Film dokumentalno-kryminalny

Film dokumentalno-kryminalny, także docu-crime – gatunek literacki lub filmowy o fabule najczęściej tworzonych z realnych historii i nieco zmienionych danych.

Docu-crime łączy document (element realistyczny, tzw. non-fiction) i crime (zbrodnię, przestępstwo). Zbrodnia jest elementem, wskazującym na fikcyjność opowieści[1]. Seriale typu docu-crime opowiadają o pracy detektywów i policjantów rozwiązujących zagadki kryminalne. Człon „docu” (czyli dokumentalny) budzi wiele kontrowersji, gdyż seriale te różnią się od tradycyjnego modelu dokumentu. Dlatego tego typu produkcje nazywane są także pseudo-dokumentalnymi lub mockumentary, co oznacza, że naśladują dokumenty, ale nie prezentują rzeczywistych wydarzeń i są wyreżyserowane[2]. Pierwszym polskim serialem telewizyjnym gatunku docu-crime jest W11 – Wydział Śledczy[3][4][5]. W serialach docu-crime grają głównie osoby bez wykształcenia aktorskiego, aktorzy amatorzy[6].

Seriale gatunku docu-crime

Niemcy

Polska

Przypisy

  1. ↑ Docu-crime, czyli pilnuj, szewcze, kopyta!
  2. ↑ Ukryta prawda o scripted-documentaries, Słowo Podlasia
  3. ↑ Andrea Esser, Iain Robert Smith, Miguel Á. Bernal-Merino, Media Across Borders: Localising TV, Film and Video Games, 2016. p. 178.
  4. ↑ Laura Mee, Johnny Walker, Cinema, Television and History: New Approaches, Cambridge Scholars Publishing, 2014, p. 75.
  5. ↑ Peter Robson,Jennifer L Schulz, A Transnational Study of Law and Justice on TV, 2016, p. 295.
  6. ↑ Amatorzy zamiast aktorów i lektor wyjaśniający fabułę. Jak paradokumenty opanowały ramówki telewizyjne
  7. ↑ Museums Journal – Tom 18, 2004, s. 89
  8. ↑ Nowy serial docu-crime w Polsacie. Będzie hit?, fakt.pl
  9. ↑ Na planie docu-crime "Komisariat", swiatseriali.interia.pl