Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1983
| |||
Turniej | |||
---|---|---|---|
| |||
| |||
Obiekt | |||
Data | |||
Sędzia | Edward Norek |
Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1983 – mecz piłkarski kończący rozgrywki Pucharu Polski 1982/1983 oraz mający na celu wyłonienie triumfatora tych rozgrywek, który został rozegrany 22 czerwca 1983 roku na Stadionie XXXV-lecia PRL w Piotrkowie Trybunalski, pomiędzy Lechią Gdańsk a Piastem Gliwice. Trofeum po raz 1. wywalczyła Lechia Gdańsk, która uzyskała tym samym prawo gry w kwalifikacjach Pucharu Zdobywców Pucharów 1983/1984.
Droga do finału
Lechia Gdańsk | Runda | Piast Gliwice | ||
---|---|---|---|---|
Przeciwnik | Wynik | Przeciwnik | Wynik | |
Start Radziejów | 3:2 pd. | II runda | MRKS Czechowice-Dziedzice | 4:1 |
Olimpia Elbląg | 2:1 | III runda | Motor Praszka | 2:1 |
Widzew Łódź | 1:1 (k. 5:4) | 1/16 finału | Gwardia Warszawa | 4:2 |
Śląsk Wrocław | 3:0 pd. | 1/8 finału | Bałtyk Gdynia | 2:1 |
Zagłębie Sosnowiec | 1:0 | Ćwierćfinał | Wisła Kraków | 1:0 |
Ruch Chorzów | 0:0 (k. 3:1) | Półfinał | Lech Poznań | 1:0 |
Tło
W finale rozgrywek po raz trzeci w historii zmierzyły się ze sobą oba kluby spoza ekstraklasy: składająca się wówczas z młodych zawodników III-ligowa wówczas Lechia Gdańsk, która wówczas awansowała do II ligi w sezonie 1982/1983 oraz II-ligowy wówczas Piast Gliwice. Oba kluby sensacyjnie wygrały swoje mecze w półfinałach: drużyna Biało-Zielonych wyeliminowała po serii rzutów karnych 3:1 (0:0 po 120 minutach gry) ówczesnego lidera ekstraklasy, Ruch Chorzów, natomiast Piast Gliwice 1:0 obrońcę trofeum, a zarazem późniejszego mistrza Polski, Lecha Poznań[1].
Mecz
Przebieg meczu
Mecz odbył się 22 czerwca 1983 roku o godz. 17:00 na Stadion XXXV-lecia PRL w Piotrkowie Trybunalskim. Sędzią głównym spotkania był Edward Norek. Mecz był bardzo wyrównany. Wynik meczu został otwarty już w 9. minucie, kiedy po wykonaniu rzutu rożnego wykonanego przez zawodnika drużyny Biało-Zielonych, Dariusza Raczyńskiego, Krzysztof Górski przejął piłkę, potem niegroźnym pozornie strzałem w stronę bramki pokonał zasłoniętego bramkarza drużyny przeciwnej, Jana Szczecha.
Wkrótce Piast Gliwice przejęli inicjatywę, mając przez kilkanaście minut przewagę w grze, jednak ich nerwowość oraz dobra gra w bloku drużyny przeciwnej, stanęły na przeszkodzie realizacji ich celów[1]. W 39. minucie zawodnik drużyny Biało-Zielonych, Marek Kowalczyk ograł w prosty sposób obrońcę drużyny przeciwnej, Jana Mirkę i na polu karnym zdobył gola na 2:0.
W 42. minucie natarcie zawodnika drużyny Piasta Gliwice, Andrzeja Sliza zostało w nieprzepisowy sposób zatrzymane i za podcięcie go przez Lecha Kulwickiego, Edward Norek podyktował rzut karny, którego wykorzystał kapitan Piasta Gliwice, Ryszard Kałużyński[1].
Potem było jeszcze kilka ciekawych okazji na zdobycie gola, jednak wynik meczu nie uległ zmianie.
Szczegóły meczu
22 czerwca 1983 17:00 | Lechia Gdańsk | 2:1 2:1 | Piast Gliwice | Stadion XXXV-lecia PRL, Piotrków Trybunalski Widzów: 17 000 Sędzia: ![]() |
|
|
Puchar Polski w piłce nożnej 1982/1983 Zwycięzcy |
---|
Lechia Gdańsk 1. Tytuł |
Po meczu
Lechia Gdańsk triumfowała w rozgrywkach, będąc tym samym pierwszą drużyną z trzeciej klasy rozgrywkowej triumfującą w tych rozgrywkach. Dla trenera Piasta Gliwice, Teodora Wieczorka był ostatnim meczem w karierze trenerskiej.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: Derived from image:soccer ball.svg, this version made by User:Ed g2s., Licencja: CC0
A soccer ball with shade.