Filippo Sega
| ||
| Kardynał prezbiter | ||
 | ||
| Kraj działania | Państwo Kościelne | |
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 22 sierpnia 1537 Bolonia | |
| Data i miejsce śmierci | 29 maja 1596 Rzym | |
| Biskup Ripatransone | ||
| Okres sprawowania | 1575–1578 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Sakra biskupia | 29 czerwca 1575 | |
| Kreacja kardynalska | 18 grudnia 1591 Innocenty IX | |
| Kościół tytularny | S. Onofrio | |
| |||||||||||
| Data konsekracji | 29 czerwca 1575 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Gabriele Del Monte | ||||||||||
| Współkonsekratorzy | Vincenzo Luchi Cornelio Firmano | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Filippo Sega (ur. 22 sierpnia 1537 w Bolonii, zm. 29 maja 1596 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 22 sierpnia 1537 roku w Bolonii[1]. Studiował na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie uzyskał stopień doktorat utroque iure[2]. Po zakończeniu nauki pełnił rolę gubernatora Ceseny, Forli, Imoli, Romanii i Marchii Ankońskiej[2]. 20 maja 1575 roku został wybrany biskupem Ripatransone, a 29 czerwca przyjął sakrę[1]. W latach 1577–1581 pełnił rolę nuncjusza apostolskiego w Hiszpanii, natomiast 3 października 1578 roku został biskupem Piacenzy[2]. W czasie pobytu w Hiszpanii, usiłował przekonać tamtejszy dwór królewski do poparcia zorganizowania Ligi Świętej przeciwko Turkom[2]. W latach 1586–1587 był nuncjuszem przy cesarzu rzymskim[1]. 18 grudnia 1591 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Onofrio[1]. W tym samym roku został legat a latere we Francji, gdzie w latach 1592–1594 był pełniącym obowiązki nuncjusza[2]. Zmarł 29 maja 1596 roku w Rzymie[2].