Filmografia Spencera Tracy’ego
Spencer Tracy (1900–1967) w trwającej blisko 45 lat karierze wystąpił w 75 filmach fabularnych[1]. Pojawiał się także w radiu i na scenie. Dziewięciokrotnie nominowany był do nagrody Akademii Filmowej[a] i czterokrotnie do Złotego Globu, z czego zdobył dwie statuetki Oscara i jedną Hollywoodzkiego Stowarzyszenia Prasy Zagranicznej[3]. Tracy uznawany jest za jednego z najwybitniejszych aktorów okresu „Złotej Ery Hollywood”[4] i w historii amerykańskiego kina[5]. Karierę sceniczną rozpoczął studiując w Ripon. Pojawił się w trzecioplanowej roli w spektaklu The Truth Clyde’a Fitcha[6]. W styczniu 1923 wystąpił na Broadwayu w sztuce R.U.R. Karela Čapka[7].
Na dużym ekranie zadebiutował w 1930 w komedii W górze rzeki Johna Forda, występując u boku Humphreya Bogarta[8]. W następnych latach zagrał między innymi w komedii Disorderly Conduct (1932, reż. John W. Considine Jr.)[9], więziennym Sing Sing (1932, reż. Michael Curtiz) wraz z Bette Davis[10] i Władzy i chwale (1933, reż. William K. Howard)[11]. Po podpisaniu kontraktu z Metro-Goldwyn-Mayer[12], wystąpił w dramacie kryminalnym Jestem niewinny (1936, reż. Fritz Lang), który okazał się być przełomem w jego karierze[13]. W 1936 zagrał u boku Clarka Gable’a w dramacie muzyczno-katastroficznym San Francisco (reż. W.S. Van Dyke), za który uzyskał nominację do Oscara w kategorii dla najlepszego aktora pierwszoplanowego[14]. Rola Manuela Fidello w przygodowym obrazie Bohaterowie morza (1937, reż. Victor Fleming) przyniosła mu pierwszą statuetkę Oscara[15]. Kreacja księdza Edwarda J. Flanagana w dramacie biograficznym Miasto chłopców (1938, reż. Norman Taurog), spotkała się z uznaniem ze strony krytyków, a sam aktor zdobył drugą z rzędu statuetkę Akademii Filmowej[b][17].
W latach 40. nawiązał współpracę z Katharine Hepburn, z którą na przestrzeni 25 lat wystąpił w dziewięciu produkcjach, między innymi w komediach romantycznych: Kobieta roku (1942, reż. George Stevens)[18], Żebro Adama (1949, reż. George Cukor)[19] oraz Biuro na tranzystorach (1957, reż. Walter Lang)[20]. Do jego późniejszych ważnych filmów zalicza się komedię Ojciec panny młodej (1950, reż. Vincente Minnelli), gdzie zagrał u boku Elizabeth Taylor i Joan Bennett[21], dramat Aktorka (1953, reż. George Cukor) wraz z Jean Simmons[22], za występ w którym został uhonorowany Złotym Globem w kategorii dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym[23], dreszczowiec Czarny dzień w Black Rock (1955, reż. John Sturges), gdzie wykreował nagrodzoną na Festiwalu Filmowym w Cannes rolę weterana wojennego Johna J. Macreedy’ego[24]. W ostatnim okresie kariery Tracy wystąpił w dramacie przygodowym Stary człowiek i morze (1958, reż. John Sturges)[25], dramacie historycznym Kto sieje wiatr (1960, reż. Stanley Kramer)[26], dramacie sądowym Wyrok w Norymberdze (1961, reż. Stanley Kramer)[27] oraz komediodramacie Zgadnij, kto przyjdzie na obiad (1967, reż. Stanley Kramer)[28]. Role w ostatnich dwóch filmach przyniosły mu pośmiertnie przyznane statuetki BAFTA i Davida di Donatello[29].
W latach 1938–1942, 1944−1945, 1948 i 1950−1951 Tracy notowany był w pierwszej dziesiątce najbardziej dochodowych amerykańskich aktorów[30][31]. Piętnaście filmów z jego udziałem było zestawianych w pierwszej dziesiątce podsumowań roku w box offisie, z czego San Francisco (1936) i Miasto chłopców (1938) osiągały najwyższą pozycję[32]. Trzydzieści filmów, w których Tracy wziął udział, nominowanych było przynajmniej do jednego Oscara, a dwanaście z nich zdobyło co najmniej jedną statuetkę. Trzydzieści jeden produkcji z udziałem aktora, po uwzględnieniu inflacji, przekroczyło sumę stu milionów dolarów dochodu z biletów na rynku krajowym[32].
Filmografia
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/be/Humphrey_Bogart_Spencer_Tracy_Up_the_River_1930.jpg/220px-Humphrey_Bogart_Spencer_Tracy_Up_the_River_1930.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1c/Spencer_tracy_fury_cropped.jpg/220px-Spencer_tracy_fury_cropped.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c2/Woman_of_the_Year_promo_image.jpg/220px-Woman_of_the_Year_promo_image.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/99/Father_of_the_bride_1950_promo.jpg/220px-Father_of_the_bride_1950_promo.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/16/Tracy_The_Old_Man_and_the_Sea_Promo_Still.jpg/220px-Tracy_The_Old_Man_and_the_Sea_Promo_Still.jpg)
Rok[c] | Tytuł | Rola | Uwagi | Źr |
---|---|---|---|---|
1930 | Taxi Talks | taksówkarz | filmy krótkometrażowe | [33] |
The Hard Guy | Guy | |||
W górze rzeki[d] | Saint Louis | tytuł oryg.: Up the River | [34] | |
1931 | Szybko zarobione miliony | Daniel J. „Bugs” Raymond | tytuł oryg.: Quick Millions | [35] |
Six Cylinder Love | William Donroy | [36] | ||
Goldie | Bill | [37] | ||
1932 | Sky Devils | Wilkie | [38] | |
She Wanted a Millionaire | William Kelley | [39] | ||
Disorderly Conduct | Dick Fay | [40] | ||
Młoda Ameryka | Jack Doray | tytuł oryg.: Young America | [41] | |
Society Girl | Briscoe | [42] | ||
The Painted Woman | Tom Brian | [43] | ||
Ja i moja dziewczyna | Danny Dolan | tytuł oryg.: Me and My Gal | [44] | |
Sing Sing | Tommy Connors | tytuł oryg.: 20,000 Years in Sing Sing | [45] | |
1933 | The Face in the Sky | Joe Buck | [46] | |
Shanghai Madness | kapitan marynarki Pat Jackson | [47] | ||
Władza i chwała | Tom Garner | tytuł oryg.: The Power and the Glory | [48] | |
The Mad Game | Edward Carson | [49] | ||
Jak w siódmym niebie | Bill | tytuł oryg.: Man’s Castle | [50] | |
1934 | The Show-Off | J. Aubrey Piper | ||
Looking for Trouble | Joe Graham | |||
Bottoms Up | „Smoothie” King | [51] | ||
Now I’ll Tell | Murray Golden | [52] | ||
Marie Galante | oficer wywiadu Crawbett | [53] | ||
1935 | Jaki mały jest świat | Bill Shevlin | tytuł oryg.: It’s a Small World | [54] |
Morderca | Steven „Steve” Grey | tytuł oryg.: The Murder Man | [55] | |
Piekło Dantego | Jim Carter | tytuł oryg.: Dante’s Inferno | [56] | |
Whipsaw | Ross „Mac” McBride | [57] | ||
1936 | Motłoch | Dutch Muller | tytuł oryg.: Riffraff | [58] |
Jestem niewinny | Joe Wilson | tytuł oryg.: Fury | [59] | |
San Francisco | ojciec Tim Mullin | [60] | ||
Romantyczna pułapka | Warren Haggerty | tytuł oryg.: Libeled Lady | [61] | |
1937 | Po wielkiej wojnie | Fred P. Willis | tytuł oryg.: They Gave Him a Gun | [62] |
Bohaterowie morza | Manuel Fidello | tytuł oryg.: Captains Courageous | [63] | |
Życie ulicy | Joe Benton | tytuł oryg.: Big City | [64] | |
Modelka | John L. Hennessey | tytuł oryg.: Mannequin | [65] | |
1938 | Brawura | Gunner Morris | tytuł oryg.: Test Pilot | [65] |
Miasto chłopców | ojciec Edward J. Flanagan[e] | tytuł oryg.: Boys Town | ||
Hollywood Goes to Town | on sam | film krótkometrażowy | ||
1939 | Stanley i Livingstone | Henry Morton Stanley | tytuł oryg.: Stanley and Livingstone | [67] |
For Auld Lang Syne | on sam | filmy krótkometrażowe | [68] | |
Hollywood Hobbies | [69] | |||
1940 | I Take This Woman | doktor Karl Decker | [70] | |
Młody Edison | mężczyzna podziwiający portret Thomasa A. Edisona[f] | tytuł oryg.: Young Tom Edison | [71] | |
Północno-zachodnie przejście | major Robert Rogers | tytuł oryg.: Northwest Passage | [72] | |
Edison | Thomas Edison | tytuł oryg.: Edison, the Man | [73] | |
Gorączka nafty | Jonathan Sand | tytuł oryg.: Boom Town | [74] | |
Northward, Ho! | on sam | film krótkometrażowy | [75] | |
1941 | Men of Boys Town | ojciec Edward J. Flanagan | [76] | |
Doktor Jekyll i pan Hyde | doktor Jekyll / pan Hyde | tytuł oryg.: Dr. Jekyll and Mr. Hyde | [77] | |
1942 | Kobieta roku | Sam Craig | tytuł oryg.: Woman of the Year | [18] |
Tortilla Flat | Pilon | [78] | ||
Ring of Steel | narrator | film dokumentalny | [79] | |
1943 | Keeper of the Flame | Steven „Stevie” O’Malley | [80] | |
His New World | narrator | dokument wojenny | [81] | |
A Guy Named Joe | Pete Sandidge | [82] | ||
1944 | Siódmy krzyż | George Heisler | tytuł oryg.: The Seventh Cross | [83] |
30 sekund nad Tokio | Jimmy Doolittle | tytuł oryg.: Thirty Seconds Over Tokyo | [84] | |
1945 | Bez miłości | Pat Jamieson | tytuł oryg.: Without Love | [85] |
1947 | Morze traw | pułkownik Jim Brewton | tytuł oryg.: The Sea of Grass | [86] |
Cass Timberlane | Cass Timberlane | [87] | ||
1948 | Stan Unii | Grant Matthews | tytuł oryg.: State of the Union | [88] |
1949 | Edward, mój syn | Arnold Boult | tytuł oryg.: Edward, My Son | [89] |
Żebro Adama | Adam Bonner | tytuł oryg.: Adam’s Rib | [90] | |
Malaya | Canaghan | [91] | ||
Some of the Best | on sam | film krótkometrażowy[g] | [92] | |
1950 | Ojciec panny młodej | Stanley T. Banks | tytuł oryg.: Father of the Bride | [93] |
1951 | Kłopotliwy wnuczek | tytuł oryg.: Father’s Little Dividend | ||
The People Against O’Hara | James P. Curtayne | [94] | ||
For Defense for Freedom for Humanity | on sam | film krótkometrażowy[h] | [95] | |
1952 | Pat i Mike | Mike Conovan | tytuł oryg.: Pat and Mike | [96] |
Podróż ku Nowemu Światu | kapitan Christopher Jones | tytuł oryg.: Plymouth Adventure | [97] | |
1953 | Aktorka | Clinton Jones | tytuł oryg.: The Actress | [98] |
1954 | Złamana lanca | Matt Devereaux | tytuł oryg.: Broken Lance | [99] |
1955 | Czarny dzień w Black Rock | John J. Macreedy | tytuł oryg.: Bad Day at Black Rock | [100] |
1956 | Śniegi w żałobie | Zachary Teller | tytuł oryg.: The Mountain | [101] |
1957 | Biuro na tranzystorach | Richard Sumner | tytuł oryg.: Desk Set | [102] |
1958 | Stary człowiek i morze | stary człowiek, narrator | tytuł oryg.: The Old Man and the Sea | [103] |
The Last Hurrah | major Frank Skeffington | [104] | ||
1960 | Kto sieje wiatr | Henry Drummond[i] | tytuł oryg.: Inherit the Wind | [106] |
1961 | Diabeł o czwartej | ojciec Matthew Doonan | tytuł oryg.: The Devil at 4 O’Clock | [107] |
Wyrok w Norymberdze | przewodniczący sądu Dan Haywood | tytuł oryg.: Judgment at Nuremberg | [108] | |
1962 | Jak zdobywano Dziki Zachód | narrator | tytuł oryg.: How the West Was Won | [109] |
1963 | Ten szalony, szalony świat | kapitan T.G. Culpepper | tytuł oryg.: It’s a Mad, Mad, Mad, Mad World | [110] |
1967 | Zgadnij, kto przyjdzie na obiad | Matt Drayton | tytuł oryg.: Guess Who’s Coming to Dinner | [111] |
Radio
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/37/Tracy_Crawford_Radio.jpg/220px-Tracy_Crawford_Radio.jpg)
Rok | Program | Odcinek | Data emisji | Źr |
---|---|---|---|---|
1936 | Kraft Phenix Cheese Program | występ gościnny | 13 lutego 1936 | [112] |
The Royal Gelatin Hour | 10 grudnia 1936 | |||
1937 | Lux Radio Theatre | Men in White | 14 stycznia 1937 | [113] |
Arrowsmith | 25 października 1937 | [114] | ||
1938 | Anna Christie | 7 lutego 1938 | [115] | |
The Chase and Sanborn Hour | Ostatnie wydanie | 24 lipca 1938 | [116] | |
Good News of 1937 to 1940 | Miasto chłopców | 1 września 1938 | [117] | |
1939 | Lux Radio Theatre | Jak w siódmym niebie | 27 marca 1939 | [118] |
1940 | Dark Victory | 8 stycznia 1940 | ||
1941 | Jak w siódmym niebie | 1 grudnia 1941 | [119] | |
Cavalcade of America | Men in White | 8 grudnia 1941 | [113] | |
1942 | March of Dimes of the Air | występ gościnny | 24 stycznia 1942 | [120] |
Command Performance | Command Performance | 30 czerwca 1942 | [113] | |
1943 | The Screen Guild Theater | Kobieta roku | 19 kwietnia 1943 | |
1944 | Command Performance | Command Performance | 12 sierpnia 1944 | [121] |
Christmas Special | 25 grudnia 1944 | |||
1949 | Family Theater | God and a Red Scooter | 16 lutego 1949 | [113] |
1950 | The Screen Guild Theater | Ninoczka | 14 września 1950 | [122] |
Family Theater | Family Theater | 20 grudnia 1950 | [113] |
Scena
Spencer Tracy debiutował na scenie w trakcie nauki w Ripon, gdzie został dostrzeżony przez J. Clarka Grahama, kierownika jednoosobowej katedry teatrologii i jednocześnie opiekuna tamtejszego kółka teatralnego. Wystąpił w trzecioplanowej roli w przedstawieniu The Truth Clyde’a Fitcha[6]. W październiku 1922 po raz pierwszy zagrał w Nowym Jorku – w spektaklu The Wedding Guests[123]. Trzy miesiące później zadebiutował na Broadwayu w sztuce R.U.R.[7] Pod koniec 1923 występował w komedii A Royal Fandango u boku Ethel Barrymore, która spotkała się ze słabym zainteresowaniem[124]. Wystawiana w październiku 1925 sztuka The Sheepman była rozczarowaniem, wskutek czego po tygodniu zdjęto ją z afisza[125]. Przy okazji pracy nad spektaklem Yellow, Tracy nawiązał współpracę z George’em M. Cohanem[126]. Mająca premierę w styczniu 1930 sztuka The Last Mile odniosła sukces[127], a krytycy wyrażali pochlebne opinie na temat roli Tracy’ego[128]. W 1945 aktor powrócił na deski teatru, występując w sztuce The Rugged Path. Jak podkreślał, „wracam na Broadway by sprawdzić, czy potrafię jeszcze grać”[129].
Rok | Tytuł | Rola | Teatr | Źr |
---|---|---|---|---|
1923 | R.U.R. | b.d | Frazee Theatre | [7] |
A Royal Fandango | Holt | Plymouth Theatre | [130] | |
1925 | The Sheepman | Jack Roberts | Stamford Theatre | [131] |
1926 | Yellow | Jimmy Wilkes | National Theatre | |
1927 | Ned Mccobb’s Daughter | George Callahan | Princess Theatre | [132] |
The Baby Cyclone | Gene Hurley | Henry Miller’s Theatre | [133] | |
1928 | Whispering Friends | Joe Sanford | Broad Theatre | [132] |
Nightstick | Tommy Glennon | Freeport Theatre | [134] | |
1929 | Conflict | Richard Banks | Fulton Theatre | [135] |
Salt Water | John Horner | Playhouse | [134] | |
Nigger Rich (The Big Shot) | Eddie Perkins | Royale Theatre | [136] | |
Dread | Perry Crooker | Belasco Theatre | [137] | |
Blue Heaven (Veneer) | Charlie Riggs | Garrick Theatre | [134] | |
1930 | The Last Mile | John Mears | Sam H. Harris Theatre | [138] |
1945 | The Rugged Path[j] | Morey Vinion | Plymouth Theatre | [145] |
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Tracy wraz z Laurence’em Olivierem jest rekordzistą pod względem największej liczby nominacji w kategorii dla najlepszego aktora pierwszoplanowego. Obydwaj otrzymali po dziewięć wyróżnień[2].
- ↑ Tracy został pierwszym aktorem w historii, któremu udało się zdobyć statuetkę Akademii Filmowej dwa razy z rzędu[16].
- ↑ Jest to rok premiery. O ile to możliwe, data premiery narzuca kolejność filmów w tej tabeli.
- ↑ Debiut filmowy Tracy’ego i Humphreya Bogarta[34].
- ↑ Postać Edwarda J. Flanagana została sklasyfikowana w 2003 przez American Film Institute na 42. miejscu w rankingu na „największego bohatera w historii kina”[66].
- ↑ Tracy nie został wymieniony w czołówce[71].
- ↑ Film krótkometrażowy, będący retrospekcją powstania wytwórni Metro-Goldwyn-Mayer[92].
- ↑ Film krótkometrażowy, w którym Tracy zachęcał do zbierania funduszy na rzecz Czerwonego Krzyża[95].
- ↑ Pierwowzór postaci Clarence’a Darrowa[105].
- ↑ Tracy wystąpił w sztuce The Rugged Path w reżyserii Roberta E. Sherwooda. Spektakl zadebiutował 28 września w Providence, zbierając przychylne recenzje publiczności[139]. Według biografa Garsona Kanina The Rugged Path było problematyczną produkcją. „Na dziesięć dni przed premierą w Nowym Jorku, wszystkie ważne relacje uległy pogorszeniu. Spencer był spięty i nieugięty, nie mógł, lub nie chciał obrać kierunku”[140]. Aktor zastanawiał się nad opuszczeniem projektu, nim ten zadebiutował na deskach Broadwayu[141]. Ostatecznie występował w sztuce przez sześć tygodni, nim ogłosił swoje odejście[142]. Zamknięcie nastąpiło 19 stycznia 1949. Łącznie odbyło się 81 przedstawień[143]. W późniejszym czasie Tracy przyznawał: „Nie mogłem powtarzać w kółko tych przeklętych kwestii każdego wieczora. Każdy dzień to dla mnie nowy dzień w filmach…, ale tutaj – każdego dnia w kółko to samo”[144].
Przypisy
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 114–258.
- ↑ Academy Awards Best Actor (ang.). [dostęp 2018-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-26)].
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 287–291.
- ↑ American Film Institute: Afi’s 50 Greatest American Screen Legends (ang.). American Film Institute. [dostęp 2018-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-26)].
- ↑ Kanin 1971 ↓, s. 246.
- ↑ a b Curtis 2011 ↓, s. 53.
- ↑ a b c Curtis 2011 ↓, s. 72.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 135−137.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 176.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 202.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 200.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 259.
- ↑ Deschner 1972 ↓, s. 44.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 310.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 339.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 288.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 363.
- ↑ a b Fischer 1994 ↓, s. 192.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 587.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 723.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 599.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 652.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 92.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 54, 289.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 644.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 750.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 765.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 836.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 290–291.
- ↑ Thomas Schatz: Boom and Bust: American Cinema in the 1940s. University of California Press, 1999, s. 501−502. ISBN 978-0520221307. (ang.)
- ↑ QP Money Making Stars All Years (ang.). [dostęp 2018-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-23)].
- ↑ a b Spencer Tracy – Ultimate Movie Rankings (ang.). [dostęp 2017-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-30)].
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 114.
- ↑ a b Fischer 1994 ↓, s. 116.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 117.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 119.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 120.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 123.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 121.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 124.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 125.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 127.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 128.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 130.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 131.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 133.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 134.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 135.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 138.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 140–142.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 143.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 145.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 146.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 148.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 149.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 150.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 24.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 154.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 25.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 159.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 162.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 164.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 167.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 168.
- ↑ a b Fischer 1994 ↓, s. 170.
- ↑ Afi’s 100 Greatests Heroes & Villains (ang.). American Film Institute. [dostęp 2018-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-03)].
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 176.
- ↑ „Motion Picture Herald”, s. 135, 15 kwietnia 1939.
- ↑ Eric Monder: George Sidney: A Bio-bibliography. Greenwood, 1994, s. 83. ISBN 978-0-313-28457-1. (ang.)
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 31.
- ↑ a b Fischer 1994 ↓, s. 183.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 179.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 182.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 185.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 181.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 322.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 34.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 194.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 191.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 196.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 197.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 198.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 40.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 41.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 204.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 43.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 208.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 210.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 212.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 214.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 49.
- ↑ a b Jon Solomon: Ben-Hur: The Original Blockbuster. Edinburgh University Press, 2016, s. 681. ISBN 978-1-4744-0794-6. (ang.)
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 220.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 51.
- ↑ a b Kristin Gilpatrick: Famous Wisconsin Film Stars. Badger Books Inc., 2002, s. 25. ISBN 978-1-878569-86-8. (ang.)
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 224.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 227.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 228.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 230.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 54.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 55.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 236.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 59.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 242.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 244.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 243.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 246.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 4, 249.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 251.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 254.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 68.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 267.
- ↑ a b c d e Spencer Tracy: Radio Star (ang.). [dostęp 2017-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-30)].
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 269.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 88.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 270.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 29.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 272.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 140.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 90.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 275.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 89.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 71.
- ↑ Deschner 1972 ↓, s. 36−37.
- ↑ Deschner 1972 ↓, s. 37; Curtis 2011 ↓, s. 86.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 91.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 130.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 124.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 515.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 99.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 101.
- ↑ a b Fischer 1994 ↓, s. 12.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 103.
- ↑ a b c Stage Chronology – Spencer Tracy (ang.). [dostęp 2017-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-06)].
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 104.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 105.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 107.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 888.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 525–526.
- ↑ Kanin 1971 ↓, s. 97.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 528.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 531.
- ↑ Deschner 1972 ↓, s. 51.
- ↑ Curtis 2011 ↓, s. 530.
- ↑ Fischer 1994 ↓, s. 42.
Bibliografia
- James Fischer: Spencer Tracy: A Bio-bibliography. Greenwood, 1994. ISBN 978-0-313-28727-5. (ang.)
- Garson Kanin: Tracy and Hepburn: An Intimate Memoir. Viking, 1971. ISBN 0-670-72293-6. (ang.)
- James Curtis: Spencer Tracy: A Biography. Hutchinson, 2011. ISBN 0-09-178524-3. (ang.)
- Donald Deschner: The Films of Spencer Tracy. The Citadel Press, 1972. ISBN 0-8065-0272-X. (ang.)
Linki zewnętrzne
- Spencer Tracy w bazie IMDb (ang.)
- Spencer Tracy w bazie Filmweb
Media użyte na tej stronie
Spencer Tracy & John Ericson taken for film Bad Day at Black Rock (1955). See also film still. No copyright notice.
- Promotional image of Katharine Hepburn and Spencer Tracy for the 1942 film Woman of the Year.
- Such images were taken by a studio photographer, and then disseminated to the media and the public to promote the film. (see Film still)
Public domain explanation
- It is unlikely that this image was secured with copyright protection, as stated by film industry experts:
- "Publicity photos (star headshots) have traditionally not been copyrighted. Since they are disseminated to the public, they are generally considered public domain, and therefore clearance by the studio that produced them is not necessary." — Eve Light Honthaner, The Complete Film Production Handbook, (Focal Press, 2001 p. 211)
- "According to the old copyright act, such production stills were not automatically copyrighted as part of the film and required separate copyrights as photographic stills ... Most studios have never bothered to copyright these stills because they were happy to see them pass into the public domain, to be used by as many people in as many publications as possible." — Gerald Mast in Film Study and the Copyright Law (1989, p. 87)
- Elizabeth Taylor and Spencer Tracy in a promotional image for the 1950 film Father of the Bride.
- Such images were taken on set during filming, or as part of an organized photo-shoot, by a studio photographer. They were then disseminated to the media and the public to promote the film (see Film still).
Public domain explanation
- It is unlikely that this image was secured with copyright protection, as stated by film induustry expert Gerald Mast in Film Study and the Copyright Law (1989) p. 87:
- "According to the old copyright act, such production stills were not automatically copyrighted as part of the film and required separate copyrights as photographic stills ... Most studios have never bothered to copyright these stills because they were happy to see them pass into the public domain, to be used by as many people in as many publications as possible."
- If there is any chance that the photograph was copyrighted, under the terms of the 1909 Copyright Act (which was law until 1978) it would have had to be renewed 28 years after publication. The movie had its copyright renewed in 1977, but searching for artwork renewals in this year find no trace of this image. If it was renewed in 1978 it would be documented on the US Copyright Office website. Again, there is no evidence that any images related to the film had their copyright renewed.
Spencer Tracy & Katharine Hepburn taken for film Guess Who's Coming to Dinner (1967). See also film still. No copyright notice.
Spencer Tracy & Joan Crawford at Lux Radio Theatre in 1938
Humphrey Bogart & Spencer Tracy in American comedy film Up the River (1930)
Spencer Tracy taken for film The Old Man and the Sea (1958). See also film still. No copyright notice.
Spencer Tracy & Robert Young taken for film Northwest Passage (1940). See also film still. No copyright notice.
Promotional photograph for the 1930 play The Last Mile
- Caption reads as follows:
A scene from the embattled death house which serves as a setting for John Wexley's grim and torturing bit of prison realism, "The Last Mile." In the foreground is Howard Phillips, and at the cell window is Spencer Tracy, who, as "Killer" Mears, is the leader of the death-house mutiny
Spencer Tracy as Col. James Doolittle in Thirty Seconds Over Tokyo.
Cropped publicity photograph for the 1936 film Fury, featuring Spencer Tracy.