem i lekarzem. Z zawodu był adwokatem[1]. W 1908 został wybrany radnym miejskim we Lwowie[1]. W radzie i w prezydium reprezentował ludność żydowską[1]. W kwietniu 1913 został wybrany III wiceprezydentem miasta Lwowa[1].

Podczas I wojny światowej w lutym 1918 został jednym ze stu członków Tymczasowej Rady Miejskiej we Lwowie[2]. Podczas wojny polsko-ukraińskiej nie zaprzestał swojej działalności, otrzymał wówczas propozycję objęcia funkcji członka rządu Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej, ale odmówił. Członek Komitetu Obywatelskiego i Polskiego Komitetu Narodowego we Lwowie w listopadzie 1918[3]. Został członkiem powołanego 23 listopada 1918 Tymczasowego Komitetu Rządzącego we Lwowie[4]. Założyciel Unii Narodowo-Państwowej w 1922[5].

W niepodległej II Rzeczypospolitej był radnym nieprzerwanie do 1927. Po 1918 pełnił także funkcję wiceprezydenta miasta.

2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[6].

Wspólnie ze swoim szwagrem płk. dr. Teofilem Bardachem był właścicielem kamienicy czynszowej, leżącej naprzeciw wejścia do katedry lwowskiej[7].

Przypisy

  1. a b c d Trzeci wiceprezydent m. Lwowa. „Nowości Illustrowane”. Nr 17, s. 4, 26 kwietnia 1913. 
  2. Tymczasowa Rada Miejska we Lwowie. „Gazeta Lwowska”. Nr 31, s. 4, 7 lutego 1918. 
  3. Eugeniusz Romer, Pamiętnik Paryski 1918-1919, t. I, Warszawa 2010, s. 34.
  4. Agnieszka Biedrzycka: Kalendarium Lwowa 1918–1939. Kraków: 2012, s. 1-2. ISBN 97883-242-1542-3.
  5. Deklaracja programowa. [Inc.:] Polska jako naród ani na chwilę nie przestawała istnieć [...] : 28 czerwca 1922 r. / [Unia Narodowo-Państwowa]
  6. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 29.
  7. Gutowski 2004 ↓, s. 18.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Filip Schleicher (-1913).jpg
Filip Schleicher (-1913)