Filip Walezjusz, książę Orleanu
| ||||
| ||||
![]() | ||||
![]() | ||||
książę Orleanu | ||||
Okres | od 1344 do 1 września 1375 | |||
Poprzednik | nowa kreacja | |||
Następca | Ludwik Orleański | |||
Dane biograficzne | ||||
Dynastia | Walezjusze | |||
Data i miejsce urodzenia | 1 lipca 1336 Vincennes | |||
Data śmierci | 1 września 1375 | |||
Ojciec | Filip VI Walezjusz | |||
Matka | Joanna Burgundzka (Kulawa) | |||
Żona | Blanka Francuska | |||
Dzieci | syn, Ludwik (nieślubne) |
Filip Orleański (ur. 1 lipca 1336 roku, zm. 1 września 1375 roku w Vincennes) – książę Orleanu i Tours oraz hrabia de Valois, piąty syn króla Francji Filipa VI i burgundzkiej księżniczki Joanny Kulawej; przedstawiciel dynastii Walezjuszów, brat króla Jana II Dobrego.
W 1344 roku Filip VI wydzielił – po raz pierwszy z królewskiej domeny – księstwo Orleanu, które powierzył swemu synowi, mianując go parem Francji. Otrzymał też wówczas tytuł księcia Tours i hrabiego de Valois. Aktywnie wspierał władców Francji w wojnie stuletniej - po bitwie pod Poitiers w 1356 roku dostał się do niewoli na podstawie traktatu w Brétigny. Wypuszczono go dopiero w 1360 roku. Gdy Filip umierał w 1375 roku, nie było po nim zostawionego prawowitego męskiego potomka. W związku z tym Orlean powrócił do domeny królewskiej, a kolejny raz ten tytuł uzyskał dopiero wnuk jego brata Ludwik Orleański w 1386 roku.
Potomstwo
8 stycznia 1344 Filip poślubił swoją kuzynkę Blankę, pośmiertną córkę króla Karola IV Pięknego i Joanny z Évreux. Nie doczekał się z nią dzieci, miał natomiast dwóch nieślubnych synów:
- NN;
- Ludwika (zm. 27 marca 1395 roku w Jerozolimie), biskupa Poitiers i Beauvais
Bibliografia
|
Media użyte na tej stronie
Blason du duché d'Orléans : d'azur aux trois fleurs de lys d'or au lambel d'argent